SUMMARY OBJECTIVE: We aimed to investigate the frequency and causes of thrombocytosis in patients admitted to the Department of Pediatric Hematology and Oncology of Elazig Fethi Sekin City Hospital, Elazig, Turkey. METHODS: Between 2019 and 2021, the laboratory parameters of 2,500 patients admitted to the Hematology Department were studied. During this examination, 319 (12.76%) patients were found to have thrombocytosis. Demographic characteristics (age and gender), hematologic parameters (hemoglobin, white blood cells, and platelets), and ultimate diagnoses ot the cases were recorded from their files. RESULTS: Of these 319 patients with thrombocytosis, 197 (1.8%) were male and 122 (38.2%) were female, and the mean age was 72.0±69.0 (1–216) months. The median platelet count of the patients was 590.43±280.12/μL (450,000–750,000). The most common cause of secondary thrombocytosis was infection, accounting for 37.9% of all patients. Other common causes were sickle cell anemia (21%), iron deficiency anemia (15.4%), colloid tissue disease (6.6%), hemolytic anemia (5.0%), splenectomy (4.5%), and other causes (9.7%). CONCLUSION: In our study, infections were the most common cause of thrombocytosis. In addition to infections, sickle cell anemia and iron deficiency anemia should also be considered in the differential diagnosis of thrombocytosis.

No abstract

Özet Lökosit sayısının 3500/μL seviyesinin altında olması lökopeni olarak tanımlanmaktadır. Çoğunlukla sekonder sebeplerle ilişkili olan ve immün sistem görevlerini etkileyebilmesi nedeniyle klinik önem taşıyan lökopeni çocuklarda farklı etiyolojik sebeplere bağlı olarak gelişebilmektedir. Çalışmamızın amacı çocuk hematoloji polikliniğine başvuran hastalarda benign lökopeni sıklığını ve etiyolojik sebeplerini belirlemektir. Bu retrospektif çalışmada 2019-2021 yılları arasında Elazığ Fethi Sekin Şehir Hastanesi Çocuk Hematoloji polikliniğine başvuran ve lökosit sayıları 3500/μL'nin altında olan hastalara ait veriler incelendi. Otoimmün hastalık, malignite, aplastik anemi ve kronik nötropenisi olan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Polikliniğimize başvuran 2500 hasta incelendi ve lökopeni insidansı %3.32 olarak bulundu. Lökopeni tespit edilen 83 hastanın 44'ü erkek (%53) ve 39'u kız (%47) hastalar olup, hastaların ortalama yaşı 8.5±4.5 yıl idi. Hastaların ortalama lökosit sayısı 2950±450/μL, ortalama lökopeni süresi 7.5±2.5 gün, ortalama takip süreleri 14±5 gün olarak tespit edildi ve tüm hastalarda lökopeninin düzeldiği gözlemlendi. Lökopeninin en sık nedenleri sırasıyla enfeksiyonlar %68.7 (57/83), vitamin B12 eksikliği %14.5 (12/83) ve ilaç kullanımı %10.8 (9/83) olarak tespit edildi. Çalışmamızda çocukluk çağında akut geçici lökopeni nedenleri arasında en sık sebebin enfeksiyon kaynaklı olduğu tespit edilirken, vitamin B12 eksikliğinin de lökopeniye sebep olabileceği gözlemlenmiş olup, bu olgularda lökopeninin tedavi ile düzeldiği saptanmıştır.

