No abstract

Background: The relationship between diet, inflammation and mental health has been receiving increasing interest. However, limited data are available on the inflammatory role of diet in university students, among whom depression is commonly observed. Aim: The aim of our study is to investigate the relationship between dietary inflammatory index (DII) and depression among female students of nutrition and dietetics department, whom we assume to be conscious about health. Methods: DII scores were determined by averaging the 3-day dietary records. Depression status of the students was determined by using Beck Depression Inventory (BDI). Results: Our study was conducted with 122 female university students. The mean total BDI score of the students in the first tertile (more anti-inflammatory effect) was found significantly lower than those of the students in the second and third tertiles ( p = 0.001). In addition, there were no significant difference between the depression scores of the students and their grade level ( p = 0.114) and place of residence ( p = 0.866). We found a positive association between DII and depressive symptoms (Model 1, B = 0.512, %95 CI: 0.236–0.789, p = 0.000). This relationship was also found when adjusting for age, weight, body mass index, smoking status, and presence of chronic disease (Model 2, B = 0.496, %95 CI: 0.217–0.776, p = 0.006; Model 3, B = 0.493, %95 CI: 0.210–0.777, p = 0.024. Conclusion: Supporting that the inflammatory burden of diet is associated with mental health, our findings are of significance for the development of anti-inflammatory nutritional approaches among students who are prone to depression.

No abstract

Tip 1 diyabetli çocuk ve adölesanlarda glisemik kontrolün sağlanmasında ve diyabetin komplikasyonlarından korunmada yeterli ve dengeli beslenme tedavinin önemli parçasıdır. Bu çalışma, Tip 1 diyabetli çocuk ve adölesanların besin ve besin ögeleri tüketim durumlarını belirlemek ve besin ögelerinin, glikolize hemoglobin (HbA1c) düzeylerine ve diğer biyokimyasal bulgulara etkilerini araştırmaktır. G Ge er re eç ç v ve e Y Yö ön nt te em ml le er r: : Çalışmaya yaş aralığı 2-19 yıl olan 18'i erkek, 34'ü kız toplam 52 çocuk ve adölesan alınmıştır. Çocuk ve adölesanların ağırlık ve boy uzunlukları ölçülmüş, beden kitle indeksleri (BKİ) hesaplanmıştır. Çocuk ve adölesanların demografik özellikleri, kolesterol düzeyleri ve HbA1c düzeyleri elde edilmiş ve alt grup analizleri yapılmıştır. B Bu ul lg gu ul la ar r: : Çocuk ve adölesanların %37.7'sinin BKİ düzeylerine göre 25-75. persentillerde olduğu belirlenmiştir. Çocuk ve adölesanlar HbA1c düzeylerine göre 3 gruba ayrılmıştır; %7,5'in altı iyi, %7,5-9 arası orta ve %9'dan fazla olanlar ise kötü kan şekeri kontrollü değerlendirilmiştir. Çocuk ve adölesanların %40,4'ünün kötü glisemik kontrollü olduğu belirlenmiştir. Tip 1 diyabetli çocuk ve adölesanların karbonhidrat, protein ve yağ alımlarının günlük aldıkları enerjiye oranları sırasıyla %46, %17, %37 idi. Yağ dışındaki makrobesin ögelerinin AMDR (Makrobesin Ögelerinin Referans Alım Aralığı) aralıklarında olduğu belirlenmiştir. Çocuk ve adölesanların %71,2'sinin A vitamini, %86,5'inin E vitamini, %76,9'unun folat, %32'sinin C vitamini, %100'ünün potasyum, %84,6'sının posa alımları önerilen düzeylerin altında kalmıştır. HbA1c düzeylerine göre enerji, karbonhidrat, protein ve yağ alım ortalamalarının istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermediği belirlenmiştir. S So on nu uç ç: : Diyabetli çocuk ve adölesanlarda yeterli ve dengeli beslenme metabolik kontrolün sağlanmasında önemlidir. Metabolik kontrolün sağlanmasında besin ve besin ögelerinin önerilen alım düzeylerinde alınması gerekmektedir. Besin ögelerinin yetersiz alımının uzun dönemli metabolik sonuçları göz önünde bulundurulmalı ve yeterli alımın olup olmadığı düzenli takip edilmelidir.

Amaç: Beden algısı, algılanan ile sahip olunan vücut ağırlığı arasındaki uyum olup beden algısındaki bozulmalar duygu durum bozukluğu, depresyon, yeme bozuklukları, obezite, aşırı artmış fiziksel aktivite gibi olumsuz durumlara zemin oluşturmaktadır. Çalışmanın amacı 20-55 yaş arası kadınların beden algısının ve beden memnuniyetinin değerlendirilmesidir.Yöntem: Çalışmaya 20-55 yaşları arasında 236 kadın katılmıştır. Çalışmada katılımcılardan antropometrik ölçümler, sosyodemografik özellikler ve obeziteye dair bilgi düzeyinin belirlenmesine yönelik bilgiler alınmıştır. Beden algılarının saptanması için belirli Beden Kütle İndeksi (BKİ) değerlerine sahip 1’den 6’ya kadar sıralanmış kimliksiz silüetler katılımcılar tarafından kişilik, sağlık, sosyal özelliklerine göre değerlendirilmiştir.Bulgular: Araştırmaya katılan kadınların %65,3’ünde beden ağırlığı memnuniyetsizliği olduğu; memnun olmayanların %92,2’sinin ise ağırlık kaybetmek istedikleri gözlemlenmiştir. Katılımcılar düşük BKİ’ye sahip silüetleri kişilik, sosyal, sağlık yönünden daha olumlu özellikler ile eşleştirmiştir. Beden memnuniyetsizliğinin ve bozuk beden ağırlığı algısının artan BKİ, yaş, kronik hastalık durumu ile anlamlı bir biçimde ilişkili olduğu; eğitim düzeyi, meslek grubu, fiziksel aktivite düzeyi, obeziteye dair bilgi düzeyi ile anlamlı bir ilişkisi olmadığı saptanmıştır.Sonuç: Kadınların çoğunda bozuk beden algısı olduğu daha ince bir vücut görünümünü idealleştirdikleri, hafif şişman silüetleri obez olarak niteledikleri tespit edilmiştir.