Kumul biyotoplarının haritalanması, Kurucaşile (Bartın) örneğiBurçin Ekici a,* Özet: Günümüzde ekosistem yaklaşımlarında uzun dönemli başarının elde edilmesi, doğal kaynakların kullanımında sürdürülebilir bir planlama anlayışının geliştirilmesine bağlıdır. Bu kapsamda, biyotop haritalama çalışmalarına gereksinim duyulmaktadır. Bu araştırma ile Kurucaşile (Bartın)'nin kumul biyotopları haritalanarak, habitatlar ve flora varlığı hakkında detaylı veriler toplanmıştır. Araştırma, alana ilişkin mevcut çalışmaların değerlendirilmesi ve biyotopların belirlenerek arazi çalışmaları kapsamında analizinden oluşmaktadır. Araştırma sonuçları, kıyı kullanımları ve yerleşim alanlarının etkisiyle biyotop tahribinin son derece yüksek olduğunu ortaya koymaktadır. Bu durum kıyı habitatlarını tahrip etmekte, bu habitatlara özgü birçok hayvan ve bitki türünün zarar görmesine neden olmaktadır. Araştırma alanlarının arazide kontrolü ve analizi kapsamında 16 odunsu, 45 otsu bitki taksonu saptanmıştır. Biyotopların gösterge bitkileri; Cakile maritima, Eryngium maritimum, Glaucium flavum, Pancratium maritimum Salsola kali ve Seseli resinosum'dur. Bu bitkilerden Seseli resinosum endemik olup IUCN kategorilerine göre "VU" (Zarar görebilir), Pancratium maritimum ise "EN" (Tehlike altında) kategorisinde yer almaktadır. Araştırmada, kıyı alanlarında sürdürülebilir olmayan arazi kullanımları ile ekonomik baskı ve mevzuat boşlukları nedeniyle alanın doğal potansiyeline yönelik tehditler saptanmıştır. Araştırma sonuçlarının planlama otoritelerince kullanılması, doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımı ile çevresel baskıların azaltılması yönünde katkı sunacaktır.

Günümüzde hızla artan şehirleşme ve planlama eksiklikleri nedeniyle kentlerde düşme eğilimi gösteren yaşam konforunun arttırılması, kent yaşayanlarının kentsel hizmetlere eşit bir şekilde erişilebilirliği ile mümkün olmaktadır. Bu kapsamda, özellikle kamusal alanların herkes için erişilebilir şekilde tasarlanması temel kentsel planlama hedefleri arasında olmalıdır. Bu araştırmada Çorlu kent merkezinde bulunan yaya yollarının mevcut durumları ve engelli bireylerin bu mekânları kullanım sorunları değerlendirilmiştir. Çalışmanın materyalini, Tekirdağ'ın Çorlu ilçesindeki ana aksları meydana getiren ve yoğun kamu kullanımının görüldüğü; Atatürk Bulvarı, Bülent Ecevit Bulvarı, Cumhuriyet Bulvarı, Kumyol Caddesi ve Omurtak Caddesi oluşturmaktadır. Araştırmanın yöntemi ise; literatür araştırması, alan çalışması ve verilerin analizinden oluşmaktadır. Bu bağlamda araştırma kapsamında; yaya yollarının genişliği, eğimi, yüzey malzemesi, rampalar, yaya geçitleri, kentsel donatı elemanları ve mevcut bitkisel materyalin durumu ortaya konmuş, sorunların çözümüne yönelik öneriler geliştirilmiştir.

Today, biodiversity and ecological diversity are threatened by wrong and intense land use. However, the continuity and maintenance of ecosystems is possible through the existence and sustainable use of biodiversity. Biological inventories are needed for effective and sustainable natural resource management structure. Therefore, it is essential to determine the inventory of the natural asset in the area during ecological planning. Wetlands are ecosystems that shape cultural processes with their ecological importance and contributions to human communities. Recognition and protection of these areas which are open to anthropogenic effects with their environmental enhancing effects, and biological and socioeconomic values are of increasing importance. In this study, vegetation analysis of the wetland biotopes and the immediate surroundings of Kurucaşile (Bartın) district was carried out. In this context, 34 woody and 71 herbaceous plants were determined from 6 sample areas and vegetation composition of these species and their frequencies were determined with Braun-Blanquet Method. Accordingly, the most common plants in the area; Alnus glutinosa subsp. glutinosa, Platanus orientalis, Salix alba, Rhododendron ponticum subsp. ponticum, Buxus sempervirens, Smilax excelsa, Petasites hybridus, Sambucus ebulus and Anagallis arvensis var. arvensis. Petasites hybridus is dominant taxa. By this way, it is aimed to create a database for the sustainable use of natural areas by explaining the wetland potential of the area.

The green areas and the effects created by this vegetation are factors that increase the prestige a university and that contribute meaning and identity to the campus. In this study the plant material within the campus was identified, the spatial suitability of these plants were assessed considering their dendrological and ecological characteristics and the problems and solution proposals for these problems were presented. The material is the woody plants in the N.K.U. campus. Around the concept of this study, field surveys, data collection, analysis, synthesis and evaluation were used. The points are given from 1 to 5 to the plants in the research area considering aesthetical and functional features. Their effects on the design were determined based on these scores. When the use of the plants according to the design principles is examined, it is observed that the movement control is considered at most (33.3%) whereas the physical environment control is considered at least (6.8%) in terms of the functional use. When the use of plants in terms of aesthetic quality, the color suitability is considered at most (47.0%) whereas tissue suitability is considered at least (14.5%). The results will constitute an example for the plant use in the subsequent physical progresses of the campus and contribute much to ensure the consistency in terms of planting design ÖzYeşil alanlar ve bu dokunun yarattığı kitlesel etkiler üniversitenin prestijini artıran, yerleşkeye anlam ve kimlik kazandıran unsurlardır. Çalışmada; yerleşkedeki bitki materyali tespit edilmiş, bu bitkilerin dendrolojik ve ekolojik özellikleri dikkate alınarak alandaki uygunlukları değerlendirilmiş, uygulamalarda karşılan sorunlar ve çözüm önerileri ortaya konmuştur. Materyal, Namık Kemal Üniversitesi yerleşkesi içerisinde yer alan odunsu bitkilerdir. Araştırma kapsamında arazi çalışmaları, veri toplama, analiz, sentez ve değerlendirmeden yararlanılmıştır. Alandaki bitkilerin estetik ve fonksiyonel özellikleri dikkate alınarak 1'den 5'e kadar puan verilmiştir. Bu puanlara göre tasarımlardaki etkileri ortaya çıkarılmıştır. Saptanan bitkilerin tasarım ilkeleri yönünden kullanımına bakıldığında; işlevsel kullanım bakımından hareket kontrolünün en fazla (%33.3) olduğu ortaya konulurken, fiziksel çevre kontrolünün en az (%6.8) dikkate alındığı gözlenmiştir. Bitkilerin estetik özellikler bakımından kullanımında ise, renk uygunluğunun en fazla (%47.0) olduğu tespit edilirken, doku uygunluğunun en az (%14.5) düzeyde göz önüne alındığı belirlenmiştir. Sonuçlar, yerleşkenin daha sonraki fiziksel gelişiminde bitki kullanımına da örnek teşkil etmesi ve bitkisel tasarım açısından uyum oluşturulmasında önemli katkı sağlayabilecektir.Anahtar Kelimeler: Tekirdağ, Namık Kemal Üniversitesi, odunsu bitki, fonksiyonel kullanım, estetik kullanım.