Bu çalışmada, 5E Öğrenme Modeli'ne göre düzenlenmiş dördüncü sınıf Fen ve Teknoloji dersi eğitim durumlarının öğrencilerin öğrenme düzeyi ve tutuma etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, kontrol gruplu ön test-son test deneysel desen kullanılmıştır. Son testten üç ay sonra da kalıcılık-kararlılık testleri uygulanmıştır. Çalışma, Ankara Özel Tevfik Fikret İlköğretim Okulu'nda 4. Sınıf Fen ve Teknoloji dersi kapsamında yürütülmüştür. Denel işlem 18 hafta sürmüştür. 2011-2012 öğretim yılında bu dersi alan 4A ve 4E sınıfı öğrencileri çalışmanın denekleri olarak belirlenmiştir. Deney grubunda 5E Öğrenme Modeli'ne göre düzenlenmiş öğretim uygulanmıştır. Kontrol grubunda ise mevcut programa ait eğitim durumları sürdürülmüştür. Denencel öğretim programı tasarısı hazırlanırken 5E Öğrenme Modeli'nin uygulama ilkelerine uygun davranılmıştır. Deney ve kontrol gruplarının bağımlı değişkenler açısından karşılaştırılabilmesi amacıyla kovaryans analizi kullanılmıştır. Çalışmada, kontrol grubu ile deney grubu arasında öğrenme düzeyi ve tutum açısından deney grubu lehine anlamlı fark olduğu görülmektedir. Anahtar sözcükler: 5e öğrenme modeli, öğrenme düzeyi, derse yönelik tutum, fen ve teknoloji dersi

Araştırmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin Türkçe dersi akademik başarıları ile çalışma alışkanlıkları arasındaki ilişkiyi belirlemek ve öğrencilerin ders çalışma alışkanlıklarını çeşitli değişkenlere göre karşılaştırmaktır. Araştırma, 2014-2015 öğretim yılı I. yarıyılında Ankara ili merkez ilçesindeki, iki özel okulda öğrenim görmekte olan 820 (430'u kız, 390'ı erkek) ortaokul öğrencisinin katılımıyla gerçekleşmiştir. Araştırmanın verileri Uluğ (1981) tarafından geliştirilen "Çalışma Alışkanlıkları Envanteri" ile toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilere göre ortaokul öğrencilerinin Türkçe dersine yönelik çalışma alışkanlıkları ve akademik başarıları cinsiyete göre farklılık göstermektedir. Öğrencilerin Türkçe dersine yönelik çalışma alışkanlıkları bakımından düzeyler arasında anlamlı farklılıklar olduğu, öğrencilerin destek alıp almamalarına göre çalışma alışkanlıkları açısından aralarında anlamlı farklılık olmadığı, anne ya da baba öğrenim düzeyi farklılığı ile envanterden alınan puanlar arasında anlamlı farklılık olmadığı, ortaokul öğrencilerinin Türkçe dersi akademik başarı notları ile ders çalışma envanteri puanları arasında anlamlı, orta düzeyde ve pozitif yönde bir ilişki bulunmuştur.

No abstract

No abstract

Araştırmanın amacı öğrencilerin cinsiyet ve sınıf seviyelerine göre Türkçe dersine yönelik tutumları ile akademik benliklerini incelemek; Türkçe dersine yönelik tutumları ile akademik benlik kavramları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırma 2012-2013 öğretim yılı II. Yarıyılında Ankara ili merkez ilçesindeki, ortaokullarında öğrenim görmekte olan 1624 (829'u kız, 795'i erkek) öğrencinin katılımıyla gerçekleşmiştir. Araştırmanın verileri araştırmacı tarafından geliştirilen "Türkçe Dersine Yönelik Tutum Ölçeği" ve Senemoğlu (1990) tarafından Türkçeye uyarlanan "Akademik Benlik Kavramı Ölçeği" ile toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilere göre ortaokul öğrencilerinin Türkçe dersine yönelik tutumları ve akademik benlik kavramları cinsiyete göre farklılık göstermektedir. Ayrıca, ortaokul öğrencilerinin sınıf seviyelerinin artmasıyla Türkçe dersine yönelik tutum ve akademik benlik kavramı puanlarının düştüğü, ortaokul öğrencilerinin Türkçe dersine yönelik tutumları ile akademik benlik kavramları arasında orta düzeyde anlamlı ve pozitif bir ilişki olduğu araştırmadan elde dilen sonuçlardır.