Μελέτη Παραγόντων Σχετιζόμενων Με Την Κλινική Βαρύτητα Και Τον Πόνο Σε Βαρέως Πάσχοντα Παιδιά

Abstract

Η μελέτη του παιδιατρικού πόνου συνεχίζει να αποτελεί πρόκληση για την επιστημονική κοινότητα και τους επαγγελματίες υγείες. Ωστόσο η εφαρμογή μεθόδων εν δυνάμει αντικειμενικής αξιολόγησης του πόνου, με στόχο την αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή του, δεν έχει επαρκώς διερευνηθεί. ΣΚΟΠΟΣ: Η ποσοτικοποίηση στο ορό αίματος των επιπέδων των νευροπεπτιδίων Ουσίας Ρ (SP), Νευροκινίνης Α (ΝΚΑ) και Νευροπεπτιδίου Υ (NPY) σε παιδιατρικούς ασθενείς που νοσηλεύονται στη ΜΕΘ και η συσχέτισή τους με τα επίπεδα πόνου, το επίπεδο καταστολήςκαι την κλινική βαρύτητα.ΜΕΘΟΔΟΣ: Προοπτική μελέτη συσχετίσεως με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις και συγχρονικές συγκρίσεις σε δείγμα ευκολίας 57 παιδιών που νοσηλεύονταν σε ΜΕΘ (Ιούλιος 2013 – Ιανουάριος 2016). Καταγράφηκαν δημογραφικά και κλινικά δεδομένα και πραγματοποιήθηκαν συνολικά Ν=63 ζεύγη παρατηρήσεων ως εξής: α) στην ηρεμία και μετά από επώδυνες διαδικασίες φροντίδας (n=48), και β) κατά τη χορήγηση ή τη διακοπή αναλγησίας (n=15). Τα επίπεδα πόνου εκτιμήθηκαν με τις κλίμακες VASobs, FLACC, Comfort B και BPS, τα επίπεδα καταστολής με την κλίμακα Ramsey και η κλινική βαρύτητα με τις κλίμακες Γλασκόβης (PGCS), P- MODS, και Denver MOF. Συλλογή δειγμάτων αίματος έγινε από προ υπάρχουσα αρτηριακή ή κεντρική φλεβική γραμμή, στις ίδιες φάσεις με την αξιολόγηση των επιπέδων ηρεμίας-αναλγησίας/πόνου. Τα επίπεδα των νευροπεπτιδίων SP, NKA και NPY ποσοτικοποιήθηκαν με ανοσοενζυμική δοκιμασία ELISA. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το SPSSver24.0 (p<0,005).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μέση ηλικία του δείγματος ήταν τα 6,74 (±5,71) έτη και η μέση διάρκεια παραμονής στη ΜΕΘ ήταν 5,33 (±6,33) μέρες. Αναλγησία χορηγήθηκε στο 33,3% του δείγματος και καταστολή στο 41,3%. Η μέση βαθμολογία της GCS ήταν 9(±4,5), της P- MODS 1,94 (±1,5) και της Denver MOF 0,70 (±1,1). Οι προσαρμοσμένες στην ελληνική γλώσσα,κλίμακες FLACC και Comfort B, είχαν εξαιρετική αξιοπιστία εσωτερικής συνοχής (Cronbach’s α>0,8), όχι όμως και η BPS στην ηρεμία. Ωστόσο όλες εμφάνισαν υψηλή συμφωνία μεταξύ παρατηρητών (ICC>0,96, p<0,001) και παρουσίασαν ισχυρή συσχέτιση με την κλίμακα VASobs (p<0,01). Η κλινική βαρύτητα δε βρέθηκε να επηρεάζει την αξιολόγηση των επιπέδων πόνου. Τα επίπεδα του NPY συσχετίστηκαν θετικά με τα επίπεδα της NKA και αρνητικά με τα επίπεδα της SP (p<0,01). Επίσης στο σύνολο των παρατηρήσεων, στον πόνο, βρέθηκε στατιστικά σημαντική αύξηση του ΝΡΥ (p<0,001) και μείωση της ΝΚΥ (p<0,001), όχι όμως και της SP (p=0,69). Επιπλέον τα επίπεδα των νευροπεπτιδίων φάνηκε να επηρεάζονται από το φύλο, την ηλικία και το είδος των χορηγούμενων οπιοειδών (p<0,05). Μεταβλητότητα στις τιμές των νευροπεπτιδίων παρατηρήθηκε ανάλογα του επιπέδου καταστολής. Τα επίπεδα NPY συσχετίστηκαν με τα επίπεδα πόνου βάση των βαθμολογιών των κλιμάκων FLACC και Comfort B. Η SP συσχετίστηκε με το είδος της επώδυνης διαδικασίας και η NKA συσχετίστηκε με τη χορήγηση οπιοειδών αναλγητικών. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι κλίμακες πόνου FLACC και Comfort B, φάνηκε ότι αποτελούν έγκυρα και αξιόπιστα εργαλεία αξιολόγησης του πόνου παιδιά που νοσηλεύονται ΜΕΘ. Η παρούσα μελέτη παρουσιάζει καινοτόμα αποτελέσματα σχετικά με την εμπλοκή των νευροπεπτιδίωνΝPY, NKA και SP στον παιδιατρικό πόνο και δίνει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τους πιθανούς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τα επίπεδά τους. Η αξιολόγηση και η σύνθεση των αποτελεσμάτων της παρούσας μελέτης με άλλες παρόμοιες πιθανόν να οδηγήσουν σε πιο ασφαλή συμπεράσματα για το ρόλο αυτών των νευροπεπτιδίων στιςεπώδυνες διαδικασίες στα παιδιά.