Über den fermentativen Abbau der Stärke durch »Biolase«. (Beiträge zur Chemie der Stärke, XVI)

Pringsheim, Hans; Schapiro, Eugen

doi:10.1002/cber.19260590524

Cited by 12 publications

(3 citation statements)

References 4 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Order By: Relevance

“…macerans mainly led to the elaboration of a possible interpretation of the chemical structure of amylose and of amylopectin. − For Pringsheim, the Schardinger dextrins arose through the bacterial depolymerization of starch to the fundamental units: the amylose fraction being broken down into the α-series of dextrins (polyamyloses) and the amylopectin fraction being degraded to the β-series. For over 20 years, Pringsheim and his various collaborators (Alfred Langhans, Franz Eissler, Stefanie Lichtenstein, Walter Persch, Diamandi Dernikos, Kurt Goldstein, Arthur Beiser, Arnold Steingroever, Alfred Wiener, Alexander Weidinger, Eugen Schapiro, James Irvine, Paul Meyersohn) penned an abundant literature on their studies of dextrins, − although the studies suffered from numerous errors due to the use of dextrins that were not pure and to problems arising from separation of the fractions and from the use of unsuitable analytical methods (e.g., determination of the masses by cryoscopy). It results that Pringsheim’s copious results are difficult to exploit.…”

Section: The Period Of Doubt: 1911–1935mentioning

confidence: 99%

Review: A History of Cyclodextrins

2014

View full text Add to dashboard Cite

Section: The Period Of Doubt: 1911–1935mentioning

confidence: 99%

Review: A History of Cyclodextrins

2014

View full text Add to dashboard Cite

“…Pringsheim confirmed that the simplest means to distinguish between the α-and β-dextrins were the iodine reaction (Pringsheim 1922;Pringsheim and Dernikos 1922). Pringsheim was the first to study the halogen complexes of dextrins (Pringsheim and Wolfsohn 1924;Pringsheim and Schapiro 1926). The first methylated β-dextrin was also obtained by his group: 43.6% of degree of methylation as against 45.6% required by theory.…”

Section: Cyclodextrin Chemistrymentioning

confidence: 97%

130 years of cyclodextrin discovery for health, food, agriculture, and the industry: a review

et al. 2021

View full text Add to dashboard Cite

Cyclodextrins are a group of cyclic oligosaccharides obtained by enzymatic degradation of starch. They are remarkable macrocyclic molecules that have led major theoretical and practical advances in chemistry, biology, biochemistry, health science, and agriculture. Their molecular structure is composed of a hydrophobic cavity that can encapsulate other compounds to form inclusion complexes through host-guest interactions. This unique feature is at the origin of many applications. Cyclodextrins and their derivatives have a wide variety of practical applications in almost all sectors of the industry, including pharmacy, medicine, foods, cosmetics, chromatography, catalysis, biotechnology, and the textile industry. Villiers published the first reference to cyclodextrins in 1891, and since then, these molecules have continued to fascinate academia and industry. Currently, more than 2000 publications on cyclodextrins are published each year. On the occasion of the 130th anniversary of their discovery, in this review, we present an historical overview of the development and applications of cyclodextrins. First, we present the discovery and first chemical studies on cyclodextrins. Then, the main results obtained during the 1911-1970 exploration period are discussed. A third part presents the historical landmarks in the development of cyclodextrins from 1970 to the present day.

show abstract

“…MD simulations : The poses in the two crystal structures with best Induced Fit Score were subjected to molecular dynamics simulations using Desmond 4.2 266 . The receptor was immersed in the DPPC bilayer.…”

Section: Cancer Delivery Of Quercetin Through Ph Responsive Calixarene-goldmentioning

confidence: 99%

Δυναμικές Ιδιότητες Της Ολμεσαρτάνης Στο Διάλυμα Και Στο Ενεργό Κέντρο Του Υποδοχέα Τύπου 1 Της Αγγειοτασίνης ΙΙ

