Μελέτη Λειτουργικής Πλευρίωσης Σε Παιδιά Υψηλής, Μέσης Και Χαμηλής Νοημοσύνης Με Τη Χρήση Συμπεριφορικών Δεικτών Και Απεικόνισης Εγκέφαλου

Abstract

Η μελέτη των διαφορών αναφορικά με την πλευρίωση της γλώσσας σε παιδιά με διαφορετικά επίπεδα νοημοσύνης είναι ιδιαίτερα σημαντική στη νευροψυχολογική έρευνα και πράξη, καθώς συμβάλλει στη βαθύτερη κατανόηση λειτουργικών χαρακτηριστικών του εγκεφάλου των παιδιών με υψηλή νοημοσύνη και νοητική υστέρηση, τα οποία αναγνωρίζονται στη χώρα μας ως παιδιά με ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες και χρήζουν ειδικών εκπαιδευτικών παρεμβάσεων. Η παρούσα διατριβή ερευνά αυτές τις διαφορές στην πλευρίωση της γλώσσας σε 102 παιδιά, ηλικίας 13-17 ετών, με διαφορετικά νοητικά επίπεδα μέσα από μία μετα-αναλυτική μέθοδο, καθώς και μέσα από πειραματικές μεθόδους, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν ερωτηματολόγια αυτό-αναφοράς, συμπεριφορικές δοκιμασίες, έμμεσους ορμονικούς δείκτες και μια σύγχρονη νευροαπεικονιστική τεχνική, το λειτουργικό διακρανιακό υπέρηχο Doppler. Tόσο τα αποτελέσματα της μετα-ανάλυσης, όσο και τα ερευνητικά ευρήματα, κατέδειξαν παρόμοια αποτελέσματα, καθώς μεταξύ των παιδιών με νοητική υστέρηση εντοπίστηκαν τα υψηλότερα ποσοστά μη τυπικής πλευρίωσης, ενώ τα παιδιά με υψηλή νοημοσύνη παρουσίαζαν συχνότερα ήπια τυπική πλευρίωση. Τα ευρήματα αυτά συμβαδίζουν σε μεγάλο βαθμό με τις γενετικές θεωρίες για τη σχέση νοημοσύνης και πλευρίωσης της γλώσσας.