Deneyimsel değer, bir ürüne ilişkin deneyim süreci ve sonrasında ortaya çıkan, tüketicinin zihninde deneyime ilişkin oluşturmuş olduğu değerlendirmeyi ifade etmektedir. Turizm ürününe ilişkin deneyim ve deneyim sonrası ortaya çıkan değer bileşenleri turistlerin sonraki ziyaretlerinde belirleyici bir unsurdur. Bu çalışma özellikle son yıllarda oldukça popüler hale gelen gastronomi turizmine katılan ya da çeşitli nedenlerle destinasyonu ziyaret eden turistlerin gastronomik ürün deneyimlerinden ortaya çıkan değer algılamalarının destinasyonu tekrar ziyaret etme niyetlerine etkisini incelemek üzere planlanmıştır. Bu kapsamda öncelikle alan yazın incelenerek değişkenler arası ilişki tartışılmış ve araştırmanın hipotezleri ortaya konulmuştur. Araştırmanın ana kütlesi UNESCO (Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü) yaratıcı/gastronomi şehirleri ağına dahil olan Gaziantep ve Hatay illerini ziyaret eden yerli turistler oluşturmaktadır. Örneklemi ise olasılığa dayalı olmayan örneklem türlerinden kolayda örnekleme yöntemi ile seçilen 809 yerli turist oluşturmaktadır. Veriler yüz yüze anket formu kullanılarak toplanmıştır. Toplanan veriler istatistik paket programlar yardımı ile açıklayıcı faktör analizi (AFA), aritmetik ortalama, standart sapma, bağımsız örneklem t testi, ANOVA ve yol analizi ile test edilmiş ve yorumlanmıştır. Yapılan analizler sonucunda deneyimsel değer bileşenlerinden; sağlık değeri ve kalite değerinin tekrar ziyaret etme niyetini etkilediği ancak duygusal değer, epistemik değer ve etkileşim değerinin tekrar ziyaret etme niyeti üzerinde etkilerinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Bu çalışmanın amacı turistlerin satın alma güdülerinin klasik tüketici satın alma modelleri kapsamında değerlendirilmesidir. Bu temel amaç çerçevesinde turistlerin, turistik destinasyon tercihlerinde hangi klasik satın alma modelinin önemli olduğunu incelemektir. İkincil amacı ise klasik tüketici davranış modelleri bağlamında turistlerin sosyo-demografik özelliklerinin değerlendirmelerde farklılık gösterip göstermediğini araştırmaktır. Araştırmanın örneklemini olasılığa dayalı olmayan örneklem türlerinden kolayda örneklem yöntemi ile seçilen 386 turist oluşturmaktadır. Tüketim davranışı modellerine ilişkin analizlerde aritmetik ortalama ve standart sapma kullanılmış, grup farkları için ise t-testi ve ANOVA'ya bakılmıştır. Fark olan gruplarda Scheffe ve Games-Howell kullanılmıştır. Araştırma sonucunda tüketicilerin satın alma kararlarının arkasındaki temel güdünün Marshall'ın ekonomik satın alma modeli olduğu görülmüştür. Sosyo demografik özellikler ile klasik tüketim davranışlarına ilişkin değerlendirmelerde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farkların olduğu tespit edilmiştir.