Good Affordable Food (GAF) is a small-group nutrition education intervention for adults with low socioeconomic status and small incomes. It aims to empower participants to save money on groceries and consume healthier diets. This paper reports the short-term and longer-term effects on behavioural determinants and self-reported behavioural changes. A quasi-experimental control group design was applied with a baseline measurement, a post-test immediately after the intervention, and a follow-up measurement after six months. The study included 237 participants (intervention group: n = 131; control group: n = 106) at baseline, 197 at post-test, and 152 at follow-up. Data were collected by telephone, mostly using closed interview questions. Positive short-term and longer-term effects were found for attitude towards the costs of healthy foods, food label use, and the use of liquid butter or oil to prepare hot meals. Short-term intervention effects related to knowledge towards saving money on groceries, self-efficacy towards healthy eating, portion size awareness, and mindful eating. GAF was effective in changing some determinants and behaviours related to cost and food consumption, however, mostly in the short term. Thereby, it is an example of combining pricing and health information in nutrition education that developers of effective nutrition education for low-income groups can build on.

This study explored the population characteristics and needs of informal caregivers reporting a low or high burden. A cross-sectional study was conducted in the Netherlands to explore the associations between the characteristics and needs of informal caregivers and the burden they perceive and to assess the variance in perceived burdens that is explained by these variables. Three thousand sixty-seven adult informal caregivers and 1936 senior informal caregivers participated, almost 15% of whom perceived a high burden. Particularly caregivers in the 40 to 54 age group perceived a high burden, while caregivers with an intermediate educational level reported a low burden. Higher burden was also reported by caregivers who spent more time on the care provision tasks, had a high level of depressive symptoms, or reported loneliness. The explored variables seem to be important to explain caregiver burden. Longitudinal research is warranted to establish the causal directions of these associations.

The problem of overburdening is increasing among informal caregivers. Some attention has been paid to relationship factors, positive effects of caregiving, and coping strategies in relation to caregivers' perceived burdens, as these factors might make valuable contributions. The aim of this study was to thoroughly explore the views, experiences, and interpretations of informal caregivers with regard to these factors, who lived in the southernmost part of the Netherlands. In this qualitative case study design, 26 informal caregivers were interviewed using a semistructured questionnaire. The respondents indicated that having a good relationship with the care recipient, experiencing positive effects of providing care, and using coping strategies reduced their burden. In the future, longitudinal research is warranted to determine the actual contribution of these factors.

argumenten kunnen komen, is het lastig om de interesse en aandacht van politici en bestuurders te krijgen voor gezondheid Er zijn immers vele andere thema's die lokaal spelen, zoals veiligheid, bereikbaarheid, overlast van jongeren en dergelijke. Echter, invloeden van buitenaf, zoals een landelijke bekendheid, die deze gemeente uitkiest als voorbeeldstad voor Nederland, of een plaatselijke 'miss', die de gemeente op de kaart wil zetten, krijgen bestuurders veel makkelijker enthousiast. Zij gaan daarbij slechts beperkt in op inhoud, hebben geen onderzoeksresultaten nodig en bereiken veel sneller het gewenste resultaat, namelijk dat het onderwerp hoog op de politieke agenda komt.In Zwolle was het een combinatie van een lobby van wetenschappers en onderwijsinstelling, die Zwolle als 'voorbeeld' neerzette met de zichtbare resultaten van het goedlopende project, die ervoor hebben gezorgd dat de aanpak van gezondheidsbevordering 'op de kaart is gezet' en voortgezet kan worden. Ik ben ervan overtuigd dat ons dat als GGD/gezondheidsbevorderaars alléén niet was gelukt.Wat we daarvan kunnen leren, is dat uitstraling, het imago, belangrijk is voor politici/bestuurders, zeker in verkiezingstijd. Als er zich kansen voordoen om de gemeente of zelfs de bestuurder te profileren, dan moeten we die pakken, uiteraard zonder dat we de inhoud in de steek laten. We moeten er goed over nadenken waarom het voor een bestuurder aantrekkelijk kan zijn en laten zien welke winst het de gemeente oplevert om in gezondheid te investeren. Mondriaan Zorg Groep (GGZ instelling), (sport)verenigingen , Stichting Thuiszorg (voeding&dieet), CAD, politie, wethouder welzijn/vgz, ambtenaar welzijn, ambtenaar 'buurten'. Opzet: Het uitgangspunt van wijkgericht werken aan gezondheid is dat het een langdurig en structureel karakter krijgt, waarbij de eerste ca. vijf jaar in het teken staan van bewustwording van de eigen rol bij het behoud van gezondheid.Gezond Samen Leven richt zich op een lokale setting, doelgroep of thematiek. Hieromtrent wordt een intersectorale samenwerkingsstructuur opgebouwd en onderhouden. In deze structuur participeren naast betrokken instanties en organisaties ook belangrijke sleutelfiguren op lokaal niveau (doelgroep, scholen, huisartsen, wijkorganisaties, welzijnswerk etc.). Door deze groep worden lokale gezondheidsbevorderende interventies opgezet en georganiseerd.Gezond Samen Leven is een intensieve werkwijze die bij voorkeur langlopend wordt ingezet. Wij werken met interventiemixen waarbij verschillende strategieën (gericht op leefstijl, determinanten van gedrag en omgeving) worden gecombineerd. Theoretische onderbouwing: Wij baseren ons op het model van Bracht 1 waarin vijf fasen worden onderscheiden:1 Community analyse: in kaart brengen hoe de wijk eruit ziet, welke (gezondheids-)problemen er spelen en welke behoeften wijkbewoners hebben. 2 Ontwerp en initiatie: kennismaken met de leden van de community middels gestructureerde gesprekken 3 Implementatie: de plannen worden uitgevoerd 4 Behoud en consolidatie: gericht op het in...

No abstract