Bu araştırmanın amacı Türkçe öğretmenlerinin uzaktan Türkçe öğretimine yönelik tutumlarının incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda Türkçe öğretmenlerinin uzaktan Türkçe öğretimine yönelik tutumları cinsiyet, kıdem, kişisel bilgisayara sahip olma veya olmama, Covid-19 salgını öncesi uzaktan eğitimle ders almış olma veya olmama, Covid-19 salgını öncesi uzaktan eğitimle ders vermiş olma veya olmama ve günlük internette geçirilen süre açısından anlamlı bir farlılık gösterip gösterilmediği araştırılmıştır. Nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma grubunu Türkiye’nin farklı illerinde Millî Eğitim Bakanlığında görev yapan 100 Türkçe öğretmeni (61 kadın, 39 erkek) oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak “Uzaktan Türkçe Öğretimine Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmış ve veriler GoogleDocs aracılığıyla toplanmıştır. GoogleDocs aracılığıyla hazırlanan formun ilk bölümünde çalışmanın amacı, ikinci bölümde katılımcılardan istenen kişisel bilgiler ve üçüncü bölümünde de ölçek maddeleri yer almaktadır. Verileri analiz etmek için SPSS 20.0 kullanılmıştır. Verileri analizi etmek için parametrik testlerden Bağımsız Örneklem T-testi ile Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) tercih edilmiştir. Araştırma sonucunda Türkçe öğretmenlerinin uzaktan Türkçe öğretimine yönelik tutumlarının cinsiyet, kıdem, kişisel bilgisayara sahip olma veya olmama, Covid-19 salgını öncesi uzaktan eğitimle ders almış olma veya olmama ve günlük internette geçirilen süre açısından anlamlı bir farlılık göstermediği; Covid-19 salgını öncesi uzaktan eğitimle ders vermiş olma veya olmama açısından ise Covid-19 salgını öncesi uzaktan eğitimle ders vermiş olanlar lehine anlamlı bir farklılık oluştuğu tespit edilmiştir. Covid-19 salgını öncesi uzaktan eğitimle ders vermiş olma tecrübesine sahip Türkçe öğretmenlerinin uzaktan Türkçe öğretimi konusunda daha iyimser oldukları bulunmuştur.