Purpose This paper aims to determine the antecedents that affect higher education students' entrepreneurial intention and awareness in two developing economies (Turkey and Poland) and one transition economy (Kosovo). Design/methodology/approach This study uses a quantitative research approach based on a sample of 342 questionnaires. Using SPSS 23, AMOS and Process Hayes, this study tests research hypotheses using explanatory and confirmatory factor analysis, correlation analysis, regression analysis and mediation analysis. Findings The findings show that personal attitudes (PA), perceived behavioural control (PBC) and need for achievement (NFA) variables affect students' entrepreneurial intentions and alertness (EIA) in Turkey, Poland, and Kosovo. PA and PBC mediate the impact of NFA on EIA. In addition, analyses show that the country variable does not have a moderator effect on EIA, PA, NFA and PBC variables. The findings reveal that students' perceptions of EIA differ by country. Research limitations/implications The sample comes from a university in three countries; therefore, these results cannot be generalised to the entire population. In addition, the study was carried out with a cross-sectional study urging the need for a longitudinal analysis of the data, which may provide better results. Practical implications Results can benefit policymakers and higher education administrators for resource planning, organising educational curricula and strategic policy plans for building the entrepreneurial ecosystem. Originality/value The originality of this article is that it presents a model to reveal the effect of PA, PBC and NFA variables on EIA in three different countries.

The role of businesses in sustainable development gained increasingly more importance, together with the increasing speed of technological advancements, in addition to the economic effects of climate change, pandemics, disasters, and wars. The capabilities of businesses allowing them to adapt to environmental conditions to use their resources and turn them into productive outputs efficiently are considered critical factors in achieving sustainable competitive advantage. Therefore, the present study aimed to determine the effects of businesses’ marketing, process, organisational, and product innovation capabilities on corporate sustainability. The data used in the present study, which has an explanatory research design, were collected from managers of 452 SMEs in an emerging economy (Turkey) using the non-random quota sampling method. During the data collection, a survey was carried out on the manufacturing firms operating in Kocaeli, Sakarya, Düzce, Yalova, and Bolu provinces in a region called TR42 in the Eastern Marmara region, which is an important industrial region in Turkey. During the data analysis, SPSS was used to obtain the descriptive statistics, and AMOS to obtain the inferential statistics. Within this context, covariance-based Structural Equation Modelling (SEM) was utilised to test organisational sustainability’s causal relationships with variables constituting the innovation capabilities. The results achieved here suggest that marketing, process, corporate, and product innovation capabilities have an effect that increases organisational sustainability. Furthermore, the results indicate that marketing innovation capability had a higher impact on organisational sustainability than other capacities constituting the innovation capability. The present study offers important interpretations and conclusions for businesses which operate in an emerging economy at the level of SME to improve their sustainability objectives in terms of resource, capability, and environmental adaptation.

Amaç: Bu çalışmanın temel amacı, Sakarya’nın bir lojistik üs olarak potansiyelinin değerlendirilmesidir. Potansiyele ait belirleyicilerinin sunulması ve lojistik bağlamında mevcut durumunun ortaya konulması hedeflenmektedir.Yöntem: Bu çalışma tür olarak nitel bir araştırmadır ve lojistik üs kriterlerinden yola çıkılarak tümdengelimci yaklaşımla dizayn edilmiştir. İçsel Örnek Olay araştırma desenine sahip olan bu çalışmada veri toplama yöntemi olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu ile mülakat yöntemi kullanılmıştır. Verilerin analizi için ise İçerik Analizi’nden faydalanılmıştır. Bulgular: Sakarya lojistik üs potansiyeli anlamında; konum, avantajlı ve baskın taşıma türü, kombine taşımacılığa elverişlilik, pazarlara yakınlık, yatırım teşviki, dağıtım ve toplama ağı, destekleyici ve bağlı endüstriler, lojistik rekabet üstünlüğü, politika ve düzenlemeler, insan kaynakları ve finansal altyapı kriterlerine büyük oranda sahiptir. Gümrük işlemleri, bilgi ve iletişim teknolojileri ve özel dağıtım ve depolama kriterleri konusunda ise dezavantajlara sahiptir.Sonuç: Sakarya’nın lojistik üs olma kriterleri değerlendirildiğinde bölgesel lojistik üs olma potansiyeline sahip olduğu söylenebilir.

Amaç–Bu araştırmanın amacı; Z Kuşağının dijital teknolojiye yönelik tutumunun bireysel inovasyon yetkinlikleri üzerine olan etkisinin belirlenmesidir.Yöntem–Araştırma nicel araştırma yöntemi ile tasarlanmıştır. Verilerin toplanması için anket tekniğinden faydalanılmıştır. Araştırmanın evrenini Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi’nde (SUBU) eğitim gören tüm lisans öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmada kolayda örnekleme yönteminden faydalanılmıştır. Araştırma için oluşturulan anket online olarak tüm SUBU lisans öğrencilerine gönderilmiştir. Bu yolla 437 adet anket toplanmıştır. Bunlar arasından 20 tanesi eksik veri içerdiğinden değerlendirme dışı bırakılmıştır. Analizler 417 adet anket üzerinden gerçekleştirilmiştir.Bulgular–Yapılan araştırma sonucunda; Z Kuşağının dijital teknolojiye yönelik tutumunun, bireysel inovasyon yetkinlikleri üzerinde β=0,744; p<0,05 düzeyinde bir etkiye sahip olduğu bulunmuştur. Tartışma–Bu çalışma dijital teknolojiye yönelik tutumu Z kuşağının bireysel inovasyon yetkinlikleri açısından ele alan öncü çalışmalar arasındadır. Araştırmadan elde edilen bulgular, örneklem grubu ve anket formundaki ifadeler ile sınırlıdır.

This study investigates the criteria affecting the location of humanitarian logistics distribution centers in the Sakarya province of Turkey, an area prone to natural disasters. The study identifies potential distribution center locations and uses the Best-Worst Method (BWM) to determine criteria such as population, distance to major highways and airports, public transportation availability, natural disaster risk, and suitable infrastructure. BWM is used to assign weights to each criterion and rank them based on their importance. The Additive Ratio Assessment (ARAS) method is then used to evaluate potential distribution center locations based on the established criteria. Disaster management experts and academicians provide their opinions through an online and face-to-face survey. Based on the results, Adapazarı is identified as the most suitable district for a humanitarian logistics distribution center. The study highlights the importance of considering multiple criteria when selecting distribution center locations and provides a framework for using multi-criteria decision-making methods in logistics planning. Disaster managers and policymakers can use the results to make informed decisions about the location of humanitarian logistics distribution centers.