ÖZİş dünyasındaki artan rekabet iş yaşamının yanı sıra özel yaşamı da etkiler hale gelmiştir. Rekabete dayalı iş dünyasında maruz kalınan yoğun tempo ve uzun süreli çalışma bu iki yaşam arasındaki dengeyi bozmaktadır. İş-yaşam dengesi uyumunun çoğu kez sağlanamadığı mesleklerden biri de Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik (SMMM) mesleğidir. Mali müşavirler işletmelerin kuruluşundan başlayıp, kapanışına kadar beyan edilmesi gereken vergisel işlemleri, sosyal güvenlik kurumu ile ilişkili işlemleri, mükellefin bağlantılı olduğu diğer kurumlarla olan tüm süreçleri yürütmektedir. Bu süreçleri yürütürken birçok yasal mevzuatı takip etmesi gerekmekte ve edindiği bilgilerle yüzlerce işlem yapmaktadır. Meslek mensupları arasındaki haksız rekabet, mükelleflerle yaşanan finansal zorluklar gibi mesleğin kendine özgü sorunları da meslek mensuplarının sorumluklarını yerine getirirken yoğun bir stres yaşamalarına, aile ve özel yaşantılarından fedakârlık yapmak zorunda kalmalarına neden olmaktadır. Bu çalışma, TRB-1 bölgesinde (Elâzığ-Malatya-Bingöl-Tunceli illeri) faaliyet gösteren SMMM'lerin iş-yaşam dengesi arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre sosyodemografik özellikler ile iş-yaşam dengesini ölçen alt boyutlar arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Toplam çalışma saati, kendine zaman ve yaşamın işten ibaret olması boyutları arasında anlamlı bir farklılık göstermiştir. Mesai saatleri dışında çalışma durumunun, yaşamın işten ibaret olması boyutu arasında anlamlı bir farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır.

Amaç: Endotrakeal tüpün uygun kaf basıncı, tüpü doğru pozisyonda sabitler, yeterli havalandırma sağlar ve komplikasyonları önler. Bu çalışmada entübasyon ve trakeostomili hastalarda yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin kaf bakımı konusunda eğitim ve deneyimlerinin yeterliliğini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç/Yöntemler: Hastanemizde yoğun bakım ünitelerinde çalışan 50 hemşire çalışmaya katılmayı kabul etti. 10 soruluk anket formu yüz yüze görüşme yoluyla sorulmuş ve istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Ankete katılan yirmi üç hemşire (%46) 5 yıldan fazla yoğun bakım deneyimine sahipti. Otuz beş hemşire (%70) lisans mezunuydu. Ankete katılan hemşirelerin %72'si “kafın işlevi nedir?” sorusuna tüp sabitleme, %64'ü hava kaçağını önleme ve %44'ü akciğerleri mide salgılarından koruma yanıtını vermiştir. Yoğun bakım ünitesi çalışma süresine göre 5 yıl ve üzeri çalışmış kişilerde kaf basıncı eğitimi alma oranı 5 yıldan az çalışmış olanlara göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksektir. Tüm sorular açısından eğitim düzeyine göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktur. Sonuç: Yoğun bakım ünitemizde çalışan hemşirelerin kaf basıncı takibi ve kaf egzersizleri konusunda bilgi ve eğitim eksiklikleri vardı. Yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelere manşet basıncı ve manşet egzersizleri konusunda hizmet içi eğitim verilmelidir.

Background/Aim: Healthcare professionals need sufficient knowledge and practice regarding nutrition in terms of early diagnosis and treatment of malnutrition. This study aims to investigate and evaluate nurses' awareness and knowledge of nutrition among critical patients. Methods: In this cross-sectional study, the knowledge levels of the nurses (n: 55) who have worked for at least two months in the intensive care or palliative service were measured using the Nurses' Nutrition Support Awareness Questionnaire for the Critical Patient, and the answers were statistically evaluated and interpreted. Results: Nurses' average age was 27.7 and 21.8% of them were men and 78.2% were women. In terms of education status, 16% of them were high school graduates, 33% had associate degrees and 51% were university graduates. In addition, 76% of the nurses had more than two years of professional experience. According to the rate of correct answers in the questionnaire, the level of knowledge about starting nutritional support with the evaluation of the patient, the way and route of TPN administration, and the products and drugs that can be given together were evaluated as "good" with scores of 80-84%. The level of knowledge about the time to start support for the patient with insufficient oral intake, which products were preferred initially, the way to administer enteral products, and the duration of consumption were evaluated as "medium" with 60-65%. Nurses scored 40-50% on fluid support and feeding the patient without swallowing reflex, which was deemed "insufficient." Conclusion: This study reveals that nurses have sufficient knowledge about the necessity of nutritional support and TPN. In addition, it indicates that the level of knowledge about enteral nutrition, fluid support, and nutrition of patients who do not have a swallowing reflex need to be supported by theoretical and practical training.

No abstract