No abstract

Bu çalışma, Bingöl ekolojik koşullarında kışlık olarak yetiştirilen bazı buğday, arpa ve tritikale çeşitlerinde farklı ekim zamanlarının ot verimi ve kalitesine olan etkisinin belirlenmesi amacıyla 2015-2016 yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Çalışmada bitki materyali olarak 1 adet tritikale (Ümranhanım), 1 adet iki sıralı arpa (Şahin 91), 1 adet altı sıralı arpa (Altıkat), 1 adet ekmeklik buğday (Pehlivan) ve 1 adet makarnalık buğday (Fırat-93) çeşidi kullanılmıştır. Araştırma Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre dört tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada; bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru ot verimi, kuru otta ham protein (HP), asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), nötral deterjanda çözünmeyen lif (NDF), sindirilebilir kuru madde (SKM), kuru madde tüketimi (KMT) ve nispi yem değerlerine ilişkin veriler ele alınmıştır. Araştırmada tahıl türlerinin; bitki boyları 71,5-86,0 cm, yeşil ot verimleri 1854,7-3140,6 kg da-1 , kuru ot verimleri 520,4-767,1 kg da-1 , kuru otta ham protein oranları %11,2-12,5, ham protein verimleri 65,4-92,4 kg da-1 , ADF oranları %32,2-34,6, NDF oranları %56,1-61,2, SKM oranları %62,0-63,8, KMT oranları %1,96-2,14 ve NYD 95,5-103,3 arasında değişim göstermiştir. İncelenen kalite özellikleri açısından tahılların birbirine yakın sonuçlar verdiği, verim özellikleri açısından ise tritikalenin ön plana çıktığı görülmüştür. Genel olarak çalışmada en yüksek değerler, erken yapılan ekimlerden elde edilmiştir. Bingöl koşullarında ot amaçlı yapılacak tahıl ekimlerinin Ekim ayının 1 ile 15'i arasında yapılması tavsiye edilmektedir.

Determination of Plant Species at Different Direction and Altitudes of Pastures of Yelesen and Dikme Villages in Bingöl AbstractThis study was conducted to compare different directions and altitudes of a pasture land for identification plant species in Yelesen and Dikme villages, Bingöl in 2012 and 2013. Total 155 plant taxa of 96 genus from 29 plant families were identified in the two year study. 15 taxa were decreasers, 9 taxa were increasers and 131 taxa were invaders. Decreasers, increasers, and invaders had 14.86%, 14.54% and 70.59%, respectively in the botanical composition. Identified %11.0 taxa were grasses, %18.1 taxa were legumes and %71.0 taxa were other family crops. The majority of the species Fabaceae (28), Lamiaceae (20), Asteraceae (19) and Poaceae (17) were identified as belonging to the family. In terms of the directions; the diversity of species is highest in the north direction with 90 species, west with 83 species, east with 74 species and south with 71 species were followed. In terms of the altitudes; third altitudes (1704 m) with 102 species have the richest diversity, it was followed by a second altitudes (1876 m) with 85 species, the lowest value were given by first altitudes (1992 m) with 80 species. In the study; west and north directions to be richer than the other directions in terms of the presence of species, species richness in terms of altitudes were found increased that towards the heights down.

