Sözleşmelerin yerini alması maksadıyla hazırlanmıştır. Bu Sözleşme, yabancı hukuklar hakkında bilgi temini, adli yardımlaşma, tanıma-tenfiz ve nafaka alacaklarının tahsili konusunda gelişen iletişim ve bilişim teknolojilerine dayanan, daha çağdaş milletlerarası nafaka sistemi kurmayı amaç edinmiştir.Bu çalışmada, Türkiye'nin taraf olduğu 2007 tarihli La Haye Sözleşmesinin yabancı nafaka kararlarının tanınması ve tenfizi ile yabancı nafaka alacaklarının tahsilinde ne gibi yenilikler getirdiği, uygulamada beklentileri ne ölçüde karşılayacağı hususları üzerinde ayrıntılı olarak durulacaktır.

1917 Tarihli Hukuk-ı Aile Kararnamesi, gerek Osmanlı hukuku gerekse İslam hukuku bakımından önemli bir kanunlaştırma hareketidir. Bu Kararname ile aile hukukuna ilişkin pek çok yeni düzenleme getirilmiştir. Bu düzenlemelerden biri de “namzetlik” olarak da ifade edilen nişanlanmaya ilişkindir. Osmanlı hukukunda 1917 Tarihli Hukuk-ı Aile Kararnamesi ilk kez nişanlanmayı bir kurum olarak hüküm altına alan yasal düzenleme olması dolayısıyla büyük önem taşımaktadır. Kararname, 1. maddesiyle nişanlanmayı düzenlemekte; hem kurulmasına hem de sona ermesine ilişkin esasların çerçevesini çizmektedir. Nişanlanma tarafların birbirlerine karşılıklı olarak evlenme vaadinde bulunmalarıdır. Buna göre, nişanlanma taraflara evlenme mecburiyeti yüklememektedir. Kararname’de nişanlanmakla nikâh akdinin meydana gelmeyeceği ifade edilmektedir. Nişan, tarafların istediği zaman sonlandırabileceği bir hukuki ilişkidir. Bunun dışında nişanlılardan birinin ölümü halinde de nişanın kendiliğinden sona erdiği kabul edilmektedir. Nişanın bozulması durumunda tarafların birbirine vermiş olduğu hediyelerle, mehre mahsuben verilen şeylerin durumunun ne olacağı ile ilgili düzenlemeler yer almaktadır. Kararname açıkça veya zımnen tazminat hakkı ile ilgili düzenleme yapmamıştır. Çünkü İslam hukukunda nişanlanma bir sözleşme olarak kabul edilmediğinden nişanın bozulması dolayısıyla tazminat istenmesi de uygun görülmemiştir.

ÖZ Osmanlı Devletinde, kimsesiz çocukların korunması amacı ile bir aile yanına yerleştirilmesi uygulaması, İslâm Hukukuna benzer bir şekilde biçimlendirilmiştir. Bunun dışında, devlet içinde, ihtiyacı olan çocukları korumaya yönelik farklı uygulamalar da mevcuttur. Mümeyyiz olmayan çocukların "koruyucu aile" olarak evlât edinilmesi, mümeyyiz olan çocukların "besleme" olarak aile yanında çalıştırılıp, meslek öğrenmelerinin ve korunmalarının sağlanması bu uygulamalardandır. Her iki durumda da çocuğun nafakası, yanına yerleştirilen aile tarafından karşılanmış ama aile ile çocuk arasında nesep bağı doğmamıştır. Kimsesiz çocukların korunması düşüncesi "evlât edinme" kavramı ile ilk defa yasal olarak kendini 1926 tarihli Medeni Kanunda göstermiş; yürürlükteki Kanunla da varlığını bazı değişikliklere uğrayarak devam ettirmiştir. Böylece evlât edinme kurumu Türk Hukuku içinde yerini almıştır. Birden fazla sayıda evlât edinme şeklinin olması evlâtlığın haklarının, özellikle de miras haklarının, farklılaşmasına neden olmuştur. Evlâtlıklar, farklı kanunlara göre farklı miras haklarına sahiptir.

 İntihal  Plagiarism: Bu makale intihal programında taranmış ve en az iki hakem incelemesinden geçmiştir.  This article has been scanned via a plagiarism software and reviewed by at least two referees.

Evlat edinme kurumu eski hukuk sistemlerinden günümüze kadar değişik düzenlemelere uğrayarak gelmiştir. Elbette her ülke hukuku evlat edinmeyi kabul etmemiştir. Ancak kabul eden ülke hukukları bakımından da farklılıklar içermektedir. Bu farklılıklar ülke hukuklarının birbirinden farklı sistemlerle işlemesinin de bir sonucudur. Anglo Sakson hukukunun etkisiyle ancak ondan farklı olarak Amerikan hukukunda da evlat edinme kurumu kabul edilmiştir; bu hususta pek çok düzenleme mevcuttur. Amerikan hukuk sisteminin Kıta Avrupası hukuk sisteminden farklı olması, evlat edinme başvuru sürecinin, başvurunun değerlendirilmesinin ve evlat edinmeye karar verilmesinin daha esnek ve değişik olmasını da beraberinde getirmektedir. Evlat edinmenin Amerikan hukukunda ortaya çıkış gerekçeleri tarihsel gelişmeleri ile önem taşımaktadır. Bugünkü düzenlemelere hangi süreçlerden geçilerek ulaşıldığı incelenmeye değer durumdadır. Evlat edinme hem eyaletlerin yetkili kıldığı kamusal kurumlar hem de özel bazı kuruluşlar aracılığıyla gerçekleştirilmekte; hatta evlat edinme işlemine aracılık eden web siteleri bulunmaktadır. Bu husus evlat edinmenin hem ne kadar çok yönlü hem de ne kadar yaygın olduğunu gösterir niteliktedir. Amerikan hukukunda federal devlet yapısı dolayısıyla hem federal bir düzenleme bulunmakta hem de eyaletlerin kendi kanunlarında da evlat edinmeye ilişkin düzenlemeler yer almaktadır. Eyalet hukukları farklılıklar gösterdiği için çalışmamızda federal düzenlemeyi benimseyen Vermont eyaletinin hukuki düzenlemesine yer vererek evlat edinme kurumunu inceleyeceğiz.