Plannen is van belang bij gezondheidsbevorderende interventies. Er is al lang en veel geschreven over planning in de gezondheidsbevordering, wat niet betekent dat in de praktijk altijd zorgvuldig gepland wordt. Dit kan een deficientie van de praktijk zijn, maar mogelijk is het ook een tekortkoming van de planningstheorie. Om te kijken wat er in de praktijk aan de hand is, is de manier van werken van een campagne gericht op meer bewegen, FLASH!, naast vier verschillende typeringen van planningsaanpakken gelegd: de klassieke, evolutionaire, systemische, en procesmatige planningsaanpak. De verschillende aanpakken, zo blijkt, zijn herkenbaar in de FLASH!-praktijk en hebben hierin hun waarde. Ze kunnen het effect van de campagne vergroten en verduurzamen. Bij het werken met evolutionaire, systemische en procesmatige aanpakken blijft echter de verantwoording van deze aanpakken een aandachtspunt. Deze aanpakken lijken minder aan te sluiten bij de wens voor 'accountability' en 'evidence based werken' van projecten voor de bevordering van gezond gedrag. We denken dat een manier om hiermee om te gaan kan zijn door bewust stil te staan bij de cruciale beslissingen en deze te expliciteren. Beslissingen dienen door deskundige buitenstaanders bevraagd en gecontroleerd te kunnen worden. Men zou hiervoor kunnen denken aan een externe toetsingscommissie die draagvlak kan bieden voor de in het proces van de interventie genomen beslissingen en hiermee in de verantwoording ervan.Trefwoorden: gezondheidsbevordering, alternatieve planningsaanpakken, FLASH!, verantwoording Inleiding Plannen is een belangrijk aspect van gezondheidsbevorderende interventies. Tijdens het planningsproces worden keuzes expliciet gemaakt. Dit geeft duidelijkheid en is van belang in het proces van (de coördinatie van de) samenwerking. Preventiemedewerkers en professionals in de Gezondheidsvoorlichting en -opvoeding (GVO) worden regelmatig geconfronteerd met de vraag om een planmatige opzet. Planmatigheid staat in het beroepsprofiel. Daarbij: 'Ieder die een project wil opzetten en daarvoor gelden aanvraagt, zal gedwongen worden voor een planmatige opzet te kiezen'.
1Over het belang van het gebruiken van planningsmodellen voor het bevorderen van gezond gedrag is al lang en veel geschreven.1-4 Al drie decennia lang wordt geconstateerd dat er in de praktijk maar in geringe mate planmatig wordt gewerkt. 1,[5][6][7] Er is klaarblijkelijk een kloof tussen de theorie en de praktijk van planning. Twee mogelijke verklaringen zijn: (1) Dit is een deficiëntie van de praktijk (2) De bestaande planningstheorie en -modellen zijn niet adequaat.Van den Hoek en De Zwart constateren, aansluitend bij de eerste verklaring, dat managers en beleidsmakers zich laten afschrikken door het feit dat ze niet precies weten hoe je planmatig werken precies aanpakt: onbekend maakt onbemind. 1 Maar aangezien er al lang en veel over planning en gezondheidsbevordering geschreven is, lijkt onwetendheid niet de enige factor te kunnen zijn die leidt tot onzorgvuldig plannen.Mintzberg pleit voor de...
Este trabalho examina como uma base comum de pensamento vem facilitando a aliança entre liberais e conservadores na atual conjuntura política do Brasil, possibilitando a ascensão de uma nova direita, que chegou ao poder em 2018. Argumenta-se que o pensamento liberal, desde à sua introdução no Brasil, se articula eficientemente com o conservadorismo para preservar o status quo social, entrando em ação em momentos de possível reforma social, especialmente pela doutrinação de tomadores de decisão e formadores de opinião através de uma rede amplificada de think tanks. A análise demonstra a existência de uma proximidade de pensamento que se alimenta discretamente de uma dimensão liberal no conservadorismo, a redescoberta da tradição liberal da escolástica medieval, e de outra religiosa no liberalismo, no Brasil inspirado na Escola Austríaca de Economia. Desta forma, possibilita a promoção de um novo utopianismo liberal-conservador velado e persuasivo que camufla, ao mesmo tempo, seu caráter utópico e escatológico.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.