Μερικές Ιδιότητες Των Πεδίων

Μετασχηματισμοί Της Υποκειμενικότητας Και Καθημερινότητα

“…Θεωρητικές « ροκατανοήσεις» και µεταστροφές 2.1. Η έννοια του « εδίου» Κεντρικό πλαίσιο θεωρητικής ανασυγκρότησης του υπό διερεύνηση κοινωνικού κόσµου αποτέλεσε αρχικά, στα σχετικά πρώιµα στάδια της έρευνας, η έννοια του «πεδίου» (champ) του Pierre Bourdieu και οι θεωρητικές προτάσεις που την υποβαστάζουν (Bourdieu, 1991(Bourdieu, , Κατριβέσης, 1996. Η ψυχιατρική ανασυγκροτήθηκε ως πεδίο προκειµένου η ψυχιατρική µεταρρύθµιση να αναλυθεί ακολουθώντας τους θεωρητικούς προσανατολισµούς της θεωρίας περί πεδίων.…”

“…Ειδικότερα, όσον αφορά στους λεγόµενους «επαγγελµατίες ψυχικής υγείας» (και όχι το βοηθητικό προσωπικό) θεωρήθηκε πρόσθετο προσόν η επαγγελµατική εµπειρία σε «κοινοτικές δοµές», σε θεραπευτικές πρακτικές που συνδέονται µε τον ένα ή τον άλλο τρόπο µε το «πνεύµα» της ψυχιατρικής µεταρρύθµισης. Εποµένως, η εµπλοκή σε τέτοιου είδους θεραπευτικές ή «αποκαταστατικές» διαδικασίες, ακόµα και σε εθελοντική βάση, παρέχει στους επαγγελµατίες του χώρου ορισµένες αναγνωρίσιµες επαγγελµατικές δεξιότητες, οι οποίες λειτουργούν ως ειδολογικά κεφάλαια (Bourdieu, 1991).…”

“…∆εν είναι καθόλου σπάνια η πρακτική της «εθελοντικής» εµπλοκής σε θεσµούς που αποσκοπούν σε µια γενική στρατηγική εισόδου στο πεδίο: το άτοµο εµπλέκεται σε διαµάχες που ανακύπτουν από την πορεία µετασχηµατισµού του πεδίου κατά τη διαδικασία της ψυχιατρικής µεταρρύθµισης µε µια στοχοθετηµένη προοπτική απόκτησης δεξιοτήτων που διευκολύνουν την κατάληψη µιας θέσης εργασίας. Μολοταύτα, η λογική της σύγκρουσης αποκτά µια δική της δυναµική, έτσι ώστε το άτοµο ενδέχεται σε ορισµένες περιπτώσεις να θεωρήσει τη στράτευση στην «κοινή υπόθεση» ως µια τελείως ανιδιοτελή εµπλοκή (Bourdieu, 1991). Όπως προκύπτει από τις συζητήσεις που είχα κατά τη διενέργεια της επιτόπιας έρευνας σε τέτοιες περιπτώσεις τις περισσότερες φορές παρέµενε σε πλήρη ενάργεια αυτή η διάζευξη: από τη µια επιδιώκονταν η απόκτηση χρήσιµων για το άτοµο δεξιοτήτων που µελλοντικά θα διευκόλυναν την κατάληψη µιας θέσης εργασίας και από την άλλη αυτή η εµπλοκή οδηγούσε σε µια επαφή µε ένα συµβολικό χώρο σύγκρουσης, στο εσωτερικό του οποίου ανέκυπταν τα προτάγµατα της ψυχιατρικής µεταρρύθµισης µε τα οποία στη συνέχεια το άτοµο συστρατευόταν.…”