No abstract

Bu çalışmanın amacı Türkiye'de genç yetişkinler için zamana dayalı eksik istihdamın özelliklerini ve mevcut durumun temel karakteristiğini açıklamaktır. Bu amaçla Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından en son 2018'de yapılan Hanehalkı İşgücü Araştırması (HİA) mikro verileri kullanılmıştır. Çalışmada genç yetişkinler olarak 19-30 yaş gurubu dikkate alınmış ve bu gruptaki eksik istihdamı ampirik olarak analiz edebilmek için standart probit modeli kullanılmıştır. Çalışmada bağımsız değişkenler olarak, cinsiyet, eğitim düzeyi, firma büyüklüğü, sektör yapısı ve özellikleri, medeni durum ve çalışma şekli kullanılmıştır. Bununla beraber genç yetişkinlerin çalıştığı coğrafi bölgeler de kontrol edilmiştir. Çalışmadan elde sonuçlara göre; kadınların, üniversite mezunlarına göre daha düşük eğitim seviyesine sahip olanların, orta ve büyük işletmelerde çalışanların ve kayıt dışı sektörde çalışanların baz kategorilerine göre eksik istihdamda bulunma olasılıkları daha yüksekken, evli ve eşinden ayrılmış /eşini kaybetmiş kadınların bekarlara göre eksik istihdamda bulunma olasılıkları daha düşüktür. Bununla birlikte, ücretsiz aile işçilerinin yevmiyeli çalışanlara göre eksik istihdamda olma olasılıkları daha yüksektir. Sektörler bazında incelendiğinde ise eğitim sektöründe çalışan genç yetişkinlerin eksik istihdamda bulunma olasılıkları diğer sektörlere göre daha yüksektir.

ÖzetTarım sektörü bütün ülke ekonomileri için stratejik bir öneme sahiptir. Bu

ÖzBu çalışmanın amacı Türkiye'de hanehalkı düzeyinde yapılan, kültür ve spor harcamalarını belirleyen faktörlerin mikro veri analizini yapmaktır. Bu amaçla Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından en son 2019 yılında yapılan "Hanehalkı Bütçe Anketi" veri seti kullanılmıştır. Lojistik regresyon tahmin yönteminin kullanıldığı çalışmada, hanehalkı reisinin cinsiyeti, eğitim düzeyi, gelir düzeyi, hanehalkı tipi, hanehalkı büyüklüğü, konut mülkiyeti, otomobil sahipliği, dışarda yeme alışkanlıkları, kredi kartı kullanımı ve hanedeki gazete ve dergi alışkanlığı bağımsız değişkenler grubu olarak kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre kadınların, yüksek gelir ve eğitim düzeyine sahip olanların, yakınlarıyla birlikte yaşayanların, göreli geniş ailelerin, otomobil sahiplerinin, dışarda yeme alışkanlığı olanların, kredi kartı kullananların ve gazete ve dergi alışkanlığı olanların kültür ve spor harcaması yapma eğilimlerinin daha yüksek olduğu görülmüştür.

Bireylerin çalışma hayatındaki tercihleri kendi hesabına çalışma biçiminde olabilirken, ücretli olarak çalışma biçiminde de ortaya çıkabilmektedir. Gelişmiş ve gelişmekte olan birçok ülke, bireysel girişimciliği destelemek amacıyla çeşitli teşvikler vermektedir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de iş arayan bireylerin çalışma tercihlerini analiz etmektir. Bu amaçla TÜİK tarafından en son 2020’de yapılan Hanehalkı İşgücü Anketi (HİA) mikro veri seti kullanılmıştır. Lojistik regresyon yöntemiyle yapılan tahminde, bireylerin cinsiyeti, eğitim durumu, yaş, medeni durumu, yerleşim türü ve yaşadığı bölgeler bağımsız değişken olarak alınmıştır. Analiz sonuçlarına bakıldığında, erkeklerin, göreli yüksek eğitim düzeyine sahip olanların, evli olmayanların, ilçe ve bucaklarda yaşayanların kendi hesabına çalışma isteğinde olma olasılıkları daha yüksektir. Bununla birlikte bireylerin yaşı ilerledikçe girişimcilik isteği artarken, belli bir yaştan sonra kendi hesabına çalışma olasılıklarının azaldığı dikkat çekmektedir. Son olarak, Kuzeydoğu Anadolu, Ortadoğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yaşayan bireylerin, diğer bölgelerde yaşayanlara göre, kendi işini kurma isteklerinin daha yüksek olduğu görülmüştür.