Objective: Sickness and hospitalization may have negative influences on the development and psychological status of children. It is important to understand children's perceptions of sickness and hospital in order to reduce and eliminate the negative effects of hospitalization experiences on the psychological well-being of the children. From this perspective, the aim of this study was to examine the hospitalized children's psychological status and their perceptions of hospital and sickness.
Material and Methods:The study was based on a both descriptive and content analysis approach. The study group consisted of 31 children between the ages of 5 and 16 years who were recruited from a public hospital in North Cyprus. The children's experiences were examined through their family and hospital drawings and draw-and-tell interviews.Results: Anxiety, depression, regression, and the representation of the hospital as unsafe, need for a well-structured environment, problems with social relations, difficulties with holding onto life and lack of quality in the drawings were found to be the common findings in the drawings. When the drawings of each child were evaluated individually, it was found that regression increases in the hospital drawings.
Conclusion:The findings of this study might help for understanding the hospitalization experiences from the children's perspective and might have clinical implications for practice in terms of supporting children in the hospitalization process.
ÖZAmaç: Hastalık ve hastaneye yatış süreci çocuğun gelişimini ve psikolojik durumunu olumsuz yönde etkileyebilir. Bu olumsuz etkileri azaltmak ve ortadan kaldırmak için çocukların hastalık ve hastane algılarının değerlendirilmesi önem taşımaktadır. Bu noktadan hareketle bu çalışmada, hastanede yatan çocukların psikolojik durumları ile hastalık ve hastane algılarının incelenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler:Bu çalışma, betimleyici analizveiçerikanalizi yöntemlerine dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu KuzeyKıbrıs'ta bir devlet hastanesinde yatarak tedavi gören 5 ve 16 yaşları arasındaki 31 çocuk oluşturmuştur. Araştırmanın verileri çocukların aile ve hastane çizimleri ile çocuklar ve aileleri ile yapılan mülakatlar aracılığıyla elde edilmiştir.Bulgular: Araştırma sonucunda kaygı, depresyon, regresyon, hastaneye ilişkin olumsuz algı, akranlarla ilişkilerde problemler, gerçekliğe tutunmada zorluk, çizim niteliği ve içeriğinde zayıflık gibi bulguların, çocukların resimlerindeki ortak özellikler olduğu görülmüştür. Çizimlerin genelinde regresyon olgusu dikkat çekmiştir.Sonuç: Elde edilen bulguların, çocukların hastane deneyimlerinin yine çocukların perspektifinden anlaşılmasına olanak sağlaması ve hastaneye yatış sürecinde çocukların desteklenmesine yönelik ipuçları sunması bakımından önemli katkıları olacağı düşünülmektedir.