Objective Augmented reality (AR) and virtual reality (VR) facilitate motor learning by enabling the practice of task-specific activities in a rich environment. Therefore, AR and VR gait training may improve balance and gait in Parkinson’s Disease (PD). Methods Thirty patients with PD were randomly divided into study ( n = 15) and control ( n = 15) groups. The study group was given AR and VR gait training combined with conventional training. The control group was given conventional training only. The training was applied to both groups 3 days a week for 6 weeks. Motor symptoms with the Unified Parkinson Disease Rating Scale-Motor Examination (UPDRS-III), balance with posturography and Berg Balance Scale (BBS), perceived balance confidence with Activity-Specific Balance Confidence Scale (ABC), gait with spatio-temporal gait analysis, and functional mobility with Timed Up and Go Test (TUG) were assessed. Results At the end of the study; UPDRS-III, posturography measurements, BBS, ABC, spatio-temporal gait parameters, and TUG improved in the study group ( p < 0.05), while BBS, ABC, and only spatial gait parameters (except for step width) improved in the control group ( p < 0.05). There was no change in posturography measurement, temporal gait parameters, and TUG in control group ( p > 0.05). When the developed parameters in both groups were compared, the amount of improvement in BBS and ABC was found similar ( p > 0.05), while the improvement in the other parameters was found higher in the study group ( p < 0.05). Conclusion It was concluded that AR and VR gait training provides the opportunity to practice walking with different tasks in increasingly difficult environments, thus improving balance and walking by facilitating motor learning.

No abstract

Akıllı telefon ve tabletler iletişim, ulaşım, eğlence, eğitim ve güvenlik gibi pek çok amaçla kullanılan ve giderek yaygınlaşan mobil teknolojik cihazlardır. Toplumun her kesimi tarafından kullanılmakla birlikte özellikle çocuklar ve gençlerin akıllı telefon ve tabletler ile çok uzun süre geçirdikleri gösterilmiştir. Mobil teknoloji kullanımın artması ile birlikte kas iskelet sistemi ağrıları, uykusuzluk, konsantrasyon güçlüğü ve yorgunluk gibi çeşitli semptomlar ortaya çıkmaktadır. "Text neck" tanımı ilk kez Dr. Dean L. Fishman tarafından uzun süre akıllı telefon ve tablet kullananlarda boyun, baş ve omuz ağrısı ve üst ekstremitelerde uyuşma problemi olarak tanımlanmıştır. Mobil cihazları kullanırken uzun süre baş ve kolların önde olduğu kifotik bu postürün erken artrit başlangıcı ve disk dejenerasyonu için potansiyel risk oluşturduğu düşünülmektedir. "Text neck"in boyun ağrısı, sırt ağrısı, omuz ağrısı, baş ağrısı, uykusuzluk, ellerde karıncalanma ve uyuşma gibi çeşitli semptomları bulunmaktadır. "Text neck" için belli tanı kriterleri olmamakla birlikte bazı araştırmacılar baş ve boyun postürünün değerlendirilmesi için görsel yöntemler geliştirmişlerdir. "Text neck" için öncelikle koruyucu fizyoterapi yaklaşımları önerilebilir. Semptomların varlığı durumunda ise tedavi edici fizyoterapi teknikleri uygulanabilir. Koruyucu ve tedaviye yönelik fizyoterapi yaklaşımları konusunda çok az sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmalarda postür eğitimi, farkındalığın artırılması, ergonomik düzenlemeler ve egzersiz programları ön plana çıkmaktadır. Bu derlemede "text neck" sendromuna neden olan faktörler, görülen semptomlar, değerlendirme yöntemleri ve tedavi yaklaşımları ele alınarak güncel literatür ile birlikte tartışılmıştır.

This study aimed to investigate the relationship of sit-to-stand and walking performance with leg muscle strength and core muscle endurance in people with multiple sclerosis (PwMS) with mild disabilities. In this study, 49 PwMS (Expanded Disability Status Scale score = 1.59 ± 0.79) and 26 healthy controls were enrolled. The functional performances, including sit-to-stand and walking performances, were evaluated with the five-repetition sit-to-stand test, timed up and go test, and 6-min walking test. The PwMS finished significantly slower five-repetition sit-to-stand, timed up and go, and 6-min walking test than the healthy controls. In addition, the significant contributors were the weakest trunk lateral flexor endurance for five-repetition sit-to-stand; the Expanded Disability Status Scale score, and the weakest hip adductor muscle for timed up and go; the weakest hip extensor muscles strength for 6-min walking test. The functional performances in PwMS, even with mild disabilities, were lower compared with healthy controls. Decreases in both leg muscle strength and core muscle endurance are associated with lower functional performance in PwMS.

No abstract