Bronchoscopic methods are associated with a lower cure rate compared to surgery. A multidisciplinary approach was helpful for treatment planning in patients with PITS.

Bu çalışmada, plevral hastalıkların tanısında uyanık ve entübasyonlu video-yardımlı torakoskopik cerrahinin güvenliği ve tanısal doğruluğu karşılaştırıldı.Ça lış mapla nı:Bu prospektif randomize çalışma Ekim 2016 ve Nisan 2018 tarihleri arasında yapıldı ve çalışmaya video-yardımlı torakoskopik cerrahide deneyimli beş tıbbi merkezden 293 hasta (201 erkek, 92 kadın; ort. yaş 53.59 yıl; dağılım, 18-90 yıl) dahil edildi. Hastalar sedoanaljezi ile uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi (entübasyonsuz) ve genel anestezi ile video-yardımlı torakoskopik cerrahi (entübasyonlu) olarak iki gruba randomize edildi. Tanısı konulmamış plevral efüzyonları ve nodüller, kitleler gibi plevral patolojileri olan hastalar dahil edildi. Ağrı, ajitasyon ve hipoksi gibi durumlar entübasyon için endikasyon idi. Gruplar demografik veriler, ameliyat sonrası ağrı, ameliyat süresi, komplikasyonlar, işlemlerin tanısal doğruluğu ve maliyet açısından karşılaştırıldı. Tüm hastalar nonspesifik, malignite şüpheli veya yetersiz örnekler için en az 12 aylık takip süresini tamamladı. Bul gu lar:Uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi 145, entübasyonlu video-yardımlı torakoskopik cerrahi 148 hastada uygulandı. Hastaların %83'ünde (243/293) plevral hastalık tek taraflı iken %17'sinde (50/293) iki taraflı idi. Gruplar arasında komorbidite varlığı açısından farklılık yoktu (p= 0.149). Uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi grubunda bir hasta (0.6%) dirençli ağrı ve ajitasyon nedeniyle genel anesteziye geçirildi. Ameliyat sonrası komplikasyonlar olarak uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi grubunda bir hastada sıvı drenajı ve pnömoni gözlemlendi (0.6%) ve video-yardımlı torakoskopik cerrahi grubunda bir hastada sıvı drenajı saptandı (0.6%). Ameliyat sonrası 4, 8, 12. veya 24. saatte görsel analog ölçeği ile ölçülen ağrı yoğunluğunda farklılık yoktu (p>0.05). Ameliyat sonrası patolojik tanıların dağılımı ve oranları da benzerdi (p= 0.171). Hem ameliyat maliyeti hem de toplam hastane maliyeti uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi grubunda daha düşük idi (p<0.001, p= 0.001). So nuç:Çalışmamız uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahinin güvenli, genel anestezi altında uygulanan video-yardımlı torakoskopik cerrahiye kıyasla benzeri güvenilirliği ve tanısal doğruluğu ve daha düşük maliyetli olduğunu gösterdi. Uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi sadece komorbiditesi olan hastalarda değil, tüm hastalarda tercih edilen ilk yöntem olabilir.Anah tarsöz cük ler: Uyanık, lokal anestezi, plevral efüzyon, torakoskopi, video yardımlı torakoskopik cerrahi.

Objective:Despite the existence of detailed consensus guidelines, challenges remain regarding the role angiogenetic factors on non-small cell lung cancer (NSCLC). This study was conducted to determine the role of the vascular endothelial growth factor (VEGF), interleukin-8 (IL-8) and angiopoietin2 (Ang2) in patients with NSCLC.Methods:This study included 64 consecutive patients with non-small cell lung cancer, who admitted to clinic. Pre-treatment serum VEGF, IL-8 and Ang2 levels were evaluated. Patients were treated according to internationally accepted guidelines.Results:VEGF and IL-8 serum levels of patients with both squamous cell carcinoma and adenocarcinoma were significantly higher than controls (p<0.05). In addition, IL-8 levels were lower among treatment-responders than non-responders (p:0.031). Impact of elevated or decreased levels of VEGF, Ang2 and IL-8 on survival was evaluated, accepting median level as reference. There was no correlation between the serum levels of VEGF, Ang2, IL-8 and survival.Conclusion:We found that the levels of angiogenic markers were significantly different between non-small cell lung cancer patients and controls. These markers could elicit more information related to stage and prognosis.

Although this disease is seen most often in the liver and lungs, it can be found in any part of the body. Hydatid disease must be considered in the differential diagnosis of cystic lesions, especially in patients who have spent time in endemic areas.

No abstract