Κελίτσης¹

View full text Add to dashboard Cite

Στην παρούσα διατριβή, οι διαμορφωτικές ιδιότητες της ολμεσαρτάνης και του μεθυλιωμένου παραγώγου της έχουν μελετηθεί χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό φασματοσκοπίας NMR και μοριακής μοντελοποίησης. Για τα πειράματα μοριακής πρόσδεσης χρησιμοποιήθηκαν τρείς διαφορετικές τρισδιάστατες δομές του υποδοχέα τύπου 1 της αγγειοτασίνης ΙΙ (ΑΤ1R): α) κρυσταλλική δομή, β) ομόλογο μοντέλο με βάση τη τρισδιάστατη δομή του υποδοχέα CXCR4 και γ) ομόλογο μοντέλο με βάση τη ροδοψίνη. Σκοπός της συγκεκριμένης διατριβής ήταν η πιθανή εξήγηση των διαφορών μεταξύ των πειραματικών αποτελεσμάτων των μελετών μεταλλαξιγένεσης στον συγκεκριμένο υποδοχέα και της κρυσταλλικής δομής του συμπλόκου ΑΤ1R-ολμεσαρτάνη. Διεξήχθησαν πειράματα μοριακής δυναμικής για να μελετηθεί η σταθερότητα του συμπλόκου AT1R-αντίστροφου αγωνιστή και τις κύριες αλληλεπιδράσεις κατά τη διάρκεια της πορείας μοριακής προσομοίωσης. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η ολμεσαρτάνη και το μεθυλιωμένο παράγωγο της έχουν παρόμοιες αλληλεπιδράσεις με τα κρίσιμα αμινοξέα εξηγώντας έτσι την σχεδόν πανομοιότυπη δραστικότητα τους in vitro. Παρ’ όλα αυτά μέσω των υπολογισμών μοριακής πρόσδεσης και μοριακής δυναμικής δεν ήταν εφικτό να εξηγηθούν τα αποτελέσματα μεταλλαξιγένεσης, δείχνοντας έτσι ότι το πραγματικό σύστημα είναι αρκετά περίπλοκο και πως η κρυσταλλική δομή και τα ομόλογα μοντέλα δεν δύναται να προσομοιώνουν το πολύπλοκο αυτό περιβάλλον επαρκώς. Πειράματα μοριακής κβαντικής χρησιμοποιήθηκαν για να υπολογισθούν οι χημικές μετατοπίσεις NMR για τις διάφορες διαμορφώσεις της ολμεσαρτάνης και του μεθυλιωμένου παραγώγου της. Οι τιμές αυτές συγκρίθηκαν με τις πειραματικές τιμές εξάγοντας χρήσιμες πληροφορίες για τις βιοδραστικές διαμορφώσεις της ολμεσαρτάνης και του μεθυλιωμένου παραγώγου της. Επιπλέον μέσω υπολογισμών Prime/MMGBSA συγκρίθηκαν οι πόζες και ενέργειες πρόσδεσης της ολμεσαρτάνης και του μεθυλαιθέρα της ολμεσαρτάνης στον AT1R με τρία παράγωγα της ολμεσαρτάνης (R239470, R781253, R794847). Στο δεύτερο μέρος της διατριβής έγινε εκτεταμένη χρήση μεθοδολογιών μοριακής δυναμικής και μοντελοποίησης σε διαφορετικά φυσικά προϊόντα στην προσπάθειά μας να αυξηθεί η βιοδιαθεσιμότητά και η υδατοδιαλυτότητά τους με ενώσεις εγκλεισμού και να χαρακτηρίσουμε την αρχιτεκτονική των αλληλεπιδράσεων στα σύμπλοκα εγκλεισμού. Συγκεκριμένα μελετήθηκαν σε μοριακό επίπεδο οι αλληλεπιδράσεις της σιλιμπινίνης, ενός φαρμάκου που προστατεύει κατά της ηπατοτοξικότητας, με την 2-υδροξυπροπυλο-β-κυκλοδεξτρίνη (HP-β-CD). Το σύμπλοκο εγκλεισμού της σιλιμπινίνης με την HP-β-CD χαρακτηρίστηκε με Διαφορική Θερμιδομετρία Σάρωσης, και φασματοσκοπία NMR υγρής και στερεής κατάστασης. Οι μεταβολές στις χημικές μετατοπίσεις