The purpose of this study was to evaluate the effects of a 9-week supervised multicomponent exercise program on functional fitness and body composition in independent older adults. Forty-two adults age 60–86 years were randomly assigned to an exercise or a control group and were evaluated before and after training. The training program consisted of 3 sessions of walking, strengthening, and flexibility exercises per week. The multicomponent training program resulted in significant (p < .005) improvements on the chair stand, arm curl, 6-min walk, and up-and-go tests. The findings of this study indicate that a 9-week training program increased upper and lower body strength, aerobic endurance, and agility/dynamic balance in older adults. The most affected components of functional fitness were lower body strength and aerobic endurance. There was no effect of the 9-week training on body composition.

No abstract

No abstract

Bu çalışmanın amacı; Kayseri'de görev yapan beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin serbest zaman motivasyonlarının cinsiyet, serbest zaman aktivitelerine katılım sıklığı ile sportif, sosyal ve sanatsal/kültürel aktivitelere aktif/pasif katılım değişkenlerine göre karşılaştırılması ve yaşam tatmini, serbest zaman motivasyonu, serbest zaman aktivitelerine katılım sıklığı arasındaki ilişkiyi saptanmasıdır. Araştırmanın evreni Kayseri merkez ilçelerdeki ilk ve ortaöğretim okullarında görev yapan 300 beden eğitimi ve spor öğretmeninden oluşmaktadır. Buna göre; çalışmanın örneklemini Kayseri'de beden eğitimi ve spor öğretmeni olan 166 erkek (Ort yaş =34.14±5.46) ve 59 kadın (Ort yaş =31.34±5.04) toplam 225 (Ort yaş =33.41±5.488) katılımcı oluşturmaktadır. Katılımcıların; yaşam tatmininin belirlenmesinde Diener ve ark. (1985) tarafından geliştirilen ve Köker (1991) ve Yetim (1991) tarafından Türkçe 'ye uyarlanan "Yaşam Tatmini Ölçeği", serbest zaman motivasyonlarını belirlemek amacıyla Pelletier ve ark. (1991) tarafından geliştirilen ve Mutlu (2008) tarafından Türkçe'ye uyarlanan "Boş Zaman Motivasyon Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson ve Spearman Korelasyon Analizi, Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis Varyans Analizi ve Tek Yönlü Çok Değişkenli Varyans Analizi (Manova) kullanılmıştır. Sonuç olarak; yaşam tatmini, serbest zaman motivasyonu ve serbest zaman aktivitelerine katılım sıklığı arasında pozitif doğrusal ilişki saptanmıştır. Cinsiyete, serbest zaman aktivitelerine katılım sıklığına ve sportif aktivitelere aktif/pasif katılıma göre serbest zaman motivasyonu arasında fark anlamlı bulunurken,sosyal ve sanatsal/kültürel aktivitelere aktif/pasif katılıma göre anlamlı fark bulunamamıştır.