No abstract

ÖzAraştırmanın amacı, öğretim üyelerinin performans değerlendirme sistemine ilişkin tutumlarını ölçmektir. Tarama modeli kullanılan araştırmanın çalışma grubunu, bir üniversitede görev yapan ve kasti örnekleme yoluyla seçilen 122 öğretim üyesi oluşturmaktadır. Anket formunun oluşturulmasında, Tonbul tarafından geliştirilen ölçekten, Yükseköğretim Kurulu tarafından belirlenen "akademik yükseltilme ve atanma kriterleri" ile ilgili literatürden yararlanılmıştır. Veriler, SPSS 17 programı ile güvenilirlik, faktör, varyans analizi, Kruskal Wallis-H, Mann Withney-U testleri ve aritmetik ortalama kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırma sonunda elde edilen bulgulara göre, öğretim üyelerinin, kendi performans boyutları içinde en önemli olarak algıladıkları boyutlar sırasıyla araştırma, eğitim-öğretim, topluma hizmet ve yönetime destektir. Ayrıca öğretim üyeleri, performanslarının belirli periyodlarla değerlendirilebileceği bir performans değerlendirme sistemine olumlu bakmaktadır. Anahtar Sözcükler: Performans değerlendirme, Yükseköğretim, Öğretim üyeleri ABSTRACTThe purpose of this study is to measure the attitudes of faculty members regarding a performance evaluation system. Scan model has been carried out on 122 university faculty members that work for a university chosen by deliberate sampling method. The survey questionnaire was developed from the study of Tonbul and the corresponding area of literature determined by Turkish Council of Higher Education relating to "criteria for promotion and appointment of positions". The data were analyzed using SPSS 17 with the reliability analysis, factor analysis, variance analysis, Kruskal Wallis-H, Mann Withney-U tests and means. According to findings of the research, the most significant performance dimensions perceived by faculty members were respectively research, education and training, community service and management support. Besides, university members looked favorably on a performance evaluation system assessing their performance periodically.

İnsan Kaynakları Yönetimine (İKY) yeni bir bakış açısı kazandıran sürdürülebilirlik düşüncesi, İKY ile uygulamaları Üçlü Temel Modeli'ne göre şekillendirmektedir. Buna göre Sürdürülebilir İKY'den bahsedebilmek için, İKY ile ilgili uygulamaların ekonomi dışında, ekoloji ve toplumsal öğeler de dikkate alınmalıdır. Bu çalışmada, 93 işletmeye ait sürdürülebilirlik raporları Maxqda programı kullanılarak içerik analizine tabi tutulmuştur. Sürdürülebilirlik raporlarında, İKY'de sürdürülebilirlik bağlamında en sık tekrarlanan ifadeler tespit edilmiş ve bu ifadelerin sektörel bağlamdaki tekrarlanma sıklıkları ve yüzdeleri sunulmuştur. Buna göre, İş Sağlığı ve Güvenliği, Yetenek Yönetimi, Farklılık Yönetimi, Performans Değerlendirme, Çalışan Tatmini ve Bağlılığı, İş ve Yaşam Dengesi, Kurum İçi İletişim temalarının en fazla İş ve Yönetim sektöründe tekrarlandığı görülmektedir. Öznel İyi Oluş, Sürekli Gelişim ve Eğitim, Yeşil Uygulamalar ve Çalışma Koşulları temaları ise en fazla Sağlık Ürünleri sektöründe yayınlanan sürdürülebilirlik raporlarında yer almıştır. Gönüllü Katılım teması Enerji sektöründe, Kariyer Yönetimi teması da Finansal Hizmetler sektöründe en fazla tekrarlanan temadır.

This paper tries to indicate a general framework about Sustainable Human Resources Management (HRM) practices of businesses in Turkey. For this purpose, the meaning and content of sustainable HRM, its prominent dimensions and current situation of its practices in businesses were questioned. The study was carried out with the explanatory design. The data were collected in 3 stages. In the first stage, the content analysis of the sustainability reports of 93 businesses was carried out by using Maxqda within the context of HRM. In the second stage, Delphi method was implemented with participation of 22 experts. In the third stage, the current situation of Sustainable HRM practices was analyzed. The Sustainable HRM questionnaire was developed by the researcher based on the findings of previous phases.

Bu çalışmada çalışanların örgütsel bağlılıkları üzerinde etkili olduğu düşünülen insan kaynakları yönetimi uygulamalarının ve iş tatminin örgütsel bağlılık ile ilişkisi ve etkisi sorgulanmıştır. Bu doğrultuda, araştırmanın amacı, insan kaynakları yönetimi uygulamaları ve iş tatminin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisini test etmektir. Araştırma modelinde, insan kaynakları yönetimi uygulamaları ve iş tatmini, bağımsız değişken; örgütsel bağlılık, bağımlı değişken olarak tanımlanmıştır. Ayrıca iki bağımsız değişkenden biri olan insan kaynakları yönetimi uygulamalarının iş tatmini üzerindeki gücü ve etkisi de test edilmiştir. Araştırma hipotezleri, İzmir’de faaliyet gösteren büyük ölçekli uluslararası bir kurumun 200 muhasebe çalışanından elde edilen verilerle test edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, iş güvenliği ile ücret ve ödül yönetiminin, çalışanların örgütsel bağlılık algılarını olumlu ve anlamlı yönde etkilediği tespit edilmiştir. Ayrıca iş tatmini çalışanların örgütsel bağlılıklarının % 34’ünü açıklamaktadır. İş analizi ve planlama, eğitim ve geliştirme, personel güçlendirme, performans değerlendirme insan kaynakları yönetimi boyutlarının, iş tatmini üzerindeki etkisinin anlamlı ve olumlu olduğu tespit edilmiştir. İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının, çalışanların iş tatminleri düzeylerindeki üzerindeki etkisinin güçlü olduğu ortaya konulmuştur.