Bu çalışmanın amacı Almanca ve Türkçede adın belirtme durumunu karşılaştırmalı olarak incelemek, benzerlik ve farklılıklarını ortaya çıkarmak ve Almanca öğrenen Türkler için bu konudaki öğrenme zorluklarına çözüm önerileri geliştirmektir. Çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde adın belirtme durumu her iki dilde de ayrıntılı olarak incelenmektedir. Adın belirtme durumunda iki dil arasındaki en belirgin fark nesnenin belirtililik özelliğinde ortaya çıkmıştır. Türkçe tümcede nesne ekli ya da eksiz bulunabilmektedir.-İ ekini alan nesne belirtilidir. Almancada ise nesne ister belirtili ister belirtisiz olsun artikeli mutlaka Akkusativ durumda çekimlenmek zorundadır. İkinci bölümde öğrenci uygulamalarına yer verilmiştir. Öğrencilere çalışma kağıdı dağıtılmış ve üç farklı değişkende adın belirtme durumunu kullanma başarıları ölçülmüştür. Tümce kurmada ve Türkçeden Almancaya çeviride "ein" belirsiz artikelinin Akkusativ durumda çekimlenmemesi, Almancadan Türkçeye çeviride ise belirtisiz nesneye "-İ" ekinin getirilmesi en sık yapılan hatalar olarak bulunmuştur. Hatalar çözümlendiğinde bunların yalnızca Türkçe ile Almancanın yapısal farklılığından kaynaklanmadığı, birinci yabancı dil olarak öğrenilen İngilizcenin de etkisi olduğu anlaşılmıştır. Bu sonuçlara göre öğrencilerin dillere daha çözümleyici yaklaşmasının sağlanması ve dil bilinci oluşturulması yönünde çaba harcanması gerektiği ortaya çıkmıştır.

ÖzBu çalışmanın amacı, Alman Dili ve Edebiyatı Bölümlerinde öğrenci motivasyonunu incelemek ve programda düzenlemeler yapılması için öneriler geliştirmektir. Konuya ilişkin öğrenci görüşlerinin belirlenmesi amacıyla likert tipi bir anket ölçeği hazırlanmıştır. Yirmi yedi önermeden oluşan veri toplama aracı, iki yüz yirmi beş kişilik bir örneklem grubuna uygulanmış, elde edilen veriler frekans ve yüzde hesabıyla çözümlenerek değerlendirilmiştir. Çalışmanın bulgularına göre, Alman Dili ve Edebiyatı öğrencileri Almancayı, İngilizcenin ardından ikinci yabancı dil olarak öğrenmektedir. Bu nedenle hazırlık sınıflarında aldıkları dil eğitimi bölümdeki başarılarında çok önem taşımaktadır. Öğrencilerin bölümü seçmelerinde etkili olan araçsal motivasyonları orta düzeydedir. Bölümde okumanın idealleri olmadığı ve hazır bulunuşluk düzeylerinin orta seviyede olduğu görülmektedir. Motivasyon eksikliği nedeniyle başarılı olmak için yeterli çabayı göstermedikleri anlaşılmaktadır. Ders dışı etkinliklerin öğrenci motivasyonunu artıracağı öngörülmektedir. Bu saptamalara göre Alman Dili ve Edebiyatı müfredatında öğrenci merkezli, proje odaklı ve ders dışı etkinlikleri dikkate alan güncellemeler yapılmalıdır.Anahtar Kelimeler: Alman Dili ve Edebiyatı programı, motivasyon, öğrenci görüşleri.

No abstract

No abstract

No abstract