Sağlıklı bir biçimde işleyen asker-sivil ilişkilerinin oluşması için gerekli başlıca unsurlardan biri polis ve ordu arasındaki iş bölümüdür. Kamu güvenliğinin sağlanmasında askeri personelin kullanılması asker-sivil ilişkileri üzerinde olumsuz etki yaratmaktadır. Buna rağmen, ordular her zaman iç güvenlik meselelerine dâhil olmuştur. Demokratik veya demokratikleşmekte olan ülkelerdeki ordular örgütlü suçla savaşım, kalkışmaların bastırılması ve terörizmle mücadele amacıyla ülke sınırları içerisinde kullanılmaktadır. Bu çalışma, iç güvenlik ile ilişkili askerin göreve çağrılmasına dair yasaları ve askerin kullanımının nasıl işlediğini analiz etmek niyetindedir. Meksika, Türkiye, Fransa ve Birleşik Krallık örneklerinin karşılaştırmalı analizi üzerinden çalışma, orduların iç güvenlik alanına dahil olmasının mikro ve makro düzeydeki nedenlerini anlamak niyetindedir. Karşılaştırmalı analizin gösterdiği üzere, yerel veya küresel terörizm ordunun içeride kullanımı için bir fırsat penceresi açmaktadır. Ancak, güvenlik aygıtının yapısı ve asker-sivil ilişkileri örüntüsü, her ikisi de ordunun içeride kullanımının seviyesi üzerinde kayda değer bir etkiye sahiptir.