Sorumlu yazar Özet Bu araştırma taekwondo branşındaki sporcuların boş zaman yönetimlerini bazı değişkenler açısından değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Osmaniye ilinde Türkiye Taekwondo Federasyonu lisansına sahip 420 aktif sporcu oluştururken, örneklem grubunu ise bu sporcular içerisinden random yöntemiyle seçilen 143 kadın, 97 erkek olmak üzere toplamda 240 taekwondocu oluşturmaktadır. Araştırmada Wang ve diğerleri (2011) tarafından geliştirilen Boş Zaman Yönetimi Ölçeği kullanılmıştır. Ölçeğin Türkçe'ye uyarlanması, geçerlik ve test güvenilirliği Akgül ve Karaküçük (2015) tarafından yapılmıştır. Araştırmada tanımlayıcı istatistik yapılarak verilerin homojenliği test edilmiş, ikili karşılaştırmalarda Independent-Samples T testi, çoklu karşılaştırmalarda One-Way Anova, farklılığın kaynağının belirlenmesinde ise Tukey testi kullanılmıştır. Sonuç olarak; Taekwondocuların yaş gruplarına bağlı boş zaman yönetimi değişimlerinde anlamlı farklılıklar mevcut olmamakla birlikte, boş zaman yönetiminde erkek sporcular ile kadın sporcular arasında kadınların lehine anlamlı farklılıklar olduğu, ebeveyn eğitim seviyesi ve sporculuk geçmişinin boş zaman yönetiminde anlamlı derecede etkisi olduğu, araştırmaya katılan sporcuların % 90,9'unun çocuk yaşta olduğu göz önünde bulundurulursa elde edilen bulguların çocuk yaştaki örneklem grubuyla sınırlı olduğu ve bu bireylerin bilinçli birer boş zaman yöneticisi olabilmesi için ebeveynlerinin de zaman ve boş zaman yönetimleri konusunda eğitimli olmaları gerektiği düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: Boş zaman yönetimi, Taekwondo.

The population of this study, which was carried out to evaluate the different variables of social intelligence levels of athletes in different branches, included the athletes who participated in group competitions of the sports federations of badminton, basketball, wrestling, hockey, karate, judo, softball, water polo, and table tennis in Turkey, and the sample group consisted of a total of 387 active athletes, 219 females and 168 males with an average age of 15,05 ± 2,06; who participated in competitions and voluntarily accepted to participate in the study. In addition to the demographic form, the Tromso Social Intelligence Scale developed by Silvera et al. (2001) and validity and reliability in Turkish made by Doğan and Çetin (2009) was used to collect data in the study. As a result, while there were no significant differences in the social intelligence levels of the athletes in terms of the gender variable, it was found that they had significant differences according to the sports branch, education level, duration of sportsmanship, and the education level of parents. In this study, it was determined that the athletes got a moderate score from the Tromso Social Intelligence Scale.

This scientific study was done in order to evaluate the leisure time management ability and the related attitudes of disabled athletes. The average age is 25,06 ± 8,68, from the branches of athleticism, bocce, football, golfball, table tennis, chess, Wheel chair basketball, tennis, volleyball, and swimming in Osmaniye totally fifty disabled athletes four of them are physically handicapped, fourteen of them are partially-sighted, thirteen of them are hearing impaired, and nineteen of them are mentally disabled participated in this study voluntarily. In order to collect data in this study, a two phased survey was made with the help of the trainers and the companions of the athletes. The first phase of the survey comprises of the questions predicting the demographic features of the athletes (age, gender, sporting year, education of family and self etc.). In the second phase of the survey the leisure time management scale developped by those namely Wang, Kao, Huan, and Wu (2011) was used. The scale's adaptation to Turkish and validity -reliability checks were made by Akgül and Karaküçük (2015). The homogeneity and the analysis of the variance of the data were tested by way of descriptive statistics and for the binary comparisons Mann-Whitney U test, for the multiple comparisons Kruskal Wallis-H test and for the detection of difference source Tamhane'sT2 test were used. In conclusion, It can be stated that the studies related to the leisure time management ability and the related attitudes of disabled athletes are rather limited in the literature and male and female athletes differentiate from each other in a meaningful way and generally the disabled athletes become significantly different in the aspects of category, educational level, parental educational level, and their sporting history and as the level of educational and the sportive experience increase, the leisure time management becomes better

With this study, we aimed to evaluate professional and amateur athletes' social insurances with legal aspects in Turkey.In this study-which was prepared by making use of descriptive analysis-related laws, regulations and literature were reviewed and the recent situation was demonstrated by researching the obtained resources. It's understood that professional and amateur Athletes' contracts are a sort of service contracts, but neither group is subject to Labor Law No. 4857, therefore they cannot demand severance pay, notice pay or annual leave; and that general and special provisions of Law on Debts No. 6098 were implemented for the athletes who signed a contract with a club; and it is also understood that state athletes, jockeys and foreign athletes were subject to the Law On Social Insurance and General Health Insurance No.5510; and that, amateur athletes who have a contract with a club were evaluated in the scope of private health insurance, despite that, amateur athletes without contract to any club aren't subject to social insurance provisions.

Bu araştırma ile evrensel bir değer olan hoşgörü kapsamında taekwondo sporcularının hoşgörü eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Osmaniye ilinde lisanslı olarak taekwondo sporu yapan sporcular oluştururken, örneklem grubunu ise araştırmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden yaş ortamaları 12.96 ± 2.73, 113 kadın, 60 erkek olmak üzere toplamda 173 taekwondo sporcusu oluşturmaktadır. Araştırmada Çalışkan ve Sağlam (2012) tarafından geliştirilerek geçerlilik ve güvenirliliği yapılan "Hoşgörü Eğilim Ölçeği" kullanılmıştır.Araştırmada tanımlayıcı istatistiğin yanı sıra, Independent-Samples T testi, One-Way Anova-Tukey analizlerine yer verilmiştir. Sonuç olarak; sporcuların hoşgörü eğilimlerinde cinsiyet, sporculuk tecrübesi, anne ve baba eğitim seviyelerine bağlı olarak anlamlı farklılıklar bulgulanmamakla birlikte, yaş gruplarına göre anlamlı değişimler bulgulanmıştır. Araştırma ölçeği formundan elde edilen ortalama değerler göz önünde bulundurulduğunda, taekwondo sporcularının hoşgörü eğilimlerinin iyi düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Ulaşılan bu sonucun Türk sporcuları ve toplumu adına sevindirici olduğu da söylenebilir.