Yeni Normal Dönemde Öğretmen Adaylarının Uzaktan Eğitime Yönelik Algıları

Abstract

Covid-19 döneminde tüm dünyada yüz yüze öğretimden acil uzaktan eğitime geçilmiştir. Bu nedenle, eğitimin her düzeyindeki paydaşlar zorunlu olarak birçoğunun daha önce hiç deneyimlemediği ve hazır olmadığı bir sürece girmişlerdir. Bu süreçte yaşanan deneyimlerle oluşan algıları belirlemeye yönelik araştırmalarda, acil uzaktan eğitim sürecine yönelik paydaş algılarının genelde olumsuz yönde olduğu rapor edilmiştir. Pandeminin etkilerinin azalmasıyla birlikte yeni normal sürece geçilmiş ve üniversitelerde, her bölümde, belirlenen oranlarda özellikle temel zorunlu derslerde uzaktan eğitime devam edilirken diğer derslerde yüz yüze eğitime başlanmıştır. Dolayısıyla bu yeni düzenlemede paydaşların deneyimleri farklılaşmıştır. Bu paydaşlardan biri de öğretmen adaylarıdır. Bu nedenle bu araştırmada, ortak zorunlu ders olarak “Bilişim Teknolojileri” dersini uzaktan eğitim yoluyla alan öğretmen adaylarının bu süreçteki uzaktan eğitime ilişkin metaforik algılarının incelenmesi amaçlanmıştır. Öğretmen adaylarının uzaktan eğitime yönelik algılarını ortaya koymak için nitel araştırma yöntemleri arasında yer alan olgubilim (fenomenoloji), araştırma yöntemi olarak belirlenmiştir. Çalışmanın verileri öğretmen adaylarının uzaktan eğitime ilişkin ürettikleri metaforlar ile elde edilmiştir. Bu amaçla veriler Google Form aracılığıyla çevrimiçi olarak oluşturulan bir anket yardımıyla toplanmıştır. Farklı bölümlerde öğrenim gören 221 öğretmen adayından elde edilen verilerden metafor yapısına uygun olmayan 57 veri çıkartıldıktan sonra 98’i kadın, 66’sı erkek olmak üzere toplam 164 öğretmen adayının görüşleri dikkate alınarak bulgular oluşturulmuştur. Verilerin analiz sürecinde temel olarak içerik analizi yöntemi kullanılarak metaforlara yönelik tema ve kategoriler oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda, katılımcıların uzaktan eğitime yönelik algılarının olumsuz yönde olduğu, kadın katılımcıların erkek katılımcılara oranla daha fazla olumsuz algıya sahip oldukları ve sözel içerikli bölümlerdeki öğretmen adaylarının algılarının uygulamalı içerikli bölümlerdeki adaylara göre daha olumlu olduğu belirlenmiştir.

Öğretmenleri̇n Covi̇d-19 Sonrasi Okula Dönüş Süreci̇ni̇ Onli̇ne Sesli̇foto (Osf) Yöntemi̇yle Anlamak

“…Diğer taraftan yapılan literatür taramasında salgın sonrası yapılan eğitim-öğretimde diğer önemli bir paydaş olan öğrencileri konu olan çalışmalara rastlanmaktadır. Bu çalışmaların neredeyse tamamı salgın sonrası başlayan yeni normalde öğrencilerin karşılaştıkları sorunları ele almaktadır (Alawajee & Almutairi, 2022;Bağdatli & İpek, 2022;Başkan & Taş, 2022;İlyas vd., 2022;Uğurlu & Adıgüzel, 2022;Ünal, 2022;Yaşar, 2021;Wijaya & Weinhandl, 2022). Sosyal bilgiler dersi kapsamında yapılan çalışmalar da (Ezer & Aksüt, 2021;Seyhan, 2021;Uyar, 2020) yine öğretmenlerin ve öğretmen adaylarının Covid-19 süresince gerçekleştirilen online/uzaktan eğitim süreçleri ya da yeni normal adı verilen sürece yönelik (Elçi & Tünkler, 2022)…”

“…Araştırmacı alan yazın taraması yaparak Covid-19 salgınıyla ilgili araştırmalarda ele alınan araştırmaların sonuçlarını çeşitli açılardan incelemiştir. Yapılan araştırmalarda, üniversite öğrencilerinin (Doyumğaç vd., 2021;Tanhan, 2020), öğretmenlerin (Alawajee & Almutairi, 2022;Bağdatli & İpek, 2022;Başkan & Taş, 2022;Uğurlu & Adıgüzel, 2022;Wijaya & Weinhandl, 2022) ve diğer paydaşların (Tanhan vd., 2020) birçok sorunla karşı karşıya kaldıkları sonuçlarına ulaşılmıştır. Kapsamlı alan yazın taramasından sonra araştırmacı ilgili çalışmanın örneklemini "Sosyal Bilgiler Öğretmenleri" ile sınırlandırmıştır.…”

Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Gözünden Uzaktan ve Yüz Yüze Eğitimde Eğitim ve Öğretim Süreci

“…Pandemi dönemi ve pandemi sonrası gerçekleştirilen uzaktan eğitim, çevrimiçi öğrenme ve çevrimiçi kurslarla ilgili çalışmaları öğretmen adayları bağlamında incelendiğinde öğretmen adaylarının uzaktan eğitime ilişkin görüşlerini (Atman vd., 2023;Berk & Akdeniz, 2023;Dereli-İman & Deli, 2022;Durna & Kösterelioğlu, 2023;Ergün & Veyis, 2023;Gedik, 2023;Gümüş, 2023;Güven & Uçar, 2021;İhtiyaroğlu ve Cemaloğlu, 2023;Karatepe vd., 2020;Özer ve Turan, 2021;Seyhan, 2021;Türküresin, 2020;Şahin & Altun, 2023;Uyumaz & Karadoğan, 2022;Yığ, 2023;Yolcu, 2020), uzaktan eğitime ilişkin tutumlarını (Acar & Eğilmez, 2023;Çay & Özçelik, 2023;Döner & Kesicioğlu, 2023;Gedik & Erol, 2022;Halitoğlu, 2021;Özmen, 2023;Yıldız & Topal, 2022), uzaktan eğitimde teknoloji kullanımlarını (Topraklıkoğlu vd., 2023) ve uzaktan eğitime yönelik algılarını (Aksoy vd., 2021;Öztür vd., 2021;Tanel & Arslan, 2022;Turgut & Yıldırım, 2022) inceleyen araştırmalar olduğu görülmektedir. Buna göre alan yazındaki çalışmaların genellikle pandemi döneminde gerçekleştirilen uzaktan eğitime yönelik olduğu; pandemi dönemindeki uzaktan eğitim ve pandemi sonrası dönemde gerçekleştirilen yüz yüze eğitim uygulamalarının karşılaştırıldığı çalışmaların (Aydın, 2022;Baloğlu & Fırat, 2022;Sari Kaya & Aydeniz, 2022) sayıca az olduğu görülmüştür.…”