PurposeClinical assessment of a new optical element for presbyopia correction–the Light Sword Lens.MethodsHealthy dominant eyes of 34 presbyopes were examined for visual performance in 3 trials: reference (with lens for distance correction); stenopeic (distance correction with a pinhole ϕ = 1.25 mm) and Light Sword Lens (distance correction with a Light Sword Lens). In each trial, visual acuity was assessed in 7 tasks for defocus from 0.2D to 3.0D while contrast sensitivity in 2 tasks for defocus 0.3D and 2.5D. The Early Treatment Diabetic Retinopathy Study protocol and Pelli-Robson method were applied. Within visual acuity and contrast sensitivity results degree of homogeneity through defocus was determined. Reference and stenopeic trials were compared to Light Sword Lens results. Friedman analysis of variance, Nemenyi post-hoc, Wilcoxon tests were used, p-value < 0.05 was considered significant.ResultsIn Light Sword Lens trial visual acuity was stable in tested defocus range [20/25–20/32], Stenopeic trial exhibited a limited range of degradation [20/25–20/40]. Light Sword Lens and reference trials contrast sensitivity was high [1.9–2.0 logCS] for both defocus cases, but low in stenopeic condition [1.5–1.7 logCS]. Between-trials comparisons of visual acuity results showed significant differences only for Light Sword Lens versus reference trials and in contrast sensitivity only for Light Sword Lens versus stenopeic trials.ConclusionsVisual acuity achieved with Light Sword Lens correction in presbyopic eye is comparable to stenopeic but exhibits none significant loss in contrast sensitivity. Such correction method seems to be very promising for novel contact lenses and intraocular lenses design.

Zespół antyfosfolipidowy (inaczej zespół Hughesa, ang. Antiphospholipid Syndrome-APS) jest autoimmunologiczną chorobą, która charakteryzuje się zakrzepicą żylną i/lub tętniczą, niepowodzeniami położniczymi oraz występowaniem w surowicy prozakrzepowych przeciwciał antyfosfolipidowych (ang. Antiphospholipid Antibodies-aPLA): antykoagulantu toczniowego (ang. Lupus Anticoagulant-LA), przeciwciał antykardiolipinowych (ang. Anticardiolipin Antibodies-aCL) i przeciwciał przeciwko β2-glikoproteinie I (anti-β2-glycoprotein I antibodies-aβ2-GPI). Wyróżnia się APS pierwotny-niezwiązany z innymi chorobami-oraz wtórny do chorób tkanki łącznej-najczęściej współwystępuje z toczniem rumieniowatym układowym (ang. Systemic Lupus Erythematosus-SLE) w 30-50% przypadków. W przebiegu APS może dojść do zajęcia naczyń tętniczych, żylnych i włosowatych we wszystkich narządach i tkankach, z tym jest związana bogata symptomatologia zespołu. Dominującym objawem jest zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych, powikłana w połowie przypadków zatorowością płucną. Ostre lub przewlekłe stany niedokrwienne spowodowane zakrzepami