του συμπλόκου εγκλεισμού που χαρτογραφήσαμε, χρησιμοποιώντας 13C CP/MAS, παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για τις μοριακές αλληλεπιδράσεις και ήταν σε άριστη συμφωνία με τα αποτελέσματα 2D NOESY. Τα αποτελέσματα αυτά επισημαίνουν πως το μόριο έχει ενσωματωθεί εντός της κοιλότητας της HP-β-CD και αλληλεπιδρά με παρόμοιο τρόπο σε υγρή και στερεή μορφή. Τα θερμοδυναμικά χαρακτηριστικά του συμπλόκου σιλιμπινίνη-HP-β-CD και η σταθερότητα του μελετήθηκαν μέσω υπολογισμών μοριακής δυναμικής. Η διαλυτότητα του συμπλόκου σε νερό καθώς και τα χαρακτηριστικά της διαλυτότητας υπολογίσθηκαν σε pH που προσομοιώνει το άνω γαστρεντερικό σύστημα, για να προσεγγισθούν οι φυσιολογικές συνθήκες. Η αντιπολλαπλασιαστική επίδραση του συμπλόκου σιλιμπινίνη–HP-β-CD συγκρίθηκε με εκείνη της σιλιμπινίνης σε ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα MCF-7 μέσω δοκιμών MTT.Επίσης, προς την ίδια κατεύθυνση, χρησιμοποιήθηκε το p-σουλφονατο καλιξ[4]αρένιο ως παράγοντας εγκλεισμού για την αύξηση της υδατοδιαλυτότητας και βιοδιαθεσιμότητα της κερκετίνης. Η στοιχειομετρία του συμπλόκου καλιξαρενίου-κερκετίνης επιβεβαιώθηκε πως είναι 1:1 με την χρήση διαφορετικών μεθόδων (φασματοσκοπία UV, Job plot, φασματοσκοπία NMR στερεής κατάστασης και μοριακής μοντελοποίησης). Μέρος της παρούσας διδακτορικής διατριβής έχει δημοσιευθεί στα περιοδικά: Molecules [20(3):3868-3897, 2015], Molecular Pharmaceutics [12(3), 954-965, 2015], Expert Opinion in Therapeutic Patents [25(11), 1305-1317, 2015], Current Medicinal Chemistry, [23(1), 36-59, 2016], Arabian Journal of Chemistry [doi: http://dx.doi.org/10.1016/j.arabjc.2016.11.014]. Επίσης παράλληλα συμμετείχα σε άλλα ερευνητικά προγράμματα κατά τη διάρκεια των οποίων δημοσίευσα στα πιο κάτω περιοδικά: BBA–Biomembranes, Comb. Chem. High Throughput Screen., Carbohydrate Res., BBA-General Subjects, Chemico-Biological Interactions, MedChemComm, Int. J. Pharm., J. Agr. Food Chem., J. Biomol. Struct. Dyn., Bioinformatics, J. Mol. Str., Arzneimittelforschung-Drug Research, Platelets.

show abstract

Über den fermentativen Abbau der Stärke durch »Biolase«. (Beiträge zur Chemie der Stärke, XVI)

Abstract: gg6 P r i n g s h e i m , Sc h u p i r o : Fermentativer Abbau der. Starke Dahrg. .59 167. Hans Pringsheim und Eugen Schapiro: ifber den fermentativen Abbau der S t b k e durcth .Biolaeec:. (Beitriige zur Chemie der Stiirke, XVI1.)

Cited by 12 publications

References 4 publications

Review: A History of Cyclodextrins

Review: A History of Cyclodextrins

130 years of cyclodextrin discovery for health, food, agriculture, and the industry: a review

Δυναμικές Ιδιότητες Της Ολμεσαρτάνης Στο Διάλυμα Και Στο Ενεργό Κέντρο Του Υποδοχέα Τύπου 1 Της Αγγειοτασίνης ΙΙ

Contact Info

Product

Resources

About