Çalışmanın amacı görme engelli çocukların denge ve yaşam kalitelerini incelemektir. Çalışmaya sekiz-12 yaş arasındaki görme engelli 8, normal gören 10 çocuk dahil edildi. Çocukların yaş ve görme kayıplarının dereceleri kaydedildi, antropometrik ölçümleri alındı. Dengeleri “Denge Hata Puanlama Sistemi” ile değerlendirildi. Yaşam kaliteleri sekiz-12 yaş için “Pediatrik Yaşam Kalitesi Envanteri 4.0” kullanılarak değerlendirildi. Her iki grubun değerlendirmeleri Mann-Whitney U testi kullanılarak karşılaştırıldı. Tüm testlerde istatistiksel anlamlılık düzeyi 0,05 olarak kabul edildi. Her iki gruptaki çocukların yaş ve antropometrik özellikleri benzer bulundu (p>0,05). Sert/düz zemin üzerindeyken tek bacak üstünde durma, toplam sert zemin, toplam yumuşak zemin ve toplam denge hata puanlarının görme engelli çocuklarda daha yüksek olduğu bulundu (sırasıyla p=0,003; p=0,016; p= 0,001; p=0,002). Çocukların yaşam kalitesi değerlendirmelerinde çocuklar arasında fark bulunmadı (p>0,05). Ebeveyn yaşam kalitesi ölçeklerinde ise fiziksel sağlık işlevselliğinde ve toplam ebeveyn değerlendirme puanlamasında görme engelli çocukların yaşam kalitesi puanlarının daha düşük olduğu bulundu (sırasıyla p=0,003; p=0,001). Görme engelli çocuklarda denge gelişimi tipik gelişen yaşıtlarına göre gecikebilmekte veya farklı şekilde ilerleyebilmektedir. Görsel bilginin denge üzerine etkisi en çok yumuşak zeminde tek ayaküstünde durma becerisinde görülmüştür. Bu durumun görme engelli çocuklar için dinamik denge becerilerinin statik denge becerilerinden daha zor olmasıyla ilişkili olduğu düşünülmektedir.

Amaç: Spor, engelli bireylerin yaşam kalitesini artırmada önemli bir araçtır. Çalışmanın amacı değişik fonksiyonellik düzeyindeki fiziksel engelli bireylerin yaşam kalitelerinin sporla ilişkili olarak incelenmesidir. Yöntem: Çalışmaya düzenli olarak spor yapmayan (SY), Boccia (B) ve Tekerlekli sandalye basketbolu (TSB) oynayan toplam 36 fiziksel engelli birey katıldı. Engelli bireylerin gövde değerlendirmeleri Gövde Etkilenim Ölçeği (GEÖ) ile fonksiyonellik düzeyleri Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FBÖ) ile mobilite düzeyleri Rivermead Mobilite İndeksi (RMI) ile ve yaşam kaliteleri Dünya Sağlık Örgütü Zihinsel ve Fiziksel Engelliler İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği (WHOQOL-DIS) ile değerlendirildi. Sonuçlar: SY, B ve TSB oynayanların GEÖ statik ve dinamik değerlendirmeleri arasında fark görülmedi (p>0,05), GEÖ-Koordinasyon puanları TSB oynayanlarda yüksek olduğu belirlendi (p