This research aims to examine the self-regulation behaviors of the undergraduate students which they display in their music education process and the differentiation of these behaviors according to various variables as well as collecting the opinions of the students about the musical instrument practice behaviors. In this study, where mixed method was used, data were collected by questionnaire for the survey model and interview techniques for the factual part. For the quantitative part of the study the ‘Self-Regulation Behaviors of Music Students’ scale adapted into Turkish by Ersözlü and Miksza (2015) and was used   The themes was acquired by coding the quantitative results obtained in the interviews conducted to discover the behaviors of the students in the instrument playing process. In the study group of the research, the quantitative part consists of 240 students (n=240) studying in music teaching undergraduate programs in Conservatories, Fine Arts, Art Design Faculties and Education Faculties located in different regions of Turkey and the qualitative part consists of (n=5) students. In the results, it was seen that there were significant differences between the 3rd and 4th grades in terms of Behavior dimension of the students. In the Method dimension, on the other hand, there were significant differences between the 1st and 3rd; 3rd and 4th grades in terms of the instrument study year. Furthermore, students have assumed that while they are not able to spare enough time for the study, they recording audios and listening to them again for self-control, evaluating themselves and using personal strategies such as taking notes.

Türkiye’de müzik ve müziğin alt alanlarında yapılmış akademik çalışmaların içerisinde, değerler eğitimi alanında tezler ve makaleler zamanla nitel ve nicel yöntemlerle yürütülmüştür. Yapılan bu çalışmalar, araştırmacılar tarafından yüksek lisans tezleri, doktora tezleri ve makaleler olarak yazılmış ve alınyazında yerini almıştır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de “müzik ve değerler eğitimi” konu başlığıyla yazılmış akademik çalışmaların çeşitli kriterlere göre değerlendirilip sunulması ve bu yolla müzik ve değerler eğitimi alanında yapılacak olan bilimsel araştırmalara katkıda bulunmaktır. Çalışma kapsamında T.C. Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi ve Google Akademik (Google Scholar) veri tabanlarına ulaşılmıştır. “Müzik ve değerler eğitimi” başlıklı tüm akademik çalışmalar taranarak incelenmiş, çalışıldıkları konu başlıklarına göre tasnif edilmiş, ulaşılan sonuçlar yüzde-frekans dağılımları ile verilmiştir. Akademik çalışmalar, belirlenen kriterler (yayın yılı, üniversite, enstitü, akademik derece, yöntem, konu) doğrultusunda sınıflandırılmış ve oransal olarak sunulmuştur

Bu araştırma, müzik öğretmenlerinin çalışmaya tutulma durumlarının yaş, hizmet yılı, cinsiyet, çocuk sahibi olma, medeni durum, öğrenim durumu ve müzik eğitimi alanında katıldığı sertifikalı program sayısı gibi çeşitli demografik değişkenler kapsamında değişiklik gösterip göstermediğini tespit etmek amacıyla tasarlanmıştır. Tarama modelleri ile gerçekleşen araştırma genel tarama modeli tercih edilmiştir. Daha da özelinde ise betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Mersin ilinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı kamu ve resmi okulların farklı kademelerinde çalışan 380 müzik öğretmeni oluştururken örneklemi ise evreni temsil edecek nitelikte, kolayda örnekleme yöntemiyle seçilen n=107 müzik öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak çalışma grubunun demografik bilgilerini belirlemek üzere 7 soruluk “Kişisel Bilgi Formu” ve 9 sorudan oluşan "İşe Tutulma Ölçeği(UWES-9)" kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde AMOS 24’te doğrulayıcı faktör analizi ve SPSS 21 paket programında ise t testi ve tek yönlü varyans analizi yapılmıştır. Yapılan testler neticesinde müzik öğretmenlerinin işe tutulma düzeylerinin sadece medeni durumları kapsamında anlamlı derecede farklılaştığı, diğer demografik değişkenler açısından ise herhangi bir farklılık olmadığı belirlenmiştir. Ortaya çıkan bu sonuçlar ilgili literatür kapsamında tartışılmış ve ileride yapılacak olan çalışmalara yönelik önerilerde bulunulmuştur

No abstract

Bu araştırma, Eric BERNE'nin "Transaksiyonel Analiz (TA) Kuramı"na dayanmaktadır. Çalışma; bir Anadolu Güzel Sanatlar Lisesinde, bireysel çalgı derslerindeki öğretmen-öğrenci iletişiminde kullanılan "ego durumlarını" ve "transaksiyonları" belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma grubu, araştırmanın yapıldığı lisede görev yapan çalgı öğretmenleri (N=15) ile öğrencilerin (N=83) tümünü kapsamaktadır. Araştırma verileri, Arı (1989) tarafından geliştirilen "Ben Durumları Ölçeği" kullanılarak toplanmıştır. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin "Koruyucu Ebeveyn" ve "Yetişkin" ego durumlarını ağırlıklı olarak kullandıkları saptanmıştır. Öğrenciler kendilerine göre "Koruyucu Ebeveyn", öğretmenlerine göre ise "Uygulu Çocuk" ego durumlarını ağırlıklı olarak kullanmaktadır. Her iki taraf da en az "Eleştirel Ebeveyn" ego durumunu kullanmaktadır. Öğretmen ve öğrenci iletişiminde, "tamamlayıcı transaksiyon" gerçekleştiği saptanmıştır