Amaç: Çalışmamızda, akut gastroenterit (AGE) yakınmasıyla başvuran hastalara ait dışkı örnekleri rotavirüs, enterik adenovirüs ve paraziter etkenler açısından mevsimlere ve hastalara ait demografik özelliklerine göre retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: 1 Ağustos 2018-1 Aralık 2021 tarihleri arasında hastanemize AGE yakınmasıyla başvuran 0-80 yaş arası hastalara ait dışkı örnekleri rotavirüs, enterik adenovirüs ve paraziter etkenlerin varlığı açısından değerlendirildi. Örneklerde rotavirüs ve enterik adenovirüsün belirlenmesi immünokromatografik yöntem ile çalışan MICROCULT (rotavirüs/adenovirüs Combo, Biotech, China) kiti ile yapıldı. Paraziter etkenlerin saptanması öncelikle nativ-lugol yöntemiyle mikroskopta incelendi. Mikroskobik incelemede protozoon kuşkusu olan dışkı örnekleri kinyoun ve trikrom boyaları da kullanılarak mikroskopta incelendi. Bulgular: Hastanemize AGE yakınmasıyla başvuran 21.587 hastanın %63.74'ü çocuk, %36.25'i yetişkindi. Etkenlerin görülme sıklığına göre sırasıyla rotavirüs 1.124 (%9.56), Entamoeba histolytica/dispar 520 (%2.44) ve enterik adenovirüs 236 (%2) hastada saptandı. Rotavirüs çocuk hastalar arasında en fazla 2-4 yaş aralığında 740 (%13.86), yetişkin hastalar arasında ise 29-38 yaş aralığında 3 (%9.37) hastada saptandı. Entamoeba histolytica/dispar en fazla 9-12 yaş aralığında 70 (%6.15), yetişkinlerde ise 59-68 yaş aralığında 30 (%3.62) hastada belirlendi. Mevsimlere göre yetişkinlerde rotavirüs pozitifliği en sık ilkbahar mevsiminde 2 (%8.33), çocuklarda ise kış mevsiminde 256 (%13.71) hastada saptandı. Mikroskobik incelemelerde paraziter etkenlerden en sık belirlenen Entamoeba histolytica/dispar, 46 (%2.93) yetişkin ve 96 (%3.88) çocuk hasta olmak üzere en sıklıkla ilkbahar mevsiminde saptandı. Sonuç: AGE etkenlerinden rotavirüs, enterik adenovirüs ve paraziterlere yönelik yaptığımız çalışmada en sık etken olarak saptadığımız rotavirüs çocuklarda 2-4 yaş, yetişkinlerde ise 29-38 yaş aralığında; mevsimlere göre ise çocuklarda en sık kış, yetişkinlerde ise ilkbahar mevsiminde belirlendi. Paraziter etkenler arasında en sık saptadığımız Entamoeba histolytica/dispar ise, çocuklarda 9-12 yaş, yetişkinlerde 59-68 yaş aralığında; mevsimlere göre ise hem yetişkin hem de çocuklarda ilkbahar mevsiminde belirlendi. Sonuç olarak, AGE yakınmasıyla hastaneye başvuran hastalarda, mikrobiyolojik olarak etkene yönelik test çeşitliliğinin laboratuvarın olanakları doğrultusunda doğru planlanması ve elde edilen veriler ile bu gibi yakınması olan hastaların tanı ve tedavilerinde yararlı olabileceği düşüncesine varılmıştır.

In this study, it was aimed to evaluate the seasonal distribution of rotavirus and enteric adenovirus prevalence and demographic data of patients of all age groups who applied to our hospital with the complaint of acute gastroenteritis. A total of 12,840 patients aged 0-90 years, who applied to our hospital (Elazığ Fethi Sekin City Hospital) with the complaint of acute gastroenteritis between 15 August 2018 and 18 October 2021, were retrospectively analyzed. The presence of rotavirus and adenovirus antigens was determined from stool samples by qualitative immunochromatographic method (Microcult-Rotavirus/Adenovirus Combo, Biotech China) in accordance with the manufacturer's recommendations. Of the patients who applied with the complaint of acute gastroenteritis, 3,507 (27.3%) were infants, 9,087 (70.8%) were children, and 246 (1.91%) were adults. Of all patients, 1,350 (10.5%) were positive for at least one viral agent. Of patients with detected viral agents, 750 (55.6%) were male and 600 (44.4%) were female. Of the samples, 1,099 (8.56%) were positive for rotavirus, 199 (1.55) were positive for adenovirus, and 52 (0.40%) were positive for both pathogens. The positivity rate in men was 10% higher than in women. The positivity rates were highest in patients admitted in 2019 (5,915) for both rotavirus and adenovirus, 10.5% (622) and 2.23% (132) respectively. In the study, rotavirus positivity was highest in winter with 12.2% (270/2,216) and adenovirus positivity was highest with 2.12% (95/4,484) in summer. In the evaluation carried out according to age, gender, and season, the period in which viral gastroenteritis was seen at the highest rate was determined as "childhood". In the evaluation of gastroenteritis cases, it is important to know that viral agents are common, especially in the childhood age group, in addition to bacteriological and parasitological agents in stool samples in acute gastroenteritis infections and considering that there may be seasonal and periodic changes in the frequency of viral gastroenteritis. It was thought that unnecessary antibiotic use would be eliminated or minimized by replacing the lost fluid and electrolytes, which are the basic treatment of viral infections, following the correct identification of the causative agent.