Walking the Low Road: The Pursuit of Scientific Knowledge in Late Victorian Working-Class Communities

Abstract

For late-century Victorians, science was everywhere part of the culture, but current studies are mainly concerned with the cultural elite. This is because the formal "high road" of official schooling, expensive reading materials, and memberships in prestigious scientific societies required both time and money, both of which were in short supply in the laboring sector. In contrast, this article looks at an alternate path: the "low road." It is the road of unofficial schooling, cheap reading materials, local clubs, and shared community resources that served up ample opportunity to satisfy working-class scientific curiosity and intellectual hunger. As part of both common knowledge and as an intellectual prop for working-class emancipation, the facts of science and the authority that went with them were appropriated at varying levels by the working-class community. Science was a fundamental component of leisure, self-improvement, and political ideology, as working men, women, and children took the low road to greater participation in the life of the nation. Defining and mapping the low road is crucial for current scholarship in the history of science, which neglects working-class issues, and for workingclass history, which neglects the relevance of science in the formation of modern social and political ideologies. SAGE PUBLICATIONS (www.sagepublications.com) PUBLIC UNDERSTANDING OF SCIENCE

Οι Φυσικές Επιστήμες Στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

“…Η γεωλογία, η ψυχολογία και η χημεία απαιτούν σοβαρότερη μελέτη. Οι τομείς της φυσικής και των μαθηματικών προορίζονται για τα πλήρως αφοσιωμένα σε θέματα επιστήμης άτομα (McLaughlin-Jenkins 2003).…”

“…Η εκλαΐκευση της επιστήμης κατείχε, επίσης, κεντρικό ρόλο σε όλα τα σοσιαλιστικά προγράμματα του 19 ου αιώνα (Bensaude-Vincent 2001). Για πολλούς συγγραφείς και ομιλητές επιστημονικών θεμάτων αυτής της περιόδου, η εκλαΐκευση της επιστήμης αποτελούσε το μέσον διάχυσης της επιστημονικής γνώσης στα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας, με στόχο τη διαμόρφωση ενός μορφωμένου κοινού, ικανού να διαδραματίσει ένα σημαντικό πολιτικό ρόλο στη κοινωνία (Bensaude-Vincent 2001) και να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων (McLaughlin-Jenkins 2003). Το κόμμα των σοσιαλιστών της Βικτωριανής πολιτικής σκηνής (Victorian Left), συνεπές προς τις αρχές του, έστελνε ομιλητές σε όλη τη Μ. Βρετανία, διοργάνωνε μαθήματα για τα μέλη των τοπικών οργανώσεων και εξέδιδε φυλλάδια και περιοδικά με άρθρα κατά των οπαδών του φιλελεύθερου καπιταλισμού (liberal capitalism) και των επιστημονικών τους επιχειρημάτων αντλώντας το ίδιο (το κόμμα των σοσιαλιστών ) επιχειρήματα από το χώρο της επιστήμης.…”

“…Η επιστήμη αποτελούσε τη δεξαμενή άντλησης των επιχειρημάτων τους. Το εύρος των δραστηριοτήτων των αγνωστικιστών, η θεματολογία τους και η απήχηση, την όποια είχαν στο ευρύ κοινό, οπωσδήποτε έθεσαν την επιστήμη και τα επιτεύγματα της στο κέντρο των συζητήσεων και των ενδιαφερόντων της Βικτωριανής κοινωνίας (McLaughlin-Jenkins 2003).…”

“…Η γλώσσα της Βικτωριανής επιστήμης, τουλάχιστον όσον αφορά τις επιστήμες της βοτανολογίας, γεωλογίας και αστρονομίας, δεν ήταν τόσο πολύ πολύπλοκη για όλους εκείνους, που δεν είχαν μία κανονική παιδεία (McLaughlin-Jenkins 2003). Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αποτελεί το βιβλίο του Charles Darwin «Η Καταγωγή των Ειδών» ("The Origin of Species") (1859), το οποίο περιέχει αρκετά τμήματα γραμμένα σε μορφή αφήγησης.…”

“…Την ίδια εποχή οι δημοσιογράφοι με ειδίκευση στις φυσικές επιστήμες και οι μη επαγγελματίες επιστήμονες (not professional scientists) βάζουν τις βάσεις της σύγχρονης παράδοσης της εκλαΐκευσης της επιστήμης. Για πρώτη φορά υπήρξε έκρηξη στις εκδόσεις βιβλίων και στη δημοσίευση άρθρων εκλαϊκευμένης επιστήμης σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά καθώς η μαζική αύξηση των αναγνωστών (η δημιουργία μορφωμένης μεσαίας τάξης και η δίψα της εργατικής τάξης για μάθηση) καθώς και οι νέες φτηνότερες ατμοκίνητες τεχνολογίες εκτύπωσης δημιούργησαν το κατάλληλο (οικονομικά βιώσιμο) περιβάλλον για την έκδοση κειμένων εκλαϊκευμένης επιστημονικής γνώσης, που εκμεταλλεύτηκαν οι εκδότες (McLaughlin-Jenkins 2003, Bensaude-Vincent 2001, Lightman 2000.…”