Amputation is commonly regarded as a lifesaving procedure. However, the loss of a body part can lead to permanent disability that can impact patients physically, psychologically, and socially. The aim of this study was to describe and understand the perspectives of patients with lower limb amputation (LLA) about their condition. The study uses a descriptive phenomenological design. Data were collected from 12 patients. The researchers conducted interviews using semi-structured questions. MAXQDA was used for qualitative software support in managing the interview data. Data were transcribed. The participants were aged 61.3 ± 10.8 years. Three themes emerged from the qualitative data: (i) losing control over one’s own life, (ii) dreams versus the realities of life, and (iii) future perceptions. Most of the participants emphasized that they face undesirable experiences in their post-amputation lives. The findings of the present study provide novel insight into how individuals subjectively experience life after LLA.

Günümüzde toplumların yaşlanması, kronik hastalıkların artması sonucunda maliyeti yüksek ilaçlar ve tedavi yöntemleri kullanılmaya başlanmıştır. Kaynakların uygun kullanılması ve daha çok kişiye nitelikli bakım sunulması için en uygun yaklaşım kanıta dayalı uygulamalardır. Kanıta dayalı uygulamaların öneminin artmasının birçok nedeni vardır. Bunlar; hasta bakımında tıbbi hata oranlarının ve hastaların bilgi taleplerinin artması ve sağlık profesyonellerine olan güvenin azalmasıdır. Ayrıca kanıta dayalı uygulamalar bilgi ve karar verme arasındaki bağı güçlendirerek tanı, tedavi ve bakım sürecini bilimselleştirmekte ve profesyonelleştirmektedir. Kanıta dayalı sağlık bakımı, bakım ortamlarında hastalara en iyi bakımı sunabilmek için uygun kaynakları, hasta tercihlerini, uzman görüşünü ve bilimsel araştırmalardan elde edilen kanıtları bir araya getirme olarak tanımlanmaktadır. Hemşirelikte kanıta dayalı uygulamayı geliştirebilmek için, kliniklerde uygulamaya geçirilecek araştırmaların yapılması ve araştırma sonuçlarının hemşirelere ulaştırılabilmesine yönelik gerekli mekanizmaların oluşturulması gerekmektedir. Hemşirelik mesleğinde kanıta dayalı uygulamayı geliştirmek için bu alandaki bilgi ve becerilerin arttırılması ve bilimsel verilere dayalı bakımın uygulanmasının önündeki engellerin azaltılması gerekir. Hemşirelerin kanıta dayalı uygulamalarının karşısında hem kişisel hem de örgütsel açıdan birçok engel vardır. Bireysel olarak, hemşirelerin araştırma değerlendirme becerilerinin eksik olması ve araştırmaları tartışacak akademik ortamdan izole edilmiş olması, değişiklikleri ve değişimi kabul edebilecek güven eksikliğinin olması hemşirelerin kanıta dayalı uygulama karşısındaki en önemli engelleridir. Örgütsel açıdan, hemşirelerin araştırma bulgularını uygulamaya yeterli zamanlarının olmaması ve hemşirelerin çok önemli durumlarda hastaya değişiklikleri uygulama konusunda yetki ve özerkliğe sahip olduklarına inanmamaları ve bu konuda örgütsel desteğin eksikliği üzerinde durulmaktadır. Hemşirelikte profesyonelleşmenin başta gelen koşulu kuşkusuz bilimi ve bilimsel yöntemi yeterince anlamak ve mesleğe yansıtmaktır. Hemşirelikte bilimsel yöntem kullanılarak yapılan araştırmalar; gelecekte hemşireleri deneyimlere dayalı kararlardan kanıta dayalı karar verme bilincine taşıyacak ve kendi bilgisini üreten, bilginin bilimsel değeri ve kullanımı konusunda daha fazla sorumluluk alan hemşirelerin sayılarını artıracaktır. Ancak, hemşirelerin bunu başarabilmesi için, araştırma üreten ve araştırma kanıtlarını kullanan bir ekip ruhuyla çalışmaları gerekmektedir.

Larenks kanseri tüm malign tümörlerin %1-2’sini, baş-boyun bölgesi kanserlerinin yaklaşık %40’ını oluşturmaktadır. İleri evre larenks kanserinin en etkili tedavisi total larenjektomidir. Total larenjektomi ameliyatı sonrası trakeostomi açılması ile hastaların yaşamları tümüyle değişmekte ve yaşam kaliteleri ömür boyu baş etmek zorunda kaldıkları problemlerden dolayı olumsuz etkilenmektedir. Bu nedenle trakeostomili hastalara bakım veren hemşirelerin, hastaların ve ailelerinin bu sorunlarla baş etme becerisini artıracak şekilde bakım vermeleri gerekmektedir. Bu makalede trakeostomisi olan bireyde yaşam kalitesini artırmada hemşirelik bakımının önemi tartışılacaktır.

No abstract

Hasta ve çalışan güvenliği dünya sağlık gündeminde yer tutan önemli bir konudur. Hasta güvenliği, hataların hasta ve çalışanları etkilemeden önce belirlenmesini, rapor edilmesini ve önlenmesini kapsamaktadır. Bu tanımlayıcı çalışma hasta ve çalışan güvenliğine ilişkin ameliyathane hemşirelerinin görüşlerini ve bu görüşleri etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır.Yöntemler: Bu tanımlayıcı çalışma, Ankara'da kalite belgesi olan dokuz devlet hastanesinde 2010 yılında gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya 100 ameliyathane hemşiresi katılmıştır. Veriler anket formu yoluyla toplanmıştır.Bulgular: Ameliyathane hemşireleri, ameliyathanede hasta ve çalışan güvenliğini pek çok faktörün etkilediğini belirtmişlerdir. Ameliyathanede hasta güvenliğini tehdit eden en önemli faktörlerin; enfeksiyon riski (%50), hastanın taşınmasıyla ilgili aksaklıklar (%50) ve doğru hasta, doğru taraf, doğru cerrahinin sağlanamaması (%35) olduğu belirlenmiştir. Ayrıca çalışan güvenliğini tehdit eden en önemli faktörlerin ise; kesici-delici-yakıcı alet yaralanmaları (iğne ucu, bistüri, koter v.b) (%44), kanla/ vücut sıvılarıyla/ solunum yoluyla bulaşan hastalıklara maruziyet (%41), olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Ameliyathane hemşireleri, ameliyathanede hasta ve çalışan güvenliğini pek çok faktörün etkilediğini, bu faktörlerden en önemlilerinin ise enfeksiyon riski ve kesici/delici alet yaralanmaları olduğunu belirtmişlerdir.