There is a widespread notion that organizational strategies are the dominant factors in the creation of human resources (HR) management policies in enterprises. This study examines the relation between an organization's strategies, corporate HR policies and operating performance. At the end of the research, it was observed that (1) The high rate of change of the environment orientates establishments towards a more participative management perception, towards empowerment and flexibility. (2) While innovative differentiation orientates establishments towards participative management, empowerment, and proactive selection and placement policies, competitive differentiation influences only the empowerment factor in a sense of a provision of initiative. The cost leadership strategy does not have any meaningful effect on HR policies. The only meaningful influence of the focus strategy on the HR policies is on the proactive selection and placement policies, and this influence is a negative one. (3) When the results related with the harmony between the competitive strategy and the HR architecture are examined, it turns out that the participative management, the long term training policies, the proactive HR policies, and partly the generous compensation policies are more successful even under different strategies in comparison with the dictating, short term, reactive and ungenerous HR policies. In terms of quantitative performance, to select a differentiation strategy and apply HR policies that are participative, proactive and generous is much more effective than to look for the perfect harmony between strategy and HR policies.

Günümüzde stratejik yönetim alanında vizyon kavramının yaygın olarak kullanıldığı görülmektedir. Kurum ve firmaların vizyonumuz başlığı altında yayınlamış oldukları mesajların geleceğe ilişkin bilgi vermekten çok, genellikle mevcut durumun iyileştirilmesine yönelik hedefler işaret ettiği ve çoğu firma ve kurumun mesajlarının içerik olarak birbirine benzediği görülmektedir, ilgili yazında ise vizyon kavramı tanımlarının genellikle soyut kaldığı görülmektedir. Bu çalışmada, yukarıdaki gözlemlerden hareketle iki konu üzerinde durulmuştur. Önce, vizyon kavramının, girişimcilik okulunun vizyoner liderlik yaklaşımı ile stratejik yönetim alanına girişinin kuramsal arka planı incelenerek kavramın içeriğinin netleştirilmesi amaçlanmıştır. İkinci olarak da, Türkiye’deki firma ve kurumlanıl yayınlamış oldukları vizyon mesajları, içerik analizi yöntemi ile incelenerek mevcut içeriklerinin neler olduğu ve bu içeriklerin kullanılmasının muhtemel nedenleri üzerinde durulmuştur.

No abstract

ABD firmalarının dünya pazarlarında diğer kültürlerle rekabet sırasında karşılaşmış oldukları güçlükler ve edinmiş oldukları deneyimler ile örgütleri çeşitli yönleri anlama konusundaki çabaların üst üste gelmesi konuyu çekici kılmıştır (Trice ve Beyer. 1993). Batı toplumlarındaki yapısal eşitsizlikler de konunun güncelleşmesinde diğer bir neden olarak sayılmaktadır (Meek, 1988). Bu ortam koşullarında Ouchi’in “Teori Z”, (Ouchi, 1989), Peters ve Watermanfm “Mükemmeli Arayış” (Peters ve Waterman, 1987) eserlerinin yayınlanması konuyu yönetim ve örgüt yazınına taşımakta önemli rol oynamıştır.

Bu makale, 20. yüzyıl boyunca işletmelerin yönetim uygulamalarında yaşanan değişimlerin toplumsal temellerini araştırmaktadır. Araştırmada, toplumsal dinamiklerin tarihsel analizini yapabilmek için popüler kültür ürünü olan sinema sanatına başvurulmuş, popülerlik kriterini karşılayan 250 film arasından toplam 19 film eleştirel yapıları ve dönemlerini yansıtma dereceleri göz önüne alınarak seçilmiş ve içerik analizine tabi tutulmuştur. Filmlerin içeriğinde yer alan tarihsel göstergelere, toplumsal dinamiklere ve işletmelerle ilgili söylemlere öncelik verilmiştir. Elde edilen bulgular, neden sonuç ilişkisi kurmaktan çok işletme yönetimi alanında yaşanan değişimlerin arka planının açığa çıkarılmasına ve dönem analizlerinin daha sağlıklı yapılmasına yardımcı olmuştur.