Idiopathic pulmonary arterial hypertension (IPAH) is a rare but fatal disease diagnosed by right heart catheterisation and the exclusion of other forms of pulmonary arterial hypertension, producing a heterogeneous population with varied treatment response. Here we show unsupervised machine learning identification of three major patient subgroups that account for 92% of the cohort, each with unique whole blood transcriptomic and clinical feature signatures. These subgroups are associated with poor, moderate, and good prognosis. The poor prognosis subgroup is associated with upregulation of the ALAS2 and downregulation of several immunoglobulin genes, while the good prognosis subgroup is defined by upregulation of the bone morphogenetic protein signalling regulator NOG, and the C/C variant of HLA-DPA1/DPB1 (independently associated with survival). These findings independently validated provide evidence for the existence of 3 major subgroups (endophenotypes) within the IPAH classification, could improve risk stratification and provide molecular insights into the pathogenesis of IPAH.

No abstract

No abstract

Η μελέτη του παιδιατρικού πόνου συνεχίζει να αποτελεί πρόκληση για την επιστημονική κοινότητα και τους επαγγελματίες υγείες. Ωστόσο η εφαρμογή μεθόδων εν δυνάμει αντικειμενικής αξιολόγησης του πόνου, με στόχο την αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή του, δεν έχει επαρκώς διερευνηθεί. ΣΚΟΠΟΣ: Η ποσοτικοποίηση στο ορό αίματος των επιπέδων των νευροπεπτιδίων Ουσίας Ρ (SP), Νευροκινίνης Α (ΝΚΑ) και Νευροπεπτιδίου Υ (NPY) σε παιδιατρικούς ασθενείς που νοσηλεύονται στη ΜΕΘ και η συσχέτισή τους με τα επίπεδα πόνου, το επίπεδο καταστολήςκαι την κλινική βαρύτητα.ΜΕΘΟΔΟΣ: Προοπτική μελέτη συσχετίσεως με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις και συγχρονικές συγκρίσεις σε δείγμα ευκολίας 57 παιδιών που νοσηλεύονταν σε ΜΕΘ (Ιούλιος 2013 – Ιανουάριος 2016). Καταγράφηκαν δημογραφικά και κλινικά δεδομένα και πραγματοποιήθηκαν συνολικά Ν=63 ζεύγη παρατηρήσεων ως εξής: α) στην ηρεμία και μετά από επώδυνες διαδικασίες φροντίδας (n=48), και β) κατά τη χορήγηση ή τη διακοπή αναλγησίας (n=15). Τα επίπεδα πόνου εκτιμήθηκαν με τις κλίμακες VASobs, FLACC, Comfort B και BPS, τα επίπεδα καταστολής με την κλίμακα Ramsey και η κλινική βαρύτητα με τις κλίμακες Γλασκόβης (PGCS), P- MODS, και Denver MOF. Συλλογή δειγμάτων αίματος έγινε από προ υπάρχουσα αρτηριακή ή κεντρική φλεβική γραμμή, στις ίδιες φάσεις με την αξιολόγηση των επιπέδων ηρεμίας-αναλγησίας/πόνου. Τα επίπεδα των νευροπεπτιδίων SP, NKA και NPY ποσοτικοποιήθηκαν με ανοσοενζυμική δοκιμασία ELISA. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το SPSSver24.0 (p<0,005).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μέση ηλικία του δείγματος ήταν τα 6,74 (±5,71) έτη και η μέση διάρκεια παραμονής στη ΜΕΘ ήταν 5,33 (±6,33) μέρες. Αναλγησία χορηγήθηκε στο 33,3% του δείγματος και καταστολή στο 41,3%. Η μέση βαθμολογία της GCS ήταν 9(±4,5), της P- MODS 1,94 (±1,5) και της Denver MOF 0,70 (±1,1). Οι προσαρμοσμένες στην ελληνική γλώσσα,κλίμακες FLACC και Comfort B, είχαν εξαιρετική αξιοπιστία εσωτερικής συνοχής (Cronbach’s α>0,8), όχι όμως και η BPS στην ηρεμία. Ωστόσο όλες εμφάνισαν υψηλή συμφωνία μεταξύ παρατηρητών (ICC>0,96, p<0,001) και παρουσίασαν ισχυρή συσχέτιση με την κλίμακα VASobs (p<0,01). Η κλινική βαρύτητα δε βρέθηκε να επηρεάζει την αξιολόγηση των επιπέδων πόνου. Τα επίπεδα του NPY συσχετίστηκαν θετικά με τα επίπεδα της NKA και αρνητικά με τα επίπεδα της SP (p<0,01). Επίσης στο σύνολο των παρατηρήσεων, στον πόνο, βρέθηκε στατιστικά σημαντική αύξηση του ΝΡΥ (p<0,001) και μείωση της ΝΚΥ (p<0,001), όχι όμως και της SP (p=0,69). Επιπλέον τα επίπεδα των νευροπεπτιδίων φάνηκε να επηρεάζονται από το φύλο, την ηλικία και το είδος των χορηγούμενων οπιοειδών (p<0,05). Μεταβλητότητα στις τιμές των νευροπεπτιδίων παρατηρήθηκε ανάλογα του επιπέδου καταστολής. Τα επίπεδα NPY συσχετίστηκαν με τα επίπεδα πόνου βάση των βαθμολογιών των κλιμάκων FLACC και Comfort B. Η SP συσχετίστηκε με το είδος της επώδυνης διαδικασίας και η NKA συσχετίστηκε με τη χορήγηση οπιοειδών αναλγητικών. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι κλίμακες πόνου FLACC και Comfort B, φάνηκε ότι αποτελούν έγκυρα και αξιόπιστα εργαλεία αξιολόγησης του πόνου παιδιά που νοσηλεύονται ΜΕΘ. Η παρούσα μελέτη παρουσιάζει καινοτόμα αποτελέσματα σχετικά με την εμπλοκή των νευροπεπτιδίωνΝPY, NKA και SP στον παιδιατρικό πόνο και δίνει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τους πιθανούς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τα επίπεδά τους. Η αξιολόγηση και η σύνθεση των αποτελεσμάτων της παρούσας μελέτης με άλλες παρόμοιες πιθανόν να οδηγήσουν σε πιο ασφαλή συμπεράσματα για το ρόλο αυτών των νευροπεπτιδίων στιςεπώδυνες διαδικασίες στα παιδιά.