Bu çalışma, Macar fiğinin farklı ekim zamanlarına göre verim, kalite ve besin elementleri içerikleri açısından gösterdiği farklılıkları ortaya koymak amacıyla 2014-2015 ve 2015-2016 yıllarında Bingöl ili ekolojik koşullarında yürütülmüştür. Araştırmada Eylül ayının ikinci yarısından başlamak üzere 10 günlük aralıklarla 4 ekim zamanı seçilmiştir. Bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru ot verimi açısından birinci ekim zamanlarının en yüksek değerleri verdiği, ham protein oranlarının ise ekim zamanları açısından istatistiksel olarak bir farklılık göstermediği görülmüştür. En düşük asit deterjan lif (ADF) ve nötral deterjan lif (NDF) oranları ile en yüksek sindirilebilir kuru madde ve nispi yem değerlerinin de birinci ekim zamanından elde edildiği belirlenmiştir. Besin elementleri açısından ise Ca, Mg ve K açısından ekim zamanları arasında bir fark olmadığı ve ekim zamanı geciktikçe P oranında ise azalmalar olduğu görülmüştür. Bingöl ve benzeri ekolojik koşullara sahip karasal bölgelerde, Macar fiği ekiminin, Eylül ayının ikinci yarısından itibaren mümkün olduğunca erken yapılmasının verim ve kalite açısından avantajlı olduğu sonucuna varılmıştır. Changes inYield, Quality and Nutrient Content of Hungarian Vetch (Vicia pannonica Crantz) in Different Sowing Times Article Info

Hayvan beslemesinde kullanılacak kaba yemlere ait besin içeriklerinin ve kalite parametrelerinin önceden bilinmesi başarılı bir hayvancılık için büyük öneme sahiptir. Bu çalışma doğal olarak yetişen bazı buğdaygil yem bitkisi türlerinin yem kalitesini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Dicle Üniversitesi kampüs alanında yeralan doğal vejetasyondan 2017 yılında toplanan 13 değişik buğdaygil cinsine ait 15 buğdaygil yem bitkisi türü, araştırmanın materyalini oluşturmuştur. Bitki türlerine ait doğadan toplanan tohumlar Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma arazinde ayrı ayrı parsellere ekilerek, çiçeklenme döneminde ot ile ilgi analizlerinin yapılması için hasat edilmiştir. Her parselden 3 tekerrürlü olarak alınan kuru ot örnekleri Dicle Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Uygulama ve Araştırma Merkezi (DÜBTAM) Laboratuarlarında analiz edilmiştir. İncelenen özelliklere ait veriler üzerinde yapılan istatiksel analiz sonucuna göre, incelenen tüm özellikler için buğdaygil bitki türlerinin 0.01 düzeyinde birbirlerinden farklı olduğu saptanmıştır. Ayrıca araştırmada incelenen özelliklerin 15 buğdaygil türü arasında aşağıdaki aralıklarda değişim gösterdiği belirlenmiştir; ham protein oranı (HP)-%6.2-19.3; kuru madde oranı (KMO)-%88.9-91.7; asit deterjanda çözünmeyen lif oranı (ADF)-%22.9-43.2; nötral deterjanda çözünmeyen lif oranı (NDF)-%45.9-74.6; asit deterjanda çözünmeyen protein oranı (ADP)-%0.08-0.63; sindirilebilir kuru madde oranı (SKM) %55.3-71.0; kuru madde tüketimi oranı (KMT)-%1.61-2.62 ve nisbi yem değerleri (NYD)-68.9-143.1. Biplot analiz yöntemiyle yapılan analizlerde ise aşağıdaki sonuçlara ulaşılmıştır. İncelenen özelliklerin birbirinden farklı 5 grup oluşturduğu belirlenmiştir. Kuru madde oranı, ADF ve NDF oranlarından oluşan 3 özellik arasında olumlu ve önemli ilişki saptanmış olup, bu üç özellik bakımından sindirilebilirlik oranı ve nisbi yem değerleri en düşük olan Bromus tectorum türü öne çıkmıştır. Öte yandan, aynı grupta yeralan ham protein oranı, magnezyum içeriği ve sindirilebilir kuru madde oranı özellikleri arasında da olumlu ve önemli ilişki olduğu saptanmıştır. Bu üç özelliğin bulunduğu grupta yer alan tek buğdaygil türü olan Lolium perenne türü dikkat çekici bulunmuştur. Yine aynı şekilde nisbi yem değeri ve kuru madde tüketim oranı özellikleri arasında da önemli olumlu ilişki olduğu belirlenmiş olup, iki özellik bakımından ise Festuca arundinacea ve Phalaris canariensis türleri öne çıkmıştır.