The purpose of this study is to determine the factors affecting the intercultural sensitivity perception levels of Psychological Counseling and Guidance students. This study was conducted in Pamukkale University which is located in the western part of Turkey. Data were gathered from 524 freshmen, sophomore, junior and senior students who are studying in the Psychological Counseling and Guidance department. The study was designed as a survey research. As a data collection tool, "Intercultural Sensitivity Scale" which was developed by Chen and Strasto (2000) and adapted to Turkish language by Bulduk, Tosun, and Ardıç (2011) was employed. In the analysis of the data, the t-test and the one-way analysis of variance (ANOVA) were used. According to the findings of the study, it was determined that the more grade level rises, the more students' intercultural sensitivity perception level increases. It was found that the intercultural sensitivity perception levels were higher for students who stated that their experiences during undergraduate studies affected their views on cultural differences positively and for those having lived with various cultures than other participants. It was also found that the factors affecting the intercultural sensitivity perception level of students who are studying in Psychological Counseling and Guidance department are such; grade level, experience in undergraduate level, the longest place of settlement, a situation of being with different cultures. When the situation of being with different cultures increases intercultural sensitivity is considered, making widespread of international and national student exchange programs such as ERASMUS and FARABI and arranging educational settings by giving place for interaction with various cultures might be suggested.

The purpose of this study was to examine the mediating effect of gratitude in the relationship between forgiveness and life satisfaction. A convenience sample of 396 (234 (59%) females, 162 (41%) males) university students was recruited from a University in Denizli, Turkey. The participants' ages ranged between 18 and 27 years, with an average of 20.90 years (SD = 1.60). Of the participants, 101 (26%) were freshman, 81 (21%) were sophomores, 114 (29%) were juniors, and 100 (25%) were seniors. The Gratitude Questionnaire, Heartland Forgiveness Scale and Satisfaction with Life Scale were used for the data collection. Results showed that gratitude partially mediated the relationship between forgiveness and life satisfaction. The results, limitations and implications of the study were discussed.

Öz. Üniversite yılları genç için aileden bağımsızlığını kazanma, akademik başarı, gelecek planlaması gibi pekçok baskı yaratan durumu da beraberinde getirmektedir. Üniversite yıllarında gencin bir yandan üniversite yaşamına uyum sağlaması, aynı zamanda etkili kişilerarası ilişkiler kurabilmesi gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı, bağlanma stillerinin sosyal bağlılıkla ilişkisini belirlemektir. Bu amaçla çalışmaya 337 üniversite öğrencisi katılmıştır. Veriler, İlişki Ölçekleri Anketi ve Sosyal Bağlılık Ölçeği ile toplanmıştır. Sosyal bağlılık ile bağlanma stilleri arasındaki ilişkiyi belirlemek için Pearson korelasyon katsayısı; bağlanma stillerinin sosyal bağlılığı yordayıp yordamadığını belirlemek için ise çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Yapılan çoklu regresyon analizinde ilk adımda kontrol değişkenleri olan yaş ve cinsiyet, sonra sırasıyla korkulu, güvenli, kayıtsız ve saplantılı bağlanma stilleri eşitliğe dahil edilmiştir. Elde edilen bulgular, sosyal bağlılığın korkulu, kayıtsız ve saplantılı bağlanma stilleri ile negatif; güvenli bağlanma stili ile pozitif ilişkili olduğunu göstermektedir. Çoklu regresyon sonuçlarına göre dört bağlanma stili, toplam varyansın %29'unu açıklamaktadır.

Bu çalışmanın amacı zihinsel engelli çocuğa sahip olan annelerin sosyal destek algıları ve annelerin çocuklarının gelecek planlamalarına ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. Bu bağlamda zihinsel engelli çocukların devam ettiği eğitim kurumlarındaki psikolojik danışmanların rol ve sorumlulukları üzerinde durulmuştur. Bu amaçla Denizli Rehberlik ve Araştırma Merkezi'nden hizmet alan 11 engelli çocuk annesi ile nitel araştırma yöntemlerinden yarı yapılandırılmış görüşme yöntemiyle veri toplanmıştır. Görüşmeler ses kayıt cihazıyla kayıt edildikten sonra yazıya dökülmüş ve betimsel analiz tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmada, annelerin toplumun bakış açısından rahatsız oldukları, çoğunlukla eş, aile ve aile dışından bireylerden sosyal destek almadıkları görülmüştür. Çocukların bakımı anneler tarafından yapılmaktadır ve annelerin birçoğu tükenmişlik yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Genellikle çocuklarının devam ettiği eğitim kurumları ve bu kurumlarda çalışanların desteğinden memnun olduklarını belirtmişlerdir. Annelerin çocuklarının geleceklerine ilişkin belirsizlik ve kaygı yaşadıkları, bazı annelerin ise çocukları için iş, evlenme, kardeşlerinin bakması, kurum bakımı gibi planlamalar yaptıkları görülmüştür. Araştırma bulguları doğrultusunda annelerin tanılama aşamasından itibaren, çocuklarının engel durumu, maddi, psikolojik ve eğitim desteğine ulaşma konularında bilgiye ve yönlendirmeye ihtiyaç duydukları söylenebilir. Çocukların devam ettiği eğitim kurumlarında çalışan psikolojik danışmanların çocukların eğitsel, mesleki ve kişisel gelişimleri için özellikle annelere yönelik bilgi verme, yönlendirme, psikoeğitim grupları, grup rehberliği etkinlikleri yapmaları önerilebilir.

The purpose of this study was to investigate whether differences in social support, submissive behaviors, and loneliness existed among Turkish university students who had had premarital sexual intercourse and those who had not. Using self-reported questionnaires, students who had experienced sexual intercourse were contrasted with those who had not. Data were gathered on 420 university students in Ankara, Turkey. MANOVA statistics were used in the data analysis. Results indicated that more than 75 % of the total respondents reported that they had never had sexual intercourse; the frequency of sexual intercourse was higher among males than females. It was found that students who had had sexual intercourse reported less perceived support from family. The two groups were not significantly different, however, in perceived support from friends, submissive behaviors and loneliness. Possible interpretations of these data and implications for future study are suggested.