The use of monolithic [yttria (Y2O3)-stabilized tetragonal zirconia (ZrO2) polycrystalline] (Y-TZP) ceramics to restore teeth is expanding in dentistry. However, there are still some problems about color matching and the translucency of these ceramics. The employment of Y-TZP ceramics in aesthetically critical regions is questionable due to the insufficient translucency and opacity of the restorations. The objective of this review was to assess the factors affecting the translucency of monolithic Y-TZP ceramics for a better understanding the relevant parameters in restorations. The translucency of polycrystalline ceramics is a complex phenomenon. Apprehending the translucency regarding ceramics requires their knowledge of physical, chemical and microstructural characteristics with the light interactions among them.

No abstract

Background: In the literature, the dental implant survival rate has been reported one hundred percent in immunosuppressed patients after a solid organ transplant (SOT). There is no previously published dental implant failure that has been reported on immunosuppressed renal transplant, which is the most common SOT therapy. Case Report: The case presented is that of a 66-years old male edentulous patient suffering from lack of functional prosthesis and who received a renal transplant two years ago. No complications such as infection, radiolucency, or pus were detected after two dental implants were placed in the mandible and after three months recovery period. The right mandibular dental implant failure occurred due to compression of the dental implant and healing head during the delivery of the patient’s removable prosthesis. Following implant socket healing after two months, the 4.8 mm diameter implant was placed immediately after. Osseointegration was completed uneventfully, and the patient was successfully rehabilitated with a two implant-retained mandibular overdenture prosthesis. The implant restoration was performing well with stable Peri-implant bone levels have shown minimal marginal bone loss at a 2-year follow-up.  Conclusion: Treatment of combined immunosuppressive medication used in renal transplant patients after dental implant rehabilitation, as well as accompanying chronic diseases, should be performed considering the possibility of failure in dental implant applications. In this case report, the causes of implant failure were reported patients who received dental implant treatment after renal transplantation from a cadaver.   How to cite this article: Güler B, Özaltun B, Çukurluöz Bayındır B, Dal G. Dental implant failure in immunosuppressed renal transplant patient: A case report. Int Dent Res 2022;12(3):171-5. https://doi.org/10.5577/intdentres.2022.vol12.no3.10   Linguistic Revision: The English in this manuscript has been checked by at least two professional editors, both native speakers of English.

ÖZETTANITIM: Bu olgu bildiriminin amacı radyoterapi ve kemoterapi görmüş hastalarda kaybedilen fonksiyon, fonasyon ve estetiğin diş üstü protez uygulaması ile yeniden kazandırılmasıdır.OLGU BİLDİRİMİ: Nazofarenks kanseri nedeniyle radyoterapi ve kemoterapi görmüş 52 yaşındaki erkek hasta, kaybedilen dişlerinin rehabilitasyonu amacıyla kliniğimize baş-vurdu. Mevcut dişlere (13, 23, 27, 33, 43 no'lu dişler) endodontik tedavi yapıldıktan sonra hastaya diş eksikliklerinin giderilmesi amacıyla diş üstü tam protez yapıldı. Özet olarak, diş preparasyonu sonrası döküm post uygulaması için hazırlanan kanalın ölçüsü alındı. İlk aşamada birincil başlıkla birlikte post yapı tek parça halinde hazır-landı, simante edilen birincil başlığa uygun dökümü yapı-lan ikincil başlık iskelete lehimlendi, provalar tamamlandıktan sonra protez hastaya teslim edildi. İki yıl-lık klinik takip sonucunda herhangi bir komplikasyona rastlanmadı (diş veya protez kırılması, ağrı, eklem problemi, fonasyon eksikliği, vs). Protezin retansiyon ve stabilitesinin iyi olduğu saptandı. Protez, hasta memnuniyeti açısından da olumlu sonuç sağladı. GİRİŞBaş-boyun kanserlerinden ayrı olarak sınıflandırılan nazofarenks kanserlerinin yaklaşık %70'i metastaz yapmadan lokalize kalır. Bu tip tümörler, güneydoğu Asya gibi endemik bölgelerin dışında, 1/100.000'den daha az oranda görülür.1 Faz I ve faz II olan hastalar yalnız yük-sek kür oranına sahip radyoterapi ile tedavi edilebilirken uzak metastazı olanlarda prognoz kötüdür.1 Faz III'te hastalara başlangıç tedavisine ek olarak kemoterapi ve radyoterapi birlikte uygulanır. 1,2Radyasyon, kemik ve yumuşak dokuda akut ve kronik ağız içi komplikasyonlara neden olabilir.2 Ağız ortamında ve çevresindeki tükürük bezleri, mukozal membran, çene kemikleri ve kaslar radyasyondan doğ-rudan etkilenen dokulardır. Bu etkiler radyasyon bölge-sine uzaklık ve yüksek doza bağlı olarak değişkenlik gösterir.2,3 Tükürük bezlerinin seröz hücreleri radyasyonla ilk hasara uğrayan hücrelerdir. Bu hücreleri sıra-sıyla muköz ve boşaltım kanalı hücreleri izler.3 Tükürük üretimi, parotis bölgesine 10-15 Gy radyasyon dozu uygulama sonrasında azalmaya başlar, 40-50 Gy ve daha yüksek radyasyon dozu geri-dönüşümsüz ve kalıcı kserostomiaya (kuru ağız) neden olur. Kserostomia, radyoterapinin yaygın ve en belirgin yan etkilerdendir. 3,4 Parotis bezlerinin fonksiyon devamlılığını sağlayabil-mesi için önerilen doz 25-30 Gy'dir.5 Radyoterapinin uygulanmasından sonra tükürük yapısındaki ilk değişim serum amilaz miktarında artmadır. Tedavinin 2. ve 3. haftasında tükürük miktarı azalır, koyu kıvamlı bir hale gelir ve rengi koyulaşır. Dördüncü haftada ise tükürük miktarı iyice azalır, tükürük bezlerinde kalıcı hasar gö-rülür ve kollajen sentezinde azalmaya bağlı olarak tü-kürük bezlerinde fibrozis ortaya çıkar. 3,6 Tükrüğün miktarı ve viskozitesindeki bu değişimler protezin tutuculuğunu da etkilemektedir.Radyoterapi görmüş hastalara ne zaman protez yapılacağı tartışmalı bir konudur. Bazı uzmanlar hiç protez yapılmamasını savunurken, bazı uzmanlar en az 1...