ÖZÇalışmanın amacı, lise öğrencilerinin sosyal görünüş kaygıları ile öznel iyi oluş düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmada, ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu 434 lise öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada, "Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği" ve "Ergen Öznel İyi Oluş Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde, frekans, aritmetik ortalama, yüzde dağılımı, standart sapma, kolerasyon ve regresyon analizi testlerinden yararlanılmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda, öğrencilerin en fazla aile ilişkilerinde doyum ve en az yaşam doyumunu yaşadıkları bulunmuştur. Öğrencilerin sosyal görünüş kaygıları düşük düzeyde bulunmuştur. Sosyal görünüş kaygısı ile öğrencilerin öznel iyi oluşları arasında orta düzeyde negatif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu bulunmuştur.