Unmaking Responsibility: Patient Death and Face Transplantation

Myśl Biopolityczna W Polsce W Latach 1989–2015

“…Konieczne są więc ingerencje państwowe polegające na implementacji środków "biobezpieczeństwa" [Braun 2007]. Niezależnie od wad koncepcji Rosego, dostrzeżenie, że jednostka także może być podmiotem biopolitycznym, jest niezwykle cennym elementem definicyjnym, nabierającym znaczenia zwłaszcza w kontekście najnowszych badań nad politycznym wymiarem śmierci mózgowej i transplantacji organów [Łuków 2015;Taylor-Alexander 2016].…”

“…Zasadnicze pytanie, na którym oparte jest kryterium podmiotu uprzywilejowanego, brzmi: kto podejmuje suwerenną decyzję w kwestiach bioetycznych lub biopolitycznych? Opierając się na dystynkcji Sandela na liberałów i komunitarian, wspierających odmienne modele społeczeństwa [Sandel 2009], oraz na najnowszych badaniach z zakresu transplantacji organów [Łuków 2015;Taylor-Alexander 2016], można wyodrębnić kilka scenariuszy. Podstawowym założeniem, jakie przyświeca ich rekonstrukcji jest to, że im większy jest zakres populacyjny obowiązywania decyzji biopolitycznej lub im większa jest skłonność do przekazania kompetencji decyzyjnych instytucji państwa (w niektórych przypadkach), tym bardziej biokonserwatywny jest analizowany typ myśli biopolitycznej.…”

Transplanted fat adapts to the environment of the recipient: An animal study using a murine model to investigate the suitability of recipient obesity mismatch in face transplantation

“…5 Furthermore, in the United States, face transplant is approached as a separate donation decision than solid organ transplant because of the sensitivity and personalized nature of the procedure. 6 These complicating factors further diminish the potential donor pool, and thus, questions of donor acceptability within this pool are of clinical importance.…”

Shame as a moral mood in medicine

“…48 Physicians can be understood as unique subjects of responsibilization, experiencing singular accountability for the patient's life and wellbeing and operating in biomedical structures that assume and propagate responsibility for the patient. Simultaneously structural, intrapersonal, and interpersonal, responsibility is continually made and unmade within sociotechnical contexts 49 and routinely reinscribed via the "giving and monitoring of the accounts that we and others provide of ourselves, and of our actions." 48(p. 1) Shame becomes a disciplinary technique in medicine via responsibilization distributed across people and systems.…”