Dijital ebeveynlik, çocuklarının dijital medya araçlarını kullanımlarına yönelik ebeveynlerin ortaya koydukları tutum ve davranışlardır. Bu çalışmada, ebeveynlerin dijital ebeveynlik yaklaşımlarına yönelik tutumlarının ölçülmesi amacıyla geliştirilen ölçme aracının psikometrik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya İstanbul'da yaşayan ve çocuklarını yaşları 6-18 arasında değişen 355 ebeveyn gönüllü olarak katılmıştır. Çalışma grubunun yaş ortalaması 40.9'dur. Çalışmanın güvenirlik analizlerinden test-tekrar test uygulaması ise 34 katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Yapılan açımlayıcı faktör analizi sonucunda, toplam varyansın % 46.109'unu açıklayan iki faktörlü bir yapıya ulaşılmıştır. Bu yapı için gerçekleştirilen doğrulayıcı faktör analizi aracılığıyla uyum değerlerinin modeli doğruladığı belirlenmiştir (Ki-kare χ2/sd= 3,305, GFI= .92, AGFI=.89, CFI=.87, RMSEA=.08 ve RMR=.05). Ölçeğin iç tutarlılık katsayıları .724 ile .776 arasında, iki yarı test-güvenirlik katsayıları .631 ile .764 arasında değişmektedir. Geçen zamana kıyasla güvenirliğin değerlendirilmesi için yapılan Bağımlı Örneklem t-Testi sonuçlarına göre, her iki faktör açısından da çalışma grubunun ön ve son test puanları arasında anlamlı fark olmadığı görülmüştür. Bu sonuçlar ışığında Dijital Ebevynlik Tutum Ölçeği'nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu görüşüne varılmıştır.

The purpose of this study was to investigate the relations between pre-service teachers' scientific epistemological beliefs and goal orientations in 2X2 framework. Scientific epistemological beliefs are domain-specific views of people about nature and acquisition of scientific knowledge, how scientific knowledge is produced, how reliable and valid that knowledge is and how it is shared. Participants were 484 pre-service teachers and 284 (59 %) of them were attending to education faculty and 198 (41 %) of them were graduates who attended teaching certificate program. Scientific epistemological beliefs predicted both mastery (approach-avoidance) and performance (approach-avoidance) goal orientations. The participants who viewed science from a more traditional perspective were more likely to adopt mastery-approach, mastery-avoidance, performance-approach and performance-avoidance goals, respectively. Moreover, the participants who attended and successfully completed a scientific research methods course formerly had less traditional scientific epistemological beliefs than the participants who had not attended to such a course previously. Theoretical and educational implications of the findings were discussed.

Since gamification has strengthened its place in education over the years, it is frequently preferred in English as a Second Language Learning. This study aims to investigate the literature on the effects of gamification on students’ English learning as a second language and the tendency of students to use games to learn English as a second language. This review contains a systematic review of published articles about gamification in English as a Second Language Learning for learners aged between 11-18 from 2013 to 2020. The study was designed according to the specifications of the PRISMA 2009 Checklist. A combination of words related to gamification, game-based learning, English as a Second Language, and secondary school was included as a search strategy. After selection, ten research articles written in English were reviewed. Their results indicated that the games enhance the fun, raise students’ motivation, and boost their participation while helping their autonomous learning. This review includes suggestions to support planning game-based English lessons.

Öz: Dijitalleşme günlük yaşamı her anlamda etkileyen bir süreç olarak çocuk ve gençlerin psikososyal gelişimi ve eğitimi açısından ebeveynler ve öğretmenlerin rolleri ve sorumluluklarında bir dönüşümü de beraberinde getirmektedir. Bu rol ve sorumlulukların dayandığı anlayış genç kuşağın dijital öğrenme ve gelişme olanaklarından maksimum düzeyde faydalanmalarını desteklerken; onların dijital risklerden korunmasını sağlamaktır. Çünkü gelinen noktada, dijital medya ve bu amaçla kullanılan teknolojik araçlar çocukların ve gençlerin yaşamalarının ayrılmaz bir parçası olmaya başlamıştır. Dijital okuryazarlığın önemine dikkat çekilerek, burada, dijitalleşme olgusunun çocuk ve gençlerin psikososyal gelişimi ve eğitimine yönelik dönüştürücü etkisi, yine dijital çağın getirisi olan öğrenme olanakları ve riskler açısından, ebeveynlerin ve öğretmenlerin değişen rollerine odaklanılarak tartışılmaktadır. Bu noktada ebeveyn ve öğretmenlerin bütüncül bir dijital okuryazarlık politikası kapsamında desteklenmesine yönelik ihtiyaç ifade edilmektedir.

No abstract