Distance education is an education model where individuals are free from learning resources and have no time constraints. During the pandemic period, Isparta University of Applied Sciences continued its 2019-2020 Academic Year Spring semester with distance education with asynchronous lecture notes and synchronous live courses. The purpose of this research is to determine the knowledge and views of students about distance education in the Pandemic Process. Survey method was used in the research; the participants of the research were 1011 students are students at Isparta University of Applied Sciences during the COVID-19 pandemic process. In order to collect the data, a 5-point Likert questionnaire with 21 items was applied. The average, standard deviation and t-Test analysis of the data were done in the SPSS program. According to the results of this research, it was determined that the opportunities of the participants as having computer and internet affect their views on distance education.

Bu tarama çalışması akademisyenlerin mesleki gelişimlerine yönelik ihtiyaçları araştırmak amacıyla yapılmıştır. Türkiye'deki büyük bir üniversitede görev yapan 228 gönüllü akademik personel araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuştur. Veriler web-tabanlı anket formu ile toplanmış ve betimsel istatistikler, korelasyon, faktör analizi ve çok değişkenli varyans analizi (MANOVA) ile çözümlenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre akademisyenlerin ihtiyaç düzeylerinin yaş ve hizmet yılıyla olumsuz yönde ve düşük düzeyde ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Cinsiyet, uzmanlık alanı ve idari görev durumu demografik özelliklerine göre ihtiyaç düzeylerinin farklılaşmadığı belirlenmiştir. Diğer taraftan unvana, çalışma birimine ve birim konumuna göre anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Akademisyenler hizmet içi eğitim programlarının yüz yüze olmasını, hafta içinde yapılmasını ve yapılandırmacı öğretim yöntemleriyle desteklenmesini tercih ettikleri görülmüştür. Sonuç olarak, akademisyenlerin öncelikli olarak "araştırma" ve "küresel yeterlikler" olmak üzere araştırma, teknoloji kullanımı, örgütsel ve kişisel gelişim alanlarında orta ve yüksek düzeyde mesleki gelişim ihtiyaçları bulunmaktadır. GirişBilgi ve teknolojinin hızla değiştiği günümüz bilgi toplumunda aranan insan profili bilgiyi taşıyan değil, onu üretebilen, arayabilen, işleyebilen, pratik alanlara ve sorunlara uygulayabilen kişidir. Şüphesiz, istenen bu niteliklere sahip bireyler yetiştirmek bütün eğitim kurumlarının özellikle de üniversitelerin temel görevidir. Üniversiteler öğrenme-öğretme öğelerinin (öğretmen, öğrenci, materyal, içerik vb.) tümüyle toplumsal ve teknolojik değişimlere uyum sağlamak durumundadırlar. Bu öğelerden birisi olan akademisyenlerin rollerinde de köklü değişiklikler olmuştur. Günümüzde akademisyenler önceden olduğu gibi her şeyi bilen ve bildiklerini aktaran değil; yaşam boyu öğrenen ve üretebilen, kendini geliştiren ve öğrencilerine ihtiyaç duydukları yeni bilgilere nasıl ulaşabilecekleri noktasında yardımcı olan yol gösterici olmaları beklenmektedir. Dolayısıyla, akademisyenlerin bu yeni rollerini sadece hizmet öncesinde aldıkları eğitimle yerine getirmeleri olanaksızlaşmış ve sürekli * Süleyman Demirel Üniversitesi (SDÜ) tarafından desteklenmiş 2550-M-10 nolu bilimsel araştırma projesinden üretilmiştir. Yazarlar maddi desteğinden dolayı ilgili kuruluşa teşekkür eder.

The present research is part of the government funded project called Young Engineer's Workshop (YEW), a 2‐week‐long summer camp for youngsters to stimulate their interest in coding, electronics and robotics subjects in particular and STEAM fields in general. The YEW curriculum included basic electronics, block‐based programming and robotics through Scratch and Arduino, and student projects on building robotics systems. This experimental study aimed to investigate the cognitive and affective consequences of YEW on the development of middle and high school students' computational thinking (CT) competences. The research methodology was based on a one‐group pretest–posttest model within a quasi‐experimental design. Participants were 17 students from grades 5–6 and 15 students from grades 9–10 in a southwestern city of Turkey. Both quantitative and qualitative data were collected through the YEW application form, a scale for CT, a satisfaction questionnaire, and student diaries. The results showed a significant increase on algorithmic and critical thinking factors of CT whereas no significant changes in creativity, cooperation, and problem‐solving factors of CT. Students reported affective gains including high satisfaction and enjoyment of YEW activities, increased interest, and career planning in programming and robotics fields, and improved self‐confidence in robotics project development. In conclusion, the study suggests that teaching programming can be an effective way to foster CT to some extent but not an adequate or complete solution. Educators need to seek more suitable teaching methods for a more comprehensive learning of CT that can be transferable to noncomputing contexts.

No abstract

Abstract-Spell checking and error correcting applications for agglutinative languages is quite different from other languages, such as English. Thus, to develop spell checking and error correcting software, morphological analysis and mathematical preliminaries are required in agglutinative languages as Turkish. In this study, an application is developed for spell checking and error correcting for Turkish. The application uses Turkish corpus and morphological structure. nZemberek is used for Turkish dictionary suitability of the roots of words and compliance of suffixes to Turkish rules were determined using. The application utilizes n-gram depending on word length and the edit distance method for the correction of words. The application completes the spell check with a 95% success rate and suggests the correct options for spelling errors with an 86% success rate.