No abstract

No abstract

No abstract

Siderophores are secondary metabolites released into the environment by various microorganisms, fungi, and plants to chelate iron from the surrounding environment. It is known that siderophores bind to other metals besides iron. Today, heavy metals, which are released as an undesirable result of industrial development, accumulate at high rates and pose a significant threat to biological living things. In this sense, remediation of heavy metal-contaminated sites is an urgent requirement. Siderophores are promising agents for the removal of heavy metals from natural habitats with the role of bioremediation. In this study, the effect of heavy metals on the growth and siderophore production of Brevibacillus laterosporus was investigated. Maximum siderophore production was determined as 50 % at 48 h in the metal-free growth media. In addition, maximum siderophore production was determined for various heavy metals including 5 μM Hg2+, 0.5 mM Ni2+, 0.1 mM Co2+, and 2.5 μM Fe2+. Intracellular uptake of the mercury was also measured using optical emission spectroscopy and compared with siderophore production values of the B. laterosporus. The maximum biosorption of mercury was measured to be 40% in 5 μM Hg2+-containing media at 48 h of incubation. The results show that siderophore production is affected by uptake of various metals, and are usable for removing of heavy metals from environmental habitats.

Bacilluslar farklı çevrelerde yaygın olarak bulunan ve spor oluşturan mikroorganizmalardır. Bu mikroorganizmaların gıda endüstrisi, ısıtma ve arıtma sistemleri gibi pek çok alanda önemli kontaminant oldukları ve bu sistemler içinde biyofilm tabakaları oluşturdukları bilinmektedir. Bu bakterilerin büyük çoğunluğu hem gıda sektöründe önemli indikatörler olmaları, hem de pek çok endüstriyel sistemde enerji kaybına sebep olduklarından dolayı oluşturdukları biyofilm yapılarıyla mücadele son derece önem taşımaktadır. Bu çalışmada termofilik bir mikroorganizma olan Geobacillus kaustophilus’un polistiren yüzey üzerinde biyofilm oluşumuna çeşitli çevresel faktörlerin etkisi araştırılmıştır. Bu bakteri polistiren yüzey üzerinde biyofilm oluşturarak en iyi tutunmayı 168. saatte gerçekleştirmiştir. Optimum biyofilm oluşumu için gerekli sıcaklık maksimum büyümenin gerçekleştiği 55 °C olarak tespit edilmiştir. En yüksek biyofilm oluşumu %5 glikoz ve %3 NaCl’ün ayrı ayrı varlığında gözlenirken, şeker ve tuzun birlikte en etkili konsantrasyonları sırasıyla %3 ve %1.5 olarak belirlenmiştir. %5 glukoz ve %3 NaCl oranında ise biyofilm oluşumu inhibe olmuştur. Isı şoku ve UV uygulanan hücrelerde ise tutunma gözlenmemiştir. SDS ve lizozim gibi hücre duvarını denatüre edici ajanların varlığı vejetatif hücrelerde biyofilm oluşumunu azaltmış/engellerken lizozim muamelesinin SDS’e oranla biyofilm oluşumunda daha etkili olduğu saptanmıştır.