Öz. Son yıllarda nitel araştırmalar sosyal bilimler alanında giderek önem kazanmıştır. Birçok araştırmacı odağını nitel araştırmalara yönelterek çalışmak istedikleri olgulara dair derin ve özgün anlamlar keşfetme arayışı içine girmiştir. Ancak nicel araştırmalar geleneğinden gelen ve alandaki yeni araştırmacılar için nitel araştırma aşamaları ve özellikle analiz süreci birçok belirsizliği barındırır. Oysaki nitel araştırma yapmak isteyen araştırmacıların, veri analizinde titizlikle takip etmesi ve onlara yol göstermesi gereken birçok adım mevcuttur. Bunlar nitel veri analizinin bilimsel bir çerçeveye oturmasına ve araştırılan olgunun kendi öznel gerçekliğine daha yakın bir anlam üretmesine olanak sağlar. Bu çalışmada tüm nitel araştırma desenleri için geçerli olan veri analiz adımlarına, bu adımlarda takip edilmesi gereken temel ilkelere yer verilerek bir nitel veri analiz sürecinin nasıl gerçekleştirilebileceğine dair bir çerçeve oluşturulması amaçlanmıştır. Bu amaç kapsamında nitel veri analizinin tanımına, amacına, analiz adımlarına, verilerin organize edilme basamaklarına, kategoriler oluşturma sürecine, bulguların yorumlanmasına ve araştırmacının nitel veri analizindeki rolüne yer verilmiştir.

Bu çalışmanın amacı, İstanbul ilindeki çeşitli üniversitelerde öğrenim gören öğrencilerin öz anlayış düzeyleri ile yakın ilişkilerdeki bağlanma stilleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Ayrıca çalışmada, öz anlayış ve bağlanma düzeylerinin çeşitli demografik durumlara göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Araştırma ilişkisel tarama modelinde hazırlanmıştır. Araştırmanın örneklem grubu, tesadüfi oranlı küme örnekleme yöntemiyle seçilen 366 üniversite öğrencisidir. Araştırmada, Öz Anlayış Ölçeği, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri ve araştırmacının hazırladığı kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Yapılan araştırma sonucunda öğrencilerin öz anlayış düzeyleri ile kaygılı ve kaçınmalı bağlanma stilleri arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca, ilişki durumuna göre kişilerin öz anlayış düzeyleri farklılık göstermiştir.

Türkiye’de özellikle göç sonrası süreçte erken yaşta evlilik yapma ve anne olma olgularında artış olduğu gözlenmiştir. Bu çalışmanın amacı, erken yaşta anne olan Suriyeli kadınların, annelik deneyimlerini incelemektir. Bu amaç kapsamında, Bağcılar (İstanbul) Toplum Merkezi’ne başvurmuş, 14-17 yaş arasında anne olmuş, şimdiki yaşları 26-54 arasında olan 11 Suriyeli kadın ile odak grup görüşmeleri yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak, araştırmacıların oluşturduğu yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Bu form 15 açık uçlu sorudan oluşmaktadır. Görüşmeler nitel araştırma yöntemlerinden biri olan yorumlayıcı fenomenoloji ile analiz edilmiştir. Analiz sonucunda; erken evlilik deneyimleri, çocuk sahibi olmaya teşvik, çocuk bakımını bilmeme, erken yaşta annelikte yaşanan zorluklar ve güç kaynakları öne çıkan temalar olmuştur. Bu temalar alanyazın ışığında tartışılmış; öneri ve sınırlılıklar belirtilmiştir.

This study analyzed the coping processes of psychological counsellors working in high schools in Turkey in the face of the challenges experienced in counselling sessions. The study used a qualitative research design: grounded theory. Semistructured interviews conducted with 33 high school counsellors were analyzed following Strauss and Corbin's analysis guidelines to create a coping model. The core category in the model was ‘coping’ while ‘actions/reactions’ explained what counsellors do to cope. Finally, ‘environmental factors’ and ‘personal factors’ influenced their coping processes. The findings are discussed in light of the existing literature to provide suggestions for school counsellors to develop self‐care/coping strategies, increase their resilience and decrease their burnout.