BackgroundSevere and prolonged asphyxia can result in either intrauterine fetal death and stillbirth or multiorgan failure in surviving neonates. Establishing effective ventilation is the primary aim of resuscitation in newborns with asphyxia. The objective of this study was to compare the outcome of resuscitation by applying an endotracheal tube (ETT) with less, an ETT with moderate, and an ETT with high leakage during mechanical ventilation in swine neonates after prolonged perinatal asphyxia. Materials and methodsA prospective, randomized controlled laboratory study was performed. Thirty Landrace/large white pigs, aged one to four days and weighted 1.754±218 gr, were randomly allocated into three groups depending on the ETT size: Group C (less leak: ETT no 4.0, n=10); Group A (high leak: ETT no 3.0, n=10); and Group B (moderate leak: ETT no 3.5, n=10). Mechanical asphyxia was performed until their heart rate was less than 60 bpm or their mean arterial pressure was below 15 mmHg. All animals with return of spontaneous circulation (ROSC) were monitored for four hours for their hemodynamic parameters, arterial oxygen saturation, and lactate acid levels. ResultsWe demonstrate that 70% of the surviving animals were ventilated with an ETT with a leak (no. 3.5 and 3). A statistically significant difference was noted in PO 2 (p=0.032) between Group B (126.4±53.4 mmHg) compared to Group A (72.28±29.18 mmHg) and Group C (94.28±20.46 mmHg) as well as in the right atrial pressure (p<0.001) between Group C (4.5 mmHg) vs Groups A (2 mmHg) and B (2 mmHg) during ROSC time. Lactate levels were statistically significantly lower (p=0.035) in Group C (mean=0.92 ± 0.07mmol/L) as compared to Group A (mean=1.13 ± 0.1 mmol/L) and Group B (mean= 1.08 ± 0.07 mmol /L; p = 0.034) at 4h post-ROSC. ConclusionWe provide preliminary evidence that ventilation with ETT with moderate leakage improves survival after 2h of ROSC, along with oxygenation and hemodynamic parameters, in a porcine model of neonatal asphyxia and resuscitation, compared to less leakage ETT.