Savunma harcamalarının istihdam üzerindeki etkisi hem teorik hem de ampirik literatürde önemli bir tartışma konusu olarak ön plana çıkmaktadır. Keynesçi yaklaşım, savunma harcamalarının istihdamı arttıracağını; Neo Klasik yaklaşım ise savunma harcamalarının istihdamı azaltacağını savunmaktadır. Ampirik çalışmalarda ise savunma harcamalarının istihdam üzerine etkisine yönelik ortak bir görüş söz konusu değildir. E-7 (Gelişmekte olan 7) sınıflandırması, Türkiye, Brezilya, Endonezya, Hindistan, Rusya, Meksika ve Çin ekonomilerinden oluşmaktadır. E-7 ülke grubunda son 30 yılda savunma harcamalarının ve işsizlik oranlarının artış eğiliminde olması, bu ekonomilerde savunma harcamalarının istihdam üzerindeki uzun dönemli etkisinin belirlenmesini önemli kılmaktadır.
Araştırmada, E-7 ekonomileri için 1992-2022 seneleri arasında savunma harcamalarının uzun dönemde istihdam üzerindeki etkisi panel eşbütünleşme yöntemiyle analiz edilmiştir. Analiz sonucu varılan bulgular, E-7 ülke grubunda savunma harcamalarındaki %1’lik bir artışın istihdamı %0.07 arttırdığını işaret etmiştir. Bu bulgu, Keynesçi yaklaşımın savunma harcamalarının istihdamı büyümeyi arttırdığı şeklinde teorik yaklaşımla uyumludur. Bu doğrultuda, E-7 ülke grubunun istihdamlarını arttırabilmesi için savunma harcamalarının belirli bir oranda arttırılmasının önemli bir rolü olduğunu göstermektedir.