No abstract

No abstract

ÖzBu araştırmanın amacı kendini sabotaj ile psikolojik iyi olma arasındaki ilişkiyi ve bu iki kavram arasındaki ilişkinin cinsiyet, algılanan gelir düzeyi, ebeveyn tutumları değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğini incelemektir. Araştırma Sakarya Üniversitesi'nin çeşitli bölümlerinde lisans öğrenimi gören 316 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, kendini sabotaj ile psikolojik iyi olma arasında negatif bir ilişki olduğu saptanmıştır. Üniversite öğrencilerinin kendini sabotaj düzeylerinin cinsiyet açısından anlamlı farklılıklar gösterdiği, algılanan gelir düzeyi ve ebeveyn tutumları açısından ise anlamlı farklılıklar göstermediği bulunmuş; psikolojik iyi olma düzeylerinin ise cinsiyet ve algılanan gelir düzeyi açısından anlamlı farklılıklar gösterdiği, ebeveyn tutumları açısından anlamlı farklılıklar göstermediği bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Kendini sabotaj, Psikolojik iyi olma, Ebeveyn tutumları AbstractThe aim of this study is to investigate the relationship between self-handicapping and psychological well-being. A further aim of the study is to examine the relationship of these two concepts whether or not showingsignificant differences in terms of the variables of gender, perceived income status, and parental attitudes. The research population was composed of 316 students studying at undergraduate degree at various departments in Sakarya University. In consequence of this research, there's a significant negative relationship between self-handicapping and psychological well-being. The students' level of self-handicapping shows significant differences concerning with gender and no significant differences concerning with perceived income status and parental attitudes; the students' level of psychological well-being shows significant differences concerning with gender and perceived income status and no significant differences concerning with parental attitudes.

No abstract

Bu araştırma internet bağımlılığı ile sosyal ve duygusal yalnızlık arasındaki ilişkiyi incelemek amacı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma 2015-2016 eğitim-öğretim yılında İstanbul'da bulunan Ümraniye Atakent Anadolu Lisesi'nde öğrenim gören 311 öğrenci ile yapılmıştır. 163'i kız ve 148'i erkek öğrenciden oluşan örneklemin yaş ortalaması 15,36 bulunmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak İnternet Bağımlılığı Ölçeği ile Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Ölçeği kullanılmıştır. Yapılan korelasyon analizi sonucunda internet bağımlılığının; sosyal ilişkilerde yalnızlık, duygusal ilişkilerde yalnızlık ve aile ilişkilerinde yalnızlık ile pozitif anlamda ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Yapılan çoklu regresyon analizinde sosyal ilişkilerde yalnızlık ve duygusal ilişkilerde yalnızlığın modele özgün katkısı anlamlı bulunmuş iken aile ilişkilerinde yalnızlığın modele özgün katkısı anlamlı değildir. Sosyal ve duygusal yalnızlığın alt boyutları olan sosyal ilişkilerde yalnızlık, duygusal ilişkilerde yalnızlık ve aile ilişkilerinde yalnızlık toplam varyansın yaklaşık %11'ini açıklamaktadır. Buna göre sosyal ilişkilerde yalnızlık ve duygusal ilişkilerde yalnızlık internet bağımlılığının yordayıcılarından olup en güçlü yordayıcının duygusal ilişkilerde yalnızlık olduğu tespit edilmiştir.