No abstract

No abstract

Bu çalışmanın amacı sporcularda D vitamininin fiziksel performans üzerindeki önemine dair yapılmış çalışmaların değerlendirilmesidir. Bu amaçla PubMed, Google Scholar, ScienceDirect veritabanlarında 'Vitamin D and athlete', 'Vitamin D and athlete health', 'Vitamin D and athlete performance' ve 'D vitamini ve sporcu' anahtar kelimeleri ile tarama yapılarak yayınlanan araştırmalar çalışmanın amacına uygun şekilde incelenmiştir. D vitamini yağda eriyen vitaminler grubunda olup aynı zamanda endojen olarak sentezlenebildiği için hormon ve hormon benzeri işlevlere sahip sterol türevidir. D vitamininin birincil kaynağı, ultraviyole B ışınını içeren güneş ışığıdır. Besinlerle alınan D vitamini yetersiz gelmektedir ve D vitamini eksikliği dünya çapında yaygın bir halk sağlığı sorunudur. D vitamini eksikliği kas-iskelet sistemi hastalıkları başta olmak üzere birçok sağlık problemi ile ilişkilendirilmektedir. Sporcularda yapılan araştırmalarda, D vitamininin fiziksel performans üzerindeki potansiyel ergojenik etkilerine odaklanılmıştır. Bu noktada kas dokusunda D vitamini reseptörünün bulunması önem taşımaktadır. Yapılan çalışmalarda D vitamini eksikliğinin, kuvvet kaybına yol açabileceği ve fiziksel performans ile olumsuz ilişkili olduğu tespit edilen tip II kas liflerinde dejenerasyona yol açabileceği bildirilmiştir. D vitamini takviyesinin D vitamini durumunu iyileştirdiği, kas kuvvetini artırdığı ve fiziksel aktivite seviyesinde artış sağladığı gösterilmiştir. Ancak yapılan çalışmaların büyük kısmı genel popülasyonda yürütülmüştür. Sporcularda D vitamini durumu ve fiziksel performans arasındaki ilişki az sayıda çalışma ile incelenmiştir. Sonuç olarak insan iskelet kası dokusunda kalsitriol etkisinin altında yatan mekanizmaları tam olarak karakterize etmek ve bu eylemlerin sporculardaki fiziksel performansı nasıl etkilediğini anlamak için daha fazla çalışma gereklidir.

No abstract

BACKGROUND:The effect of diet type on sustainable environment is known. It is important to understand the adaptation of individuals with high ecological footprint awareness to the Mediterranean type diet, especially under the assumption that the Mediterranean diet will reduce the ecological footprint. In the study, it is aimed to examine the relationship between the level of adherence to the Mediterranean diet and Ecological Footprint awareness of adults. RESULTS:The sample of the study consisted of 395 individuals with a mean age of 26.2 ± 8.7 years: 293 females (74.2%) and 102 males (25.8%). As the Mediterranean Diet Adherence Scale (MDAS) score of individuals increased, the Ecological Footprint Awareness Scale score also increased. Similarly, a positive correlation was found between the participants' MDAS score and the awareness of food (r = 0.157; P = 0.002), energy (r = 0.133; P = 0.008), waste (r = 0.149; P = 0.003) and water consumption (r = 0.101; P = 0.045), which are sub-factors of the Ecological Footprint Awareness Scale. CONCLUSION: As far as is known, this cross-sectional study is one of the first studies on compliance with the Mediterranean diet and awareness of the ecological footprint. The findings of the study show that as individuals' compliance with the Mediterranean diet increases, their awareness of their ecological footprint will also increase. To reach a conclusion on this issue, future studies should evaluate the relationship between adherence to the Mediterranean diet and awareness of food-environmental impact on different samples.