Polyorchidism is a rare male urogenital tract anomaly characterized by at least one supernumerary testis in the scrotum or ectopically. According to data based on our systematic review, 76% of the supernumerary testes (SNTs) were located in the scrotum, and 24% were extra-scrotal (p < 0.001). Among testes located outside the scrotum, 87% were found in the inguinal canal and 13% in the abdominal cavity. In 80% of cases, the diagnosis of SNT was made based on imaging tests, and the remaining 20% of cases were detected incidentally during surgery. The imaging tests performed (US or MRI) resulted in a significantly higher rate of patients who qualified for observation vs. surgical treatment (45% vs. 35%, p < 0.001). The most common conditions associated with SNT were ipsilateral inguinal hernia (15% of cases) and cryptorchidism (15% of cases). Surgery (orchidopexy/orchidectomy) was performed on 54% of patients with SNT, and the decision to observe the SNT was made in a total of 46% of patients (p = 0.001). The therapeutic approach depends on the location of the SNT and the presence of factors that raise suspicion of neoplastic proliferation.

W pracy opisano śmiertelny przypadek omyłkowego spożycia mieszaniny kwasu solnego i fluorowodorowego. Mężczyzna został przewieziony do szpitala, gdzie wdrożono prawidłowe, adekwatne do jego stanu leczenie. W trakcie hospitalizacji obserwowano liczne epizody migotania komór, z powodu których chory był wielokrotnie defibrylowany. Chory znajdował się w stanie krytycznym z narastającymi cechami wstrząsu hipowolemicznego i rozwijającej się niewydolności wielonarządowej. Następnego dnia po przyjęciu do szpitala stwierdzono oznaki rozkojarzenia elektromechanicznego przechodzące w asystolię. Przeprowadzone czynności resuscytacyjne okazały się nieskuteczne i mężczyzna zmarł. Badaniem sekcyjnym stwierdzono brunatne zabarwienie błony śluzowej przełyku, żołądka i jelita cienkiego. Zarówno w przełyku, jak i żołądku zaobserwowano liczne owrzodzenia, bez cech perforacji. Błona śluzowa jelita cienkiego była ogniskowo zaczerwieniona, natomiast jelita grubego nie wykazywała zmian ogniskowych. Przeprowadzone badanie mikroskopowe ujawniło w wycinkach z przełyku, żołądka, dwunastnicy i jelita cienkiego ogniska martwicy błony śluzowej sięgające głębszych warstw ściany. Błona śluzowa jelita grubego była przekrwiona. W wycinkach z płuc stwierdzono natomiast obecność zawałów krwotocznych i ogniska wylewów. Za przyczynę zgonu uznano zatrucie wymienionymi kwasami z następczą martwicą ściany przełyku, żołądka, dwunastnicy i jelita cienkiego z krwawieniem do przewodu pokarmowego oraz wynaczynieniami i zawałami krwotocznymi w płucach.

Hel należy do gazów obojętnych, duszących fizycznie, których obecność w nadmiarze zmniejsza ciśnienie parcjalne tlenu i może w krótkim czasie doprowadzić do zgonu. W przypadku oddychania mieszaniną gazu obojętnego (hel, azot, argon) z niewielką ilością tlenu, z możliwością swobodnego wydychania dwutlenku węgla, nie pojawia się ostrzegawczy dla organizmu sygnał świadczący o duszeniu się. Brak uczucia dyskomfortu, bezbolesność, skuteczność, szybkość i względna łatwość w pozyskaniu niezbędnych akcesoriów spowodowały, że zaczęto używać gazów obojętnych w celu popełnienia samobójstwa. W niniejszej pracy opisano dwa przypadki samobójstwa przy użyciu specjalnego zestawu składającego się z tzw. worka samobójczego (suicide bag, exit bag) z doprowadzonym do jego wnętrza, przez plastikową rurkę, helem. W obu przypadkach oględziny miejsca ujawnienia zwłok oraz analiza zgromadzonego materiału pozwoliły na ustalenie, że mężczyźni przed zgonem przeglądali w internecie materiały instruujące, jak popełnić samobójstwo za pomocą helu. Przeprowadzone sekcje zwłok, ze względu na zaawansowany rozkład gnilny, nie pozwoliły na jednoznaczne określenie przyczyny zgonu obu mężczyzn, jednakże okoliczności zgonu sugerowały uduszenie gwałtowne na skutek niedoboru tlenu w mieszaninie oddechowej. Z uwagi na to, że w tego typu przypadkach najczęściej sekcyjnie nie udaje się ustalić przyczyny zgonu, niezwykle istotne znaczenie ma znajomość okoliczności ujawnienia zwłok, a także oględziny zwłok i miejsca ich ujawnienia.

The plantaris muscle usually begins with a short, narrow belly in the popliteal fossa at the lateral supracondylar line of the femur and the knee joint capsule. Then it form a long and slender tendon and usually inserts into the calcaneal tuberosity on the medial side of Achilles tendon. Nevertheless, many anatomical variations of distal attachment have been described. Cases of atypical proximal origin are reported less frequently. In this paper, we have presented a case of a two headed plantaris muscle. First head attached to the condyle of the femoral bone, medially and inferiorly to the lateral head of the gastrocnemius muscle. The second one originated from the popliteal surface of the femur, just above the intercondylar fossa. According to present literature, no such case with atypical proximal origin was presented such information has potentially clinical significance during the surgical procedures performed in the area of the popliteal fossa.

Pursuant to the Polish Weapons and Ammunitions Law (Legal Gazette No 53/1999 item 549 with subsequent amendments), air guns with kinetic energy of the fired projectiles below 17 J are not regarded as weapons. The aim of the study was to assess the potential effect of shots caused by projectiles of various mass and structure fired from air guns with kinetic energy below 17 J on human soft tissues. As a model of soft tissue, we used 20% gelatin blocks. After shooting, we measured the depth of gelatin block penetration by pellets fired from various distances and compared these results with autopsy findings. The results demonstrated that examined pneumatic guns may cause serious injuries, including damage to the pleura, pericardium, liver, spleen, kidneys, femoral artery, and thoracic and abdominal aorta. Experiment shown that gelatin blocks do not reflect fully the properties of the human body.