Bu çalışmada, plevral hastalıkların tanısında uyanık ve entübasyonlu video-yardımlı torakoskopik cerrahinin güvenliği ve tanısal doğruluğu karşılaştırıldı.Ça lış mapla nı:Bu prospektif randomize çalışma Ekim 2016 ve Nisan 2018 tarihleri arasında yapıldı ve çalışmaya video-yardımlı torakoskopik cerrahide deneyimli beş tıbbi merkezden 293 hasta (201 erkek, 92 kadın; ort. yaş 53.59 yıl; dağılım, 18-90 yıl) dahil edildi. Hastalar sedoanaljezi ile uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi (entübasyonsuz) ve genel anestezi ile video-yardımlı torakoskopik cerrahi (entübasyonlu) olarak iki gruba randomize edildi. Tanısı konulmamış plevral efüzyonları ve nodüller, kitleler gibi plevral patolojileri olan hastalar dahil edildi. Ağrı, ajitasyon ve hipoksi gibi durumlar entübasyon için endikasyon idi. Gruplar demografik veriler, ameliyat sonrası ağrı, ameliyat süresi, komplikasyonlar, işlemlerin tanısal doğruluğu ve maliyet açısından karşılaştırıldı. Tüm hastalar nonspesifik, malignite şüpheli veya yetersiz örnekler için en az 12 aylık takip süresini tamamladı. Bul gu lar:Uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi 145, entübasyonlu video-yardımlı torakoskopik cerrahi 148 hastada uygulandı. Hastaların %83'ünde (243/293) plevral hastalık tek taraflı iken %17'sinde (50/293) iki taraflı idi. Gruplar arasında komorbidite varlığı açısından farklılık yoktu (p= 0.149). Uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi grubunda bir hasta (0.6%) dirençli ağrı ve ajitasyon nedeniyle genel anesteziye geçirildi. Ameliyat sonrası komplikasyonlar olarak uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi grubunda bir hastada sıvı drenajı ve pnömoni gözlemlendi (0.6%) ve video-yardımlı torakoskopik cerrahi grubunda bir hastada sıvı drenajı saptandı (0.6%). Ameliyat sonrası 4, 8, 12. veya 24. saatte görsel analog ölçeği ile ölçülen ağrı yoğunluğunda farklılık yoktu (p>0.05). Ameliyat sonrası patolojik tanıların dağılımı ve oranları da benzerdi (p= 0.171). Hem ameliyat maliyeti hem de toplam hastane maliyeti uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi grubunda daha düşük idi (p<0.001, p= 0.001). So nuç:Çalışmamız uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahinin güvenli, genel anestezi altında uygulanan video-yardımlı torakoskopik cerrahiye kıyasla benzeri güvenilirliği ve tanısal doğruluğu ve daha düşük maliyetli olduğunu gösterdi. Uyanık video-yardımlı torakoskopik cerrahi sadece komorbiditesi olan hastalarda değil, tüm hastalarda tercih edilen ilk yöntem olabilir.Anah tarsöz cük ler: Uyanık, lokal anestezi, plevral efüzyon, torakoskopi, video yardımlı torakoskopik cerrahi.

Background We aimed to assess the feasibility and short‐term clinical outcomes of surgical procedures for cancer at an institution using a coronavirus disease 2019 (COVID‐19)‐free surgical pathway during the peak phase of the severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS‐CoV‐2) pandemic. Materials and Methods This was a single‐center study, including cancer patients from all surgical departments, who underwent elective surgical procedures during the first peak phase between March 10 and June 30, 2020. The primary outcomes were the rate of postoperative SARS‐CoV‐2 infection and 30‐day pulmonary or non‐pulmonary related morbidity and mortality associated with SARS‐CoV‐2 disease. Results Four hundred and four cancer patients fulfilling inclusion criteria were analyzed. The rate of patients who underwent open and minimally invasive procedures was 61.9% and 38.1%, respectively. Only one (0.2%) patient died during the study period due to postoperative SARS‐CoV2 infection because of acute respiratory distress syndrome. The overall non‐SARS‐CoV2 related 30‐day morbidity and mortality rates were 19.3% and 1.7%, respectively; whereas the overall SARS‐CoV2 related 30‐day morbidity and mortality rates were 0.2% and 0.2%, respectively. Conclusions Under strict institutional policies and measures to establish a COVID‐19‐free surgical pathway, elective and emergency cancer operations can be performed with acceptable perioperative and postoperative morbidity and mortality.

Purpose In lung adenocarcinoma cases, ‘spread through air spaces’ (STAS) is a new indicator of invasion and directly related to disease survival. The aim of our study is to establish whether a preoperatively performed 18F-Fluorodeoxyglucose (FDG) PET/computed tomography (CT) imaging data can predict the presence of STAS in cases with lung adenocarcinoma and thus predict the decision for the type of surgery and adjuvant chemotherapy. Materials and methods Between 2000 and 2019, we retrospectively analyzed 63 patients with lung adenocarcinoma cases that had undergone lobectomy or pneumonectomy. Semiquantitative parameters were calculated and metabolic tumor volume (MTV)/CT volume (CTV) ratio was recorded from FDG PET/CT data. The pathological samples from these patients were evaluated for STAS. All these values were evaluated for their correlation with the alveolar spread. Results There was no statistically significant correlation to be found between CTV, MTV, total lesion glycolysis (TLG), standardized uptake value (SUV)max, SUVmean and STAS (P > 0.05). However, MTV/CTV ratio above 1 had statistically more alveolar spread. In the group with an MTV ratio above 1, STAS positivity was 27 (75%), and 9 (25%) did not have STAS, whereas these were 6 (22.2%) patients who had STAS, and 21 (77.8%) did not have STAS in the group with below 1 (P < 0.001). Conclusions In the preoperative PET study inoperable lung adenocarcinoma cases, MTV/CTV ratio higher than 1 was found to predict STAS positivity. As a result, it was found that it provided significant clinical additional information regarding the need for a surgical approach (lobar resection instead of sublobar) and adjuvant chemotherapy.

Biber (Capsicum annuumL.) Genotiplerinin SSR Markörleri ile Genetik Karakterizasyonu Molecular Characterization of Pepper (Capsicum annum L.) Genotypes Using SSR Markers ÖZ Amaç:Biber (Capsicum annuumL.) genotiplerinin SSR (Simple Sequence Repeats) markörleri ile genetik karakterizasyonuyapılmıştır. Materyal ve Metot:Çalışmada kullanılan biber çeşitleri Akdeniz Bölgesinde yer alan Antalya ilindeki çeşitli fide şirketlerinden temin edilmiştir. Toplamda 10 çeşit biber fidesi ve 10 SSR primeri ile PCR çalışmaları yürütülmüştür. Bulgular:SSR markörleri ile yapılan UPGMA (unweighted pair group method with arithmetic mean) analizleri sonucunda biber çeşitleri 2 ana gruba ayrılmıştır. Birinci ana grup iki alt gruba ayrılmıştır. İlk alt grupta Vezir, Üçburun, Acıburun, Yükselince, Anadol, Serenad, Hayfa Şili yer almaktadır. İkinci alt grupta ise Jalomex yer almaktadır. İkinci ana grupta Ergenekon ve Kanyon genotipleri yer almaktadır. Vezir-Üçburun ve Yükselince-Anadol çeşitleri benzer gruplar olup incelenen SSR bölgeleri bakımından benzer özellik göstererek birlikte gruplanmıştır. Ergenekon-Kanyon, Serenad-Hayfa Şili kendi aralarında benzerlik gösteren diğer gruptur. En uzak benzerlik Jalomex ve Ergenekon arasında olup, ikinci uzak benzerlik Jalomex-Kanyon arasındadır. Toplam allel sayısının 162, spesifik allel sayısının 60 olduğu ve bant büyüklüğünün ise 164 ile 294 bç arasında değiştiği belirlenmiştir. Polimorfik bilgi içeriği (PBİ) 0.04 ile 0.89 arasında değişim göstermiştir. Sonuç:Türkiye'deki biber türlerine ait SSR bulgularımız, bölgede bundan sonraki ıslah çalışmalarında ebeveyn seçiminde bir basamak oluştururken, biber genotiplerinin yayılma alanlarının belirlenmesinde, genetik koleksiyonların karşılaştırılmasında,biber genotiplerinin karakterizasyonunda kullanılabilir.

No abstract