Έννοιες Και Θεωρία : Ένα Σχόλιο Για Τη Συμβολή Του Κλάδου Της Συγκρουσιακής Πολιτικής Στη Μελέτη Των Κοινωνικών Κινημάτων

Η «θετική Ευρετική» Της Συγκρουσιακής Πολιτικής Και Κάποιες Καταβολές Της : Πώς Διαβάζουμε Τη Θεωρία;

“…Γι' αυτό οι Gam son19 και Tilly20 πρώιμα αποκαλουν τους κινηματικούς δρώντες «αμφισβητίες/διεκδικητές» [challengers] και οι μετέπειτα επεξεργασίες (λ.χ., στο Dynamics of Contention) τους τοποθετούν ρητά εκτός του πυρήνα του θεσμικού πολιτικού συστήματος. 21 Επ' αυτού, τίποτε δεν είναι περισσότερο ενδεικτικό από το ότι ο McAdam22 χρησιμοποιεί την έννοια «κοινωνικό κίνημα» για να ασκήσει κρι τική στο πλουραλισπκό μοντέλο. Όπως έγραψε χαρακτηριστικά, «αν όντως [η θεσμική πολιτική] ήταν ανοιχτή, ανταποδοτική και ευμενής» τότε «πώς μπορούν να εξηγηθούν τα κοινωνικά κινήματα»; Για να διατυπώσω το πυ κνό επιχείρημα επιγραμματικά: Όχι μόνο τα κινήματα δεν αποτελούν έκφαν ση της θεσμικής πολιτικής, αλλά, έμπρακτα αναδεικνύόντας τους περιορι σμούς της, μας υποδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο οφείλουμε να κατανο ούμε την ίδια την πολιτική -με την απαραίτητη ευρύτητα, ως δραστηριότητα με κοινωνική απεύθυνοη που, αν και συνδιαλέγεται, σε καμιά περίπτωση δεν ταυτίζεται με τις κρατικές λειτουργίες,23 Εξίσου ρητά, ο McAdam επισημαί νει24 ότι τα κινήματα δεν είναι θεσμικές ομάδες πίεσης ή lobbies, και ότι αντι-θέτως περιλαμβάνουν (όπως και προϋποθέτουν) «μη θεσμικές μορφές πολι τικής συμμετοχής».…”