No abstract

White-rot fungi can degrade a wide spectrum of environmental pollutants, including pharmaceuticals, which are not efficiently removed from wastewater by conventional methods, e.g., the activated sludge method. However, the treatment of wastewater with the use of fungal cultures (mycoremediation) also has significant limitations: among others, the need to use appropriate, often-expensive culture media. We aimed to screen 18 media ingredients, including seven agrifood byproducts for Armillaria mellea, Phanerochaete chrysosporium and Pleurotus ostreatus in submerged cultures to select the low-cost medium optimal for biomass production and laccase activity. We screened nine mathematic models to describe the relation of fungal growth and the amount of the selected byproduct in media. Finally, we tested the ability of the strain with the highest mycelial growth and enzyme-producing ability in the selected medium to degrade eight drug contaminants. Three media variants composed of byproducts provided both efficient growth and laccase production: corn steep liquor + poplar, dried distillers grains with solubles + poplar and corn steep liquor 50%. Among the investigated growth models, the Han–Levenspiel equation described well the specific growth rate in function of the nominal substrate concentration in one-component media. Pleurotus ostreatus, the fungus with the highest ligninolytic enzyme activity, cultured in medium composed of corn steep liquor, removed six of eight drug contaminants with a removal degree of 20–90% in 48 h. The obtained data on the optimal culture media consisting of insoluble components provide initial data for upscaling the process and designing an appropriate type of bioreactor for the process of removing drug contaminants from water.

Znanych jest wiele pochodnych benzimidazolu, wykazujących zróżnicowaną aktywność biologiczną wobec czynników powodujących zaburzenia i choroby w organizmie człowieka. Przedmiotem niniejszego przeglądu są związki, które już posiadają zastosowanie kliniczne lub są na etapie badań przedklinicznych, oraz pochodne, które są warte uwagi ze względu na potencjalną aktywność i przyszłe zastosowania w terapii. W pracy dokonano charakterystyki pochodnych zarówno podstawionych w pierścieniu imidazolowym, jak i w pierścieniu benzenowym.

Obecność substancji czynnych leków w środowisku stanowi poważny problem dotyczący całego świata. Wśród związków o zastosowaniu terapeutycznym zanieczyszczających otoczenie można znaleźć przedstawicieli różnych grup substancji farmakologicznych, a w szczególności: niesteroidowych leków przeciwzapalnych, antybiotyków i innych związków biobójczych, steroidów oraz związków stosowanych w terapii schorzeń ośrodkowego układu nerwowego lub układu krwionośnego. Zanieczyszczenie takimi substancjami wynika z nieprzystosowania konwencjonalnych oczyszczalni ścieków do ich usuwania. Związki te wraz z oczyszczonymi ściekami trafiają do środowiska, gdzie stanowią zagrożenie dla organizmów (w tym człowieka), zaburzając jednocześnie ekosystemy. Z tego powodu poszukiwane są nowe metody usuwania substancji czynnych leków ze ścieków komunalnych. Jednym z nich jest zastosowanie nietaksonomicznej grupy grzybów białej zgnilizny, których zdolności do rozkładu różnych związków zostały potwierdzone w licznych badaniach. Niniejsza praca stanowi przegląd przyczyn obecności substancji czynnych leków w środowisku, związków obecnych w ściekach, ich toksycznego wpływu na organizmy, regulacji prawnych dotyczących obecności związków farmakologicznych w środowisku oraz zdolności grzybów białej zgnilizny do rozkładu substancji o znaczeniu terapeutycznym.

No abstract