StreszczenieWprowadzenie: Problematyka aktywności fizycznej jest często podejmowana w publikacjach, ale nie do końca znane są jej społeczno-ekonomiczne uwarunkowania. Badania prezentowane w niniejszym artykule nie były wcześniej prowadzone w odniesieniu do dorosłej populacji katowickiej. Ich realizacja jest szczególnie istotna w związku z udokumentowanym związkiem aktywności fizycznej ze stanem zdrowia oraz z wydłużeniem wieku emerytalnego w Polsce. Celem pracy jest ocena związku zachodzącego między aktywnością fizyczną a statusem społeczno-ekonomicznym dorosłych mieszkańców Katowic. Materiał i metody: W badaniach, przeprowadzonych w 2010 r. wzięły udział 2053 osoby (987 kobiet, 1066 mężczyzn) w wieku 30-65 lat. Do oceny aktywności fizycznej zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, a jako narzędzie badawcze wykorzystano Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (International Physical Activity Questionnaires -IPAQ) w wersji krótkiej, z rozbudowaną przez autorów metryczką. W analizie statystycznej zgromadzonego materiału badawczego wykorzystano regresję logistyczną. Wyniki: Szanse na wypełnienie norm aktywności fizycznej korzystnej dla zdrowia były wyższe u mężczyzn w porównaniu z kobietami oraz malały z wiekiem i poziomem wykształcenia respondentów. Najwyższy odsetek osób, które stosują się do zaleceń prozdrowotnej aktywności fizycznej, stwierdzono wśród pracowników fizycznych, operatorów, nauczycieli i pracowników służb mundurowych (policjantów i żołnierzy). Najmniejsze prawdopodobieństwo spełnienia zaleceń American College of Sports Medicine stwierdzono wśród ekonomistów i prawników, pracowników biurowych, bezrobotnych, menedżerów, inżynierów, emerytów, rencistów i pracowników służby zdrowia. Wnioski: W badaniach wykazano występowanie związ-ku aktywności fizycznej ze statusem społeczno-ekonomicznym badanych. Analiza wyników wskazuje na konieczność adresowania programów promujących aktywność fizyczną głównie do kobiet, osób starszych, bezrobotnych, emerytów i rencistów oraz przedstawicieli takich zawodów, jak ekonomiści, prawnicy, menadżerowie, inżynierowie i pracownicy służby zdrowia. Med. Pr. 2013;64(5):649-657 Słowa kluczowe: aktywność fizyczna, IPAQ, płeć, wiek, wykształcenie, zawody, Katowice Abstract Background: The issue of physical activity (PA) is often addressed in the literature, but its socio-economic determinants are not fully recognized. To date no studies of the adult population of Katowice have been carried out. Research in this area is of great importance in the context of the documented influence of PA on health and extension of retirement age in Poland. The aim of this paper is to evaluate the relationship between PA and socio-economic status of adult residents of Katowice. Materials and Methods: The study carried out in 2010 comprised 2053 people (987 women and 1066 men) aged 30-65 years. To evaluate PA in the study group the diagnostic survey method and a research tool in the form of an abridged version of the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ), with specificat...

No abstract

No abstract

Introduction. Diabetic ketoacidosis (DKA) is an acute complication of any type of diabetes, but most commonly is associated with type 1 diabetes mellitus (T1D). This condition is a complex metabolic disorder resulting from significant relative or absolute deficiency of insulin, which still leads to excess of mortality and health care burden. The main aim of the study was to assess the direct cause of DKA and to determine population at-risk among patients with greater predisposition to develop DKA, in order to propose methods and range of their education in the future. Materials and methods. This study presents a retrospective analysis of 120 cases of DKA (102 adults with diabetes) hospitalized in the Department of Internal Medicine and Diabetology at the Central Teaching Hospital of Medical University of Lodz between 2014 and 2017. Results. 68.4% of patients with DKA were T1D and LADA, 15.0% were T2D, 5.8% presented other types of diabetes and 10.8% were de novo diabetes. The mean age was 40.5 ± 17.7 years, diabetes duration 11.1 ± 9.74 years, HbA 1c was 11.8 ± 2.54%. The main reason for hospitalization of patients for DKA was alcohol abuse (32.5%),followed by infection (23.4%), discontinuation of insulin treatment due to other reasons (13.4%), de novo diabetes (10.8%), lack of compliance (5.8%), mental disorders (5.8%) and complex causes (3.3%). In 5.0% of patients the reason could not be determined. All patients recovered, there was no death resulting of DKA. Conclusions. DKA occurs most frequently in T1D, but may be associated with type 2 or other types of diabetes. Most of our patients had a history of longterm poor control of diabetes. In many cases DKA, e.g. resulting from alcohol abuse or lack of compliance, probably can be avoided when proper patient education was given.