No abstract

This study aims to examine changes in food-related behaviours that occur in Turkish households due to the Covid-19 outbreak and their effect on food waste amounts. An online survey was conducted and the survey included questions about socio-demographic characteristics, food purchasing, preparation, cooking behaviour, and food waste. This study included 610 respondents. 33.9% of the participants stated that there was a decrease in the amount of food waste during the pandemic period. More than half (52.2%) of those who think that there is a decrease in the amount of food waste stated that the amount of waste decreased because the food was consumed without forgetting/spoiling due to the increase in the time spent at home. Also, a relationship was found between changes in some food-related behaviours (frequency of food shopping, preparing/cooking, the characteristic of the food purchased, the person who prepares/cooks the meal, the time spent in the kitchen, the number of meals, trying new recipes, making bread at home, ordering to home and eating out) and changes in food waste. It has been observed that the changes experienced influence the reduction of food waste. In conclusion, the necessary initiatives should be taken to make permanent the positive changes caused by Covid-19 in food-related behaviour.

Amaç: Diyetisyenlerin iş doyumunu etkileyen faktörlerin iyileştirilmesi, iş doyumunun yükseltilmesi, bireylerin/toplumun beslenme ve sağlık durumunun iyileştirilmesine katkıda bulunabilir. İzmir'de çalışan diyetisyenlerin bireysel beslenme danışmanlığı ile ilişkili faktörler hakkındaki düşüncelerinin incelenmesi, iş doyumu ile iş doyumunu etkileyen faktörlerin saptanması amaçlanmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu araştırma, İzmir'de çalışan diyetisyenlerle (n=183) yürütülmüştür. Verilerin elde edilmesinde literatür taramasıyla oluşturulan anket formu ve İş Doyumu Ölçeği (Job Satisfaction Survey-JSS) kullanılmıştır. Ki-kare, bağımsız gruplarda t testi, one-way ANOVA, tukey testi, lineer regresyon analizi (enter modeli) kullanılmış, p<0.05 istatistiksel olarak önemli kabul edilmiştir. Bulgular: Diyetisyenlerin yaş ortalaması 31.9±8.84 yıl olup, %89.1'i kadındır. Diyetisyenlerin %34.4'ü kamuda, %38.8'i özel sektörde, %26.8'i kendi iş yerinde çalışmaktadır. Diyetisyenlerin JSS puanı 127.72±34.47 olup, iş doyumu düşüktür. Yüksek lisans mezunlarının, özel sektörde ve klinik alanda çalışanların, gelirini yeterli bulan, mesleğini çevresine öneren diyetisyenlerin ortalama iş doyumu puanı daha yüksektir (p<0.05). Lineer regresyon analizine göre diyetisyenlerin çalışma sektörü; özelden kamuya, kamudan iş yeri sahibine doğru ilerledikçe iş doyumu azalmaktadır. Diyetisyenler beslenme danışmanlığında sosyal medyanın etkili olduğunu, sosyal medyanın insanları beslenme açısından kısmen doğru yönlendirdiğini düşünmekte, medyada beslenme bilgisi verilmesini doğru bulmamakta, internet üzerinden verilen beslenme danışmanlığını yeterli bulmamaktadır. Diyetisyenlere göre danışan motivasyonunda en önemli etmenler; diyetisyenin yüz ifadesi, beden dili, kararlı tutumu, gerçekçi hedefler belirlemesi, görünüşü ve özgüvenidir. Sonuç: Beslenme danışmanlığı ve iş doyumuna ilişkin bu veriler, mesleki kuruluşlar ve eğitim planlayıcıları için yol gösterici olabilir. İş doyumunu etkileyen etmenlerin daha derinlemesine incelenmesi için nitel verilerle desteklenen daha fazla nicel çalışmaya ve iş doyumunu arttıracak faktörlere odaklanan çalışmalara ihtiyaç vardır.

No abstract

Objective: The feeling of disgust for food plays an important role in many situations, especially in food choice and consumption. Since the feeling of disgust is effective in many events that affect individuals' daily-life, it is important to understand the role of this emotion in food-related behaviours. Recently, a 32-item instrument to Food Disgust Scale (FDS) developed and validated. This study aims to validate the FDS for the first time in Turkish population. Methods: This cross-sectional study included 240 healthy Turkish individuals between the ages of 19-65. The research was carried out on the internet between July 2020-February 2021 with the survey method. The scale was evaluated with a six-point Likert scale as in the original. Statistical analyses were made with the R-Project program and lavaan packages. A Turkish version of the FDS (FDS-TR) was tested with confirmatory factor analysis (CFA) in order to test the original item. Results: In this study, the Cronbach’s Alpha coefficient of the scale was determined as 0.914. The Cronbach’s Alpha reliability coefficients for FDS-TR subscales varied between 0.717-0.902. The fit indices provided by confirmatory factor analysis results were also within the acceptable range. Conclusion: This study results indicate that FDS-TR is highly reliable in healthy individuals and can be used safely in future studies. It is recommended that the scale be used to determine the effects of food disgust on many issues such as food waste, obesity, eating behaviour